Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

[...] Το ποίημα ήταν ολοζώντανο, και οι λέξεις του έφερναν στον νου εικόνες μιας μοναδικής γυναίκας, που υπήρχε στ' αλήθεια, ξεπερνώντας την περιγραφή του απλού ιδανικού ή του κενού στερεότυπου. Γι' άλλη μια φορά, εκείνο το ταξίδι στην έρημο περιγραφόταν με τόση ομορφιά, που σχεδόν μπορούσες να την αγγίξεις με την άκρη των δαχτύλων. [...] Έμοιαζε αδύνατον να πετύχει κανείς περισσότερη ομορφιά απ' αυτήν που είχε πλάσει ο Χαμάντ με το ποίημά του. Όλοι όσοι βρίσκονταν εκείνη τη στιγμή εκεί, ένιωσαν πως οι λέξεις, όταν χρησιμοποιούνται με συναίσθημα και πάθος, κατέχουν μια τέτ...