Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Σήμερα περισσότερο από ποτέ, πατρίδα δεν είναι ο τόπος όπου γεννιέσαι, αλλά ο τόπος Όπου επιλέγεις να ζήσεις. Συχνά μάλιστα αντιλαμβάνεται κανείς ως πατρίδα έναν άνθρωπο. Ο τουρίστας ως άπατρις από επιλογή, συνάπτοντας χαλαρούς κι ακίνδυνους δεσμούς με τις χώρες και συλλέγοντας ταξιδιωτικές εμπειρίες, είναι ένα ασυνείδητο πρότυπο των σύγχρονων εραστών. Ο τουρίστας ενός ερωτικού τόπου είναι επίσης ειδικός στο να συλλέγει τα τοπ-τεν κάθε προορισμού, δηλαδή να αντιλαμβάνεται κατακερματισμένα και φετιχιστικά τον εκάστοτε ερωτικό άλλο. Αυτό το είδος αντίληψης φανερώνεται και στη...

Αν υποθέσουμε ότι αυτό το βιβλίο είναι μια αίθουσα σχεδίου όπου στο κέντρο στέκεται το γυμνό "θέμα", οι συγγραφείς είναι οι παρατηρητές που προσπαθούν να το αποτυπώσουν. Διαφορετική οπτική γωνία υιοθετεί ο καθένας και σε διαφορετικά γνωρίσματα εστιάζει. Τα τέσσερα σχέδια εκτίθενται στον ίδιο τοίχο, έτσι ώστε το "Μεταμοντέρνο Σώμα" να είναι ακριβώς αυτό που είναι: ταυτοχρόνως πλήρες και κατακερματισμένο, σαν ένα αποκαλυπτικό παζλ που δεν κρύβει τις τομές του. Η Μαρία Γιαγιάννου στο δοκίμιο "Η σημασία τού να είσαι ζώο" μελετά το ψυχοαισθητικό φαινόμενο της θηριανθρωπίας στις...

Ο κόσμος είναι διάσπαρτος με τα ερείπια των ουτοπικών προγραμμάτων για την αναδιαμόρφωση της ανθρώπινης εμπειρίας, προγράμματα τα οποία προκάλεσαν τον θάνατο εκατομμυρίων ανθρώπων και την καταστροφή της ζωής ακόμα περισσότερων. Από τη Γερμανία έως τη Ρωσία και από την Κίνα έως το Αφγανιστάν, ολόκληρες κοινωνίες διαλύθηκαν. Επιδιώκοντας έναν κόσμο χωρίς συγκρούσεις ή δεινά, τα κράτη εξαπέλυσαν πολέμους και άσκησαν τρομοκρατία σε μια κλίμακα χωρίς προηγούμενο. Οι ουτοπικές ιδεολογίες που διαμόρφωσαν την ιστορία του περασμένου αιώνα ισχυρίζονταν ότι βασίζονταν στην επιστήμη....

To 1896 ο Σίγκµουντ Φρόυντ (1856-1939) εισάγει τον όρο ψυχανάλυση ("psycho-analyse") για πρώτη φορά, στα γαλλικά, ενώ το 1899 εκδίδεται η "Ερµηνεία των ονείρων", βιβλίο εµβληµατικό που δεν αποκάλυψε απλώς τους καρπούς από την εµβριθή µελέτη που διεξήγαγε ο Φρόυντ πάνω στο όνειρο ως ένα γεµάτονόηµα µέρος της ψυχοπνευµατικής ζωής ενός ατόµου, αλλά πρόσφερε και ένα εµπεριστατωµένο, πολύπλοκα διατυπωµένο µοντέλο για τη λειτουργία της ανθρώπινης ψυχής. Σύµφωνα µε αυτό, υπάρχει ένας συνειδητός νους, κάπως περιορισµένος, καθώς και ένας ασυνείδητος νους, συγκριτικά σπηλαιώδης, ο οπ...

"Το SchoolofLife µας βοηθά να βρούµε τον κρυµµένο θησαυρό της ανθρώπινης γνώσης µε ρηξικέλευθους τρόπους". Independent on Sunday Ο Νίτσε (1844-1900) ήταν ένας από τους πιο τολµηρούς και φιλόδοξους στοχαστές του 19ου αιώνα. Ένιωθε πως οι κυρίαρχες αξίες της κοινωνίας του εµπόδιζαν την ευζωία και έκανε µια εντελώς προσωπική επανάσταση για να µεταµορφώσει σχεδόν τα πάντα. Του άρεσε ιδιαίτερα να αντιµάχεταιό,τιεξελάµβανε ως συµβατική ευσέβεια ή να αντιστρέφει τις προσδοκίες µας: αποφασίζει, για παράδειγµα, πως ο οίκτος δεν είναι πάντα κάτι καλό ή ότι η µοναξιά µάς ωφελ...

