Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Στο τέλος του 19ου και στην αρχή του 20ού αιώνα το κίνημα της "Art nouveau" εισήγαγε μια ζωτική αίσθηση καλλιτεχνικής και πολιτιστικής αναγέννησης στην Ευρώπη και στις Ηνωμένες Πολιτείες και "υλοποιήθηκε" μέσω μιας ποικιλίας ονομασιών και όρων που κυριάρχησαν στην Ευρώπη: Αυστρία (Sezessionsstil), Γερμανία (Jugendstil), Κάτω Χώρες (Nieuwe Kunst), Ισπανία (Modernismo), Αγγλία και Σκοτία (Modern Style), Γαλλία και Βέλγιο (Art Nouveau), Ιταλία (Liberty ή stile floreale). Αυτή η επικρατούσα μόδα διαδόθηκε ευρέως και διαπέρασε όλες τις απόψεις της καλλιτεχνικής έκφρασης και παρα...

"Δεν υπάρχει ουσιαστική διαφορά μεταξύ του καλλιτέχνη και του χειροτέχνη [...] Ας δημιουργήσουμε, λοιπόν, μία νέα ένωση χειροτεχνών, δίχως τον ταξικό διαχωρισμό που υψώνει ένα υπεροπτικό εμπόδιο μεταξύ χειροτέχνη και καλλιτέχνη!". Με αυτά τα λόγια έκλεινε ο Βάλτερ Γκρόπιους, τον Απρίλιο του 1919, τον πρόλογο του στο Μανιφέστο που καθιέρωνε τη Σχολή Μπαουχάους στη Βαϊμάρη. Πρόκειται για ένα γεγονός που σηματοδότησε τη μεγαλύτερη στιγμή του Ευρωπαϊκού Ορθολογισμού και τη γέννηση του σύγχρονου design όπως το γνωρίζουμε. Οι σχολές Arts and Grafts επεκτάθηκαν σταδιακά σε όλη την...

Ο όρος Ρομανική Τέχνη, αν και αόριστος, είναι ένα χρήσιμο εργαλείο για να κατανοήσουμε μια περίοδο βαθύτατων καινοτομιών. Όπως οι λατινογενείς γλώσσες μοιράζονταν μια κοινή ρίζα και διαφοροποιήθηκαν όταν εξαπλώθηκαν σε όλη την Ευρώπη, έτσι και η καλλιτεχνική γλώσσα της "Ρομανικής Τέχνης" διαφοροποιήθηκε με βάση το πώς ερμηνεύθηκε στις διάφορες περιοχές της Ευρώπης από τον 11ο αιώνα. Αυτό το γεγονός μας επιτρέπει να μιλάμε για μια "ευρωπαϊκή τέχνη", ακόμα και σε μια εποχή ακραίου γεωπολιτικού κατακερματισμού. Κοινές πολιτισμικές αναφορές αλλά και καλλιτεχνικές προϋποθέσεις κ...

Εκείνοι οι ποιητές, οι διανοούμενοι και οι Ευρωπαίοι καλλιτέχνες, πολλοί από αυτούς μαρξιστές, των οποίων την προσοχή προσέλκυσαν το περιοδικό "La Revolution Surrealiste" και ο Αντρέ Μπρετόν, συνειδητοποίησαν ότι είχε έρθει ο καιρός να απελευθερώσουν τη μορφή έκφρασης, να δώσουν υπόσταση στον κόσμο του ασυνείδητου, του ονείρου και του "καθαρού ψυχικού αυτοματισμού". Ήταν πρόθυμοι να δώσουν μορφή και σχήμα στους εφιάλτες τους, στην παράνοιά τους, στον καταπιεσμένο ερωτισμό τους και στη σκοτεινή πλευρά του μυαλού τους. Ο "Σουρεαλισμός", όπως τον όρισε ο Μπρετόν, ήταν "πέρα απ...