Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

"Οι μέρες μου γεμίζουν κυρίως με τη μορφή τη δική σου και της Έλλης. Απολαμβάνω τον ήλιο εδώ... ''εκεί κάτω έχει χάσει τη μαγεία του απ'τις φρικαλεότητες της μέρας'' όπως λέει η Γιασμίνα Χάντρα. Έχεις διαβάσει άλλον Αλγερινό εκτός απ' την Τζεμπάρ;" Η Εύα ένιωσε έκπληξη, συνήθως δεν έκανε αναφορές. Σιώπησε. Εκείνος συνέχισε: "Η Τζεμπάρ είναι ποιήτρια, ενώ στη Χάντρα -πρόκειται για ψευδώνυμο γυναικείο ενός άντρα, του Μουλεχεσούλ- οι λέξεις δεν χαϊδεύουν, είναι οξείες". Δεν τον διέκοψε, δεν απάντησε. "... Πάλι η έρημος... σαν να μου ρίχνει κάποιος επιμένων τις εικόνες στο...

Την κοιτούσα με προϊούσα ευχαρίστηση και πέρασε απ'το μυαλό μου να πυκνώσω το ενδιαφέρον της γι'αυτό που είπε σε στιγμή παρορμητική. Επιθύμησα να μιλήσω σ' έναν άνθρωπο, όχι ασκητή, αγνό ή θεοσεβούμενο, σ' έναν κοινό άνθρωπο που διατύπωσε έξω από τα συνηθισμένα να'χει συζήτηση μαζί μου... "Ταξιδεύω τριακόσια χρόνια, εγώ ο άγγελος Ιωήλ, κι έχω να πω, αγαπητή Θάλεια..." Πέρασε μια ζωή στη δίνη των αναμνήσεών του και αποφάσισε αυτή την κάθοδο προς τους ανθρώπους.

"Ναυτία" Ήταν ξαπλωμένη στο κρεβάτι νιώθοντας το βάρος της καθημερινότητας ενός σπιτιού που στήριζε και -περίεργο πώς, αλλά συνέβαινε- μιας πολιτείας που παράδερνε ανάμεσα στο σωστό και το λάθος, την παρανομία και τη νομιμότητα, το στενά καλό και το πλατιά καλό. Όλα της έφερναν μια ναυτία σαν να γύρναγε παιδί εντός της για να βγει δυσφορία αβάσταχτη, στο κεφάλι της όλα ήταν μελανιασμένες κάρτες που τις διαπερνούσε ο ήχος του ρολογιού και ο τζίτζικας. Ζέστη υπερβολική. Πώς να ξεφύγει. Το βλέμμα της περιδιάβαινε στα κάδρα και τις φωτογραφίες. Ησύχαζε για λίγο, γαντζωνόταν α...