Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Υπό Μηδενική γωνία είναι το βλέμμα των χαρακτήρων. Είναι η γωνία του πένθους, της αλληγορίας. Είκοσι ένα διηγήματα με κοινό θέμα την απώλεια -απώλεια προσώπων, μνήμης, πραγματικότητας, εαυτού, έρωτα. Μοναχικοί ήρωες, άλλοτε με φόντο επαρχιακό τοπίο, άλλοτε αστικό κι άλλοτε κάποιο αλλόκοτο ή παραισθητικό, Ξεδιπλώνουν σκέψεις, αισθήματα, εικόνες από την καθημερινότητά τους -φανερή ή και όχι. Ένας ένας, τον κάνατε όλοι το σάλτο και, τσουπ, την πηδήξατε την τσάκιση, από την "υγεία" στην "ανάπαυση", ε, δεν ήτανε και τίποτε δύσκολο, σκέφτεσαι, δυο-τρία εκατοστά απόσταση. Κα...

Η "Ανθολογία μικρού διηγήματος για τη νύχτα", περιλαμβάνει διηγήματα εμπνευσμένα από τους τόπους της νυχτιάς. Κομμάτια εαυτών, ιστορίες ανθρώπων, χαρακτήρες που ζουν γύρω μας, εξιστορούν το απόσταγμα των αισθήσεών τους, όπως οι ίδιοι οι συγγραφείς τις αντιλαμβάνονται, τις φιλτράρουν, τις μεταμορφώνουν σε λέξεις ζωντανές, μεταδίδοντάς τες με τον δικό τους μοναδικό τρόπο, ο καθένας. Ο πρόλογος της επιμελήτριας, Αγγελίνας Ρωμανού, συνθέτει, με ευρηματικό τρόπο, λέξεις παρμένες απ' τους τίτλους, σε ένα κείμενο που παίρνει τη θέση του μέσα στη νύχτα, με τρόπο που προδιαθέτει...

Τίποτα από όσα περιγράφονται σε αυτές τις ιστορίες δεν υπάρχει. Κανένας ήρωας, κανένας Ρομπέρτο μπάρμαν, κανένας κύριος υπουργός και κανένας ψάλτης που τον λένε Χαραλάμπη. Ούτε βέβαια η Ζωή και σίγουρα ο κύριος Ος και σε καμία περίπτωση η διπολική δημοσιογράφος Νάγια. Ο Σάκης ο ξινός δεν θα εξαπέλυε ποτέ την μιζέρια του δημοσίως και η Καταρίνα δεν θα σπαταλούσε ούτε δευτερόλεπτο από τα δεκαεννιά της χρόνια για τον Αμερικάνο που θρηνούσε τον χαμένο του γιο στο World Trade Center. Ή μήπως δεν είναι καθόλου έτσι; Μήπως αυτές οι ιστορίες υπήρχαν στην ατομική μνήμη των 8 που...