Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Η Αλίκη δεν έχει πολλές ιδιαίτερες συνήθειες, μ' αγαπάει υπερβολικά το σκύλο της· στο ραδιόφωνο δεν τα πήγε κι άσχημα -άλλωστε ήταν κι η πρώτη φορά που "βγαινε στον αέρα"· ό,τι και αν πούμε όμως, η θάλασσα είναι η μεγάλη της αγάπη· χωρίς αυτό να σημαίνει πως δε λατρεύει και τις κούκλες της -με ορισμένες, μάλιστα, τη συνδέουν πολύ στενές σχέσεις... Τέλος πάντων, η Αλίκη -πράγμα που είναι και το σπουδαιότερο- ξέρει να γελάει και να κλαίει· όπως όλα τα κοριτσάκια, όπως όλα τα αγοράκια στην ηλικία της. Η Αλίκη αγαπάει γιατί είναι η Αλίκη.

Αρκεί να κοιτάξει κανείς με προσοχή· αρκεί να 'χει τα μάτια του ανοιχτά -και να ψάξει. Να ψάξει, όμως, καλά, γιατί ο τόπος εκεί-μέσα, στον πάτο του φλιτζανιού, δεν είναι όποιος κι όποιος. Καταρχάς, είναι μεγάλος - απέραντος: κρύβονται κει πολιτείες και λαγκάδια, βουνά σωρό και γίγαντες, μάγια και πεντάμορφες. Κι έπειτα, είναι ένας όμορφος τόπος -ξεγελάει. Μα, άμα τα καταφέρεις, τότε θα 'σαι τυχερός. Άμα τα καταφέρεις, τότε -κι από πρώτο χέρι- θα ξεδιπλωθούν μεμιάς μπροστά σου όλες οι ιστορίες- όλες οι ιστορίες που θα 'θελες κι εσύ να ζήσεις.

Ανέλπιστα γεγονότα, μυστικές διαβάσεις και κλεμμένα χαρτιά συνθέτουν άλλη μια συναρπαστική περιπέτεια για τα τέσσερα παιδιά και τον Τίμοθι, που περνούν τις χριστουγεννιάτικες διακοπές τους στο Κιρίν Κότιτζ.

Ο πατέρας της Τζορτζ "δανείζεται" το νησί από την κόρη του, για να κάνει τα πειράματά του. Και το χειρότερο: χτίζει έναν μυστηριώδη πύργο πάνω στα ερείπια του παλιού κάστρου. Άλλη μια ιστορία για τους Πέντε Φίλους.

Οι Πέντε Φίλοι προσπαθούν να ξεδιαλύνουν τα παράξενα πράγματα που συμβαίνουν στην Κορυφή του Λαθρέμπορα, όπου φιλοξενήθηκαν επειδή με την καταιγίδα ένα δέντρο έπεσε πάνω στο Κιρίν Κότιτζ.

Στην ιστορία αυτή σχηματίζεται η παρέα των Πέντε Φίλων. Το κυνήγι του θησαυρού στο νησί κάνει τα παιδιά να σώσουν την οικογενειακή περιουσία και να περάσουν ενδιαφέρουσες καλοκαιρινές διακοπές.

Θέλοντας να ξεφύγουν από τους Στικ που τους φρόντιζαν, οι Πέντε Φίλοι κρύβονται στο Νησί του Κιρίν. Νά όμως που οι Στικ εμφανίζονται στο νησί. Τα παιδιά τούς υποπτεύονται για λαθρεμπόριο. Μια παιδική κραυγή όμως αλλάζει τα πράγματα.

Τα παραμύθια δεν έχουν ηλικία. Πολλοί άνθρωποι -ούτε κι αυτοί. Τα συναισθήματα... η μοναξιά, η αγάπη, η φιλία, δεν ξέρουν τι πά' να πει ηλικία. Το ουράνιο τόξο; Όχι, κι αυτό δεν είναι ούτε μικρό ούτε μεγάλο· νεαρό ή γέρικο. Μήτε ο ουρανός, στην απεραντοσύνη του, μήτε κι εκείνο-κει το πουλί που σου μιλά, αυτό-εδώ το συννεφάκι που σε φωνάζει. Μήτε η φαντασία, μήτ' ένας ψίθυρος που νανουρίζει τα μικρά και τα μεγάλα παιδιά όλου του κόσμου -κάθε κόσμου. Μα, πάν' απ' όλα, χωρίς ηλικία είναι -και θα παραμένει πάντα- τ' όνειρο.