Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ας φανταστούμε ότι γυρίζουμε πίσω στον χρόνο στην εποχή των σπηλαίων. Γνωρίζουμε από τις σπηλαιογραφίες ότι η διατροφή τους τότε ήταν το «βραστό μαμούθ», κάποια βότανα και φρέσκα φρούτα κατ' ευθείαν από το δέντρο (και όχι αποθηκευμένα για κάποιους μήνες), καλά χορταρικά χωρίς λιπάσματα, ρίζες και πολύ φρέσκο, καθαρό και αμόλυντο νερό. ΑΑΑΑΑΑ! Αυτό ακούγεται καλό, έτσι δεν είναι; Σίγουρα αυτή η ζωή φαίνεται να μην ήταν πολύ αγχώδης. Τι ζωή!!! Για ένα λεπτό! Και το βραστό μαμούθ; Εάν θυμάμαι καλά από το μάθημα της ανθρωπολογίας, ο άνθρωπος εκείνη την εποχή ήταν περίπου ή κ...

Τι να πρωτοθυμηθώ... οι εικόνες περνούν από τα μάτια μου τόσο έντονες και με το πέρασμα του χρόνου, όσο μεγαλώνω, τόσο γυρίζω πίσω στα περασμένα παιδικά μου χρόνια στο χωριό. Ίσως γιατί ποτέ δεν έκοψα τον ομφάλιο λώρο από το χωριό, αντίθετα δίνω το παρόν εκεί με την πρώτη ευκαιρία και όποτε μπορώ. Παππούς, γιαγιά, θείοι, πλέον δεν υπάρχουν, όλοι έχουν πεθάνει. Αυτά θυμάμαι από τα καλοκαίρια στο χωριό. Για μένα όλα αυτά είναι μια πολύ καλή ανάμνηση. Μια σύνδεση με το παρελθόν, με τους συγγενείς μου που δεν υπάρχουν πια και με την οικογένειά μου που και αυτή δεν υπάρχει πια...

Το σύμπαν συνωμότησε για όλο αυτό που θα ακολουθούσε! Τυχαία μια μέρα, μέσα στο 1959, συναντήθηκα με τον Νάσο. Μέναμε κι οι δύο στην Κυψέλη, αλλά σε διαφορετική γειτονιά. Ήταν αθλητής της ενόργανης και πολύ δυνατό παιδί. Η συνάντησή μας έγινε στην παιδική χαρά στον Προμπονά, που διέθετε και μονόζυγο. Αυτή ήταν η πρώτη συνάντηση με τον Νάσο! Λίγο καιρό αργότερα, στο πλαίσιο ενός νεανικού ενθουσιασμού, "αποφασίσαμε" τη δημιουργία ενός ακροβατικού ντουέτου. Η ιδέα έγινε πράξη και η "περιπέτεια" ξεκίνησε!