Betancourt Ingrid
www.ingridbetancourt.com
H Ίνγκριντ Μπετανκούρ γεννήθηκε το 1961 και έζησε τα παιδικά και νεανικά της χρόνια μεταξύ Κολομβίας και Γαλλίας. Από μικρή άκουγε τους φίλους των γονιών της να συζητάνε για το μέλλον της Κολομβίας. Αυτοί οι φίλοι, που ονομάζονται Πάμπλο Νερούδα, Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες ή Φερνάντο Μποτέρο, θα εμφυσήσουν την αγάπη για την πατρίδα στο κοριτσάκι που κρύβεται πίσω από το πιάνο για να τους ακούει ως αργά τη νύχτα... Εκλεγμένη πρώτα στην κολομβιανή Βουλή και κατόπιν στη Γερουσία (πρώτη και τις δύο φορές σε ψήφους), έβαλε στη συνέχεια υποψηφιότητα για τις προεδρικές εκλογές της 26.5.2002. Στις 23 Φεβρουαρίου, όμως, του ίδιου έτους συνελήφθη όμηρος της ένοπλης επαναστατικής οργάνωσης FARC και παρέμεινε όμηρος, παρά τη διεθνή κινητοποίηση πολιτικών προσωπικοτήτων καθώς και των δύο παιδιών της, Μελανί και Λορέντσο, για την απελευθέρωσή της, μέχρι τις 2 Ιουλίου του 2008, οπότε και απελευθερώθηκε μετά από αναίμακτη επιχείρηση του Κολομβιανού Στρατού.
Με τη φλόγα στην καρδιά
Betancourt Ingrid
Ωκεανίδα (2002)
Λέγομαι Ίνγκριντ Μπετανκούρ, είμαι σαράντα χρονών κι έχω δύο παιδιά. Έχω εκλεγεί γερουσιαστής στη χώρα μου, την Κολομβία. Είναι γνωστό ότι τα καρτέλ των ναρκωτικών -που αφανίζουν τα παιδιά μας- διαθέτουν τρομακτική δύναμη στην Κολομβία. Οι δολοφονίες και τα πολιτικά σκάνδαλα είναι καθημερινότητα. Όμως πίσω από την οργανωμένη μαφία υπάρχει ένας λαός περήφανος κι αποφασισμένος να ξεφύγει από τα γρανάζια της κόλασης, από το φόβο και τη βία. Εδώ και δέκα χρόνια αγωνίζομαι γι' αυτό το λαό. Οι Κολομβιανοί μ' έχουν εκλέξει ήδη δύο φορές -τη δεύτερη μάλιστα πήρα τις περισσότερες ψ...
Γράμματα στη μαμά, πέρα από την κόλαση
Συλλογικό έργο
Ωκεανίδα (2008)
"Aφιερώνω αυτές τις αράδες σ' εκείνους που είναι ο αέρας που αναπνέω, η ζωή μου. Σ' εκείνους που με βοηθάνε να κρατάω το κεφάλι έξω απ' το νερό, που δεν μ' αφήνουν να κυλήσω στη λήθη, στο τίποτα και στην απελπισία. Ό,τι πετύχατε για μας, είναι ανεκτίμητο: νιώσαμε πως είμαστε άνθρωποι." Ξαφνικά η Ίνγκριντ Mπετανκούρ, που κρατείται αιχμάλωτη στη ζούγκλα της Kολομβίας εδώ κι έξι χρόνια, δίνει σημεία ζωής: μ' ένα μεγάλο γράμμα στη μητέρα της τη Γιολάντα και στην οικογένειά της, γραμμένο με μια ανάσα, η όμηρος των ανταρτών, στα όρια της αντοχής πια, προσπαθεί να εκφράσει την...