Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ο Μάλκο δεν τολμούσε να κουνηθεί. Η ζωή του κρεμόταν από μία κλωστή... Ο Κουμ Σα σηκώθηκε ξαφνικά με σπάνια ευελιξία. Δεν ήταν πολύ ψηλός αλλά ανάδινε εκπληκτική δύναμη. Το καρφωμένο στον Μάλκο βλέμμα του, καθρέφτιζε απίστευτο μίσος. Έπιασε με το δεξί χέρι την φιλντισένια λαβή του όπλου του -την έσφιξε στην παλάμη του και τράβηξε με μια απότομη κίνηση το κολτ από τη θήκη του.

Ο Μάλκο είχε μόλις καθίσει σ' ένα τραπέζι όταν σηκώθηκε η γυναίκα με το τσαντόρ. Διασταύρωσε στον καθρέφτη το παγερό και αγριωπό μαύρο βλέμμα της. Ύστερα την είδε να πηγαίνει προς την πόρτα και να βουτάει ξαφνικά το χέρι στην τσάντα της. Έβγαλε από μέσα ένα μαχαίρι που η ακονισμένη λάμα του είχε μήκος σαράντα εκατοστά! Όρμησε αμέσως μετά μπροστά για να το φυτέψει στην πλάτη του...

Τον είχαν προειδοποιήσει πως όλα είχαν αλλάξει στη Βαγδάτη. Αλλά ο Μάλκο το είχε δεχτεί μοιρολατρικά. Όλα αλλάζουν στη ζωή είχε πει. Μόνο που τότε δεν φανταζόταν πως είχαν αλλάξει τόσο πολύ... Ο Μάλκο έκλεισε τα μάτια καθώς τον τύφλωσε ο ήλιος της Ανατολής και στάθηκε για ένα κλάσμα του δευτερολέπτου. Ο φρουρός με τη χακί στολή και το τσεχοσλοβάκικο οπλοπολυβόλο κρεμασμένο στον δεξί του ώμο τον έσπρωξε και τον πέταξε στα ξύλινα κλουβιά όπου βρίσκονταν οι άλλοι φυλακισμένοι. Τούτα τα κλουβιά έμοιαζαν με εκείνα που χρησιμοποιούν για να μεταφέρουν τα ζώα στην αγορά. Σε κάθε...

Η κοπέλα που πέταγε τα μαχαίρια γύριζε την πλάτη στον σύντροφό της και είχε αντίκρυ της τον Μάλκο που αναρωτήθηκε αν σκόπευε να πετάξει τα μαχαίρια κάτω από τον ώμο της. Ένιωσε ξαφνικά τα νύχια του Γκούλουθ να χώνονται στο μπράτσο του. Η μασκοφορεμένη κοπέλα με τα μαχαίρια είχε τραβήξει από τη ζώνη της ένα από αυτά. Κρατώντας το από τη μυτερή άκρη του, τίναξε το κορμί της, όπως το τινάζει ο ακοντιστής, και το πέταξε προς το μέρος του Μάλκο.

Η κοπέλα που πέταγε τα μαχαίρια γύριζε την πλάτη στον σύντροφό της και είχε αντίκρυ της τον Μάλκο που αναρωτήθηκε αν σκόπευε να πετάξει τα μαχαίρια κάτω από τον ώμο της. Ένιωσε ξαφνικά τα νύχια του Γκουλούθ να χώνονται στο μπράτσο του. Η μασκοφορεμένη κοπέλα με τα μαχαίρια είχε τραβήξει από τη ζώνη της ένα απ' αυτά. Κρατώντας το από τη μυτερή άκρη του, τίναξε το κορμί της, όπως το τινάζει ο ακοντιστής, και το πέταξε προς το μέρος του Μάλκο.

... Στις 6 Ιουνίου του 2000 -πριν από δυο χρόνια και κάτι δηλαδή-, αυτοί οι μανιακοί της "17 Νοέμβρη" δολοφόνησαν τον Βρετανό στρατιωτικό ακόλουθο στην Ελλάδα, ταξίαρχο Στήβεν Σώντερς. Στις 8 Ιουνίου, ο πρέσβης της Ελλάδας στο Λονδίνο κλήθηκε να παρουσιαστεί στο Foreign Office όπου του μίλησαν πολύ ξεκάθαρα: αν δεν συλλαμβάνονταν οι δολοφόνοι του ταξίαρχου Σώντερς, δεν θα υπήρχαν Βρετανοί αθλητές στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004 και η Μεγάλη Βρετανία θα γνωστοποιούσε τους λόγους... Το μήνυμα ελήφθη εκατό τοις εκατό από την κυβέρνηση Σημίτη...

Ο Μάλκο κατάφερε ν' ανάψει ψηλαφητά τη λάμπα του πετρελαίου. Η φλόγα που χόρευε πρόσφερε αρκετό φως για να μπορέσει να διακρίνει κάτι παράξενο. Τη λάμα ενός στιλέτου που προεξείχε είκοσι εκατοστά από το ύφασμα της σκηνής, πάνω ακριβώς από το μέρος όπου ήταν ξαπλωμένος λίγες στιγμές πριν. Η λάμα κατέβηκε μ' ένα απαλό τρίξιμο δημιουργώντας στο ύφασμα ένα μακρύ άνοιγμα.

Ένας από τους σωματοφύλακες του Καρκόφ Μπαλαγκούλα, κατέβασε χωρίς να βιάζεται το Καλάσνικοφ και άδειασε τον πρώτο γεμιστήρα του με σύντομες ριπές, πάνω στους τέσσερις άνδρες. Ο Μάλκο χλώμιασε. Έβλεπε να πραγματοποιούνται οι χειρότερες προβλέψεις του. Η καρδιά του χοροπήδησε ξαφνικά, στο στέρνο του. Είχε ακούσει τον χαρακτηριστικό θόρυβο κάποιου ελικόπτερου! Άρπαξε βιαστικά τον ασύρματό του. Ο Βλαντιμίρ Σεβτσένκο γύρισε προς το μέρος του. Ήταν απελπισμένος. - Άδικος ο κόπος, του είπε. Είμαστε χαμένοι!

Ο Μάλκο κατάλαβε πως ο οδηγός έφερνε το φορτηγό αριστερά για να τον σπρώξει στη χαράδρα που περιέβαλε τον αυτοκινητόδρομο. Έστριψε απότομα το τιμόνι του δεξιά, αλλά το φορτηγό ήταν πολύ πιο βαρύ από το μικρό ΚΙΑ που οδηγούσε και ο γκρεμός πλησίαζε αμείλικτα. Η αριστερή μπροστινή ρόδα του ΚΙΑ βρέθηκε στο κενό. Το μικρό αμάξι αναποδογύρισε και κατρακύλησε σαν βαρέλι στη σχεδόν κάθετη πλαγιά. Το κεφάλι του Μάλκο χτύπησε στην οροφή και έχανε τις αισθήσεις του. Ένιωσε τη μυρωδιά της βενζίνας κι η τελευταία του σκέψη ήταν πως θα καιγόταν ζωντανός.