Πού τα έµαθες όλα αυτά τα µυστικά; Θα ήθελα να πάω σχολείο εκεί. (Σέλλεϋ, επιστολή στον Μπάιρον, 26 Μαΐου 1820). Ο Σέλλεϋ έγραψε αυτή την επιστολή έχοντας µόλις διαβάσει το πρώτο µέρος του κωµικού αριστουργήµατος του Μπάιρον "Δον Ζουάν". Ο Μπάιρον είχε διδαχθεί πολλά µυστικά από αυτό που κάποιοι θα ονόµαζαν "σχολείο της ζωής". Το βιβλίο που έχετε στα χέρια σας ασχολείται µε όσα έµαθε ο ποιητής εκεί - και µε όσα µπορούµε να µάθουµε από εκείνον. Θα πρέπει να παραδεχτούµε εξαρχής πως ο Μπάιρον δεν είναι πεπεισµένος ότι µπορούµε να δεχτούµε µαθήµατα ζωής από τα βιβλία. "Πο...

Τι κοινό έχει ένας αρχαίος κινεζικός κύλινδρος με τη φωτογραφία ενός παπαράτσι; Ένα προϊστορικό ειδώλιο με ένα βίντεο; Γιατί οι άνθρωποι εξακολουθούν να δημιουργούν έργα τέχνης και γιατί αλλάζει η μορφή τους; Από τις πρώτες ενστικτώδεις απόπειρες να δοθεί μορφή σε ακατέργαστα υλικά ως τη σύγχρονη τέχνη, ο άνθρωπος δεν μπορούσε να αντισταθεί στη δημιουργία εικόνων. Τα στιλ και οι περίοδοι έρχονται και παρέρχονται, αλλά ερεθιστικοί σύνδεσμοι μεταξύ φαινομενικά άσχετων παραδόσεων μένουν να ανακαλυφτούν. Ο Τζούλιαν Μπελ μάς ταξιδεύει ανά τους αιώνες και ανά τις ηπείρους στην πλ...

Το πρωτότυπο αυτό εγχειρίδιο συνδυάζει την ιστορική και τη θεωρητική ανάλυση, τοποθετώντας την πολιτική σκέψη στο πλαίσιο της αναδυόμενης θεσμικής, πολιτιστικής και οικονομικής διάρθρωσης του σύγχρονου κόσμου. Με χρονική αφετηρία τη Γαλλική Επανάσταση και τον αντίκτυπό της στον υπόλοιπο κόσμο, το βιβλίο ανιχνεύει τα αντιτιθέμενα κριτήρια που εφαρμόστηκαν για να δικαιολογηθούν συγκεκριμένες μορφές πολιτικής πράξης. Τα κεφάλαια είναι οργανωμένα γύρω από έννοιες-κλειδιά, όπως η ελευθερία, η κοινωνική πρόνοια, το έθνος-κράτος κ.ά., και γίνεται αναφορά στις απόψεις κορυφαίων...

Ο John Gray επιτίθεται στην εμμονή του νεωτερικού κόσμου σε έναν ουτοπικό τρόπο σκέψης και τις τραγικά ελπιδοφόρες ψευδαισθήσεις της αλαζονικής εποχής μας. Αντλώντας παραδείγματα από ένα ευρύ φάσμα λογοτεχνικών, φιλοσοφικών και άλλων πηγών (από τον Κλάιστ και τον Μπένθαμ, τον Λεοπάρντι και τον Ντικ, τον Ντεμπόρ και τον Μπόρχες μέχρι τους Αζτέκους και την κυβοργική οικονομία), συνθέτει ένα ποιητικό επιχείρημα για την ανθρώπινη ελευθερία. Αποφεύγοντας τη συνηθισμένη άποψη, σύμφωνα με την οποία ο άνθρωπος δεν έχει ελεύθερη βούληση επειδή είναι μια μαριονέτα που δεν αντιλαμβάνε...

Το 1947, στην Ελβετία, δύο χρόνια μετά το τέλος του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, ο Τόμας Μαν δίνει την ανά χείρας περίφημη διάλεξη -που μεταφράζεται για πρώτη φορά στα ελληνικά- με θέμα τη φιλοσοφία του Φρίντριχ Νίτσε "υπό το φως της εμπειρίας" αυτού του πολέμου. Ο νομπελίστας πεζογράφος ανατέμνει δεξιοτεχνικά το πολυδιάστατο έργο του φιλοσόφου, στο πρόσωπο του οποίου αντικρίζει αφενός έναν αγαπημένο πνευματικό ήρωα των νεανικών του χρόνων, αφετέρου έναν επικίνδυνο στοχαστή, που με τις αντιδημοκρατικές ιδέες του συνέβαλε με τον δικό του τρόπο στην τραγική πορεία της Ευρώπη...

Σε αυτό το βιβλίο ο Τζον Γκρέι, με ένα νέο είδος γραφής, συνεχίζει τον στοχασμό που ξεκίνησε στο "Αχυρένια σκυλιά". Παραθέτοντας αποσπάσματα από απομνημονεύματα, ποιήματα, μυθιστορήματα και φιλοσοφικά έργα, από συγγραφείς όπως ο Μπόρχες, ο Όργουελ, ο Κέστλερ, ο Μπάλαρντ, ο Μαλαπάρτε και ο Κόνραντ και αντλώντας παραδείγματα από ετερόκλητα ιστορικά γεγονότα και μαρτυρίες, ο Γκρέι συνθέτει σπάνια τοπία πνευματικής ανάτασης, τα οποία μας ωθούν να στοχαστούμε εκ νέου τη θέση μας στον κόσμο. Το βιβλίο χωρίζεται σε τρία μέρη. Το πρώτο πραγματεύεται τα πολιτικά, κοινωνικά και θρησκ...

Στις παραστατικές περιγραφές της Νέας Ουτοπίας του Jerome K. Jerome -από τα οικοδομικά τετράγωνα με τα πανομοιότυπα κτίρια και το κάψιμο των βιβλίων, μέχρι τη στρατιωτικού τύπου ένδυση και την αριθμοποίηση των ανθρώπων- είναι μάλλον αδύνατο να παραβλέψει κανείς μια εύστοχη προεικόνιση των ολοκληρωτικών καθεστώτων του 20ού αιώνα, θαρρείς και οι δικτάτορες του υπαρκτού σοσιαλισμού και εθνικοσοσιαλισμού μελέτησαν τη νουβέλα και ξεσήκωσαν ιδέες και πρακτικές.

Οι άνθρωποι ζουν σε ένα υπόγειο σύστημα ανώτερης τεχνητής νοημοσύνης, τη Μηχανή. Συμβιώνουν αρμονικά μαζί της, διάγουν έναν αυτοματοποιημένο και προσομοιωμένο βίο και αντλούν όλα τα νοήματα από αυτήν. Οι προηγούμενοι πολιτισμοί έχουν, κατά τα φαινόμενα, εκλείψει. Μοναδικός πολιτισμός, μοναδική θρησκεία, μοναδική αλήθεια είναι πλέον η Μηχανή και όσα εμπεριέχει το Βιβλίο της. Οι κάτοικοι της Μηχανής έχουν εξασφαλισμένα τα πάντα: είναι άτρωτοι από τους εξωτερικούς κινδύνους, τους παρέχεται σχεδόν ό,τι επιθυμούν, ζουν σε μια αταξική κοινωνία όντας ίσοι, δεν πονούν και, όταν πον...

Βρισκόμαστε στα 2393 και ο κόσμος είναι σχεδόν αγνώριστος. Οι προειδοποιήσεις για την κλιματική αλλαγή αγνοούνταν επί δεκαετίες, γεγονός που οδήγησε σε υψηλές θερμοκρασίες, άνοδο της στάθμης της θάλασσας, εκτεταμένη ξηρασία και, τέλος, στην καταστροφή που είναι πλέον γνωστή ως η Μεγάλη Κατάρρευση του 2093, κατά την οποία η αποσύνθεση του στρώματος πάγου της Ανταρκτικής προκάλεσε τη μαζική μετανάστευση και την πλήρη αναδιοργάνωση της παγκόσμιας τάξης. Τριακόσια χρόνια μετά την κατάρρευση, ένας ιστορικός του μέλλοντος εξιστορεί το πώς οι πολιτικές και οικονομικές ελίτ των λεγ...

Η Martha Nussbaum θέτει σε εφαρμογή ένα φιλόδοξο θεωρητικό σχέδιο: να δείξει γιατί η ηθική φιλοσοφία παραμένει ελλιπής όταν αρνείται τη συμβολή της λογοτεχνίας στην πραγμάτευση ζητημάτων περί του πρακτέου. Στα δεκαπέντε δοκίμια του τόμου προσπαθεί να απαντήσει στο σωκρατικό ερώτημα «Πώς πρέπει να ζει κανείς;» υποστηρίζοντας, μεταξύ άλλων, την ανατίμηση του γνωστικού ρόλου των συναισθημάτων, της αντίληψης και της φαντασίας, καθώς και την ηθική κριτική των λογοτεχνικών έργων, η οποία δεν αμελεί τη μορφή και το ύφος της αφήγησης. Ολόκληρο τον τόμο διατρέχει το ζήτημα της ενδεχ...

Η πίστη και η απιστία είναι στάσεις που υιοθετεί ο νους μπροστά σε μια πραγματικότητα που αδυνατεί να φανταστεί. Ένας άθεος κόσμος είναι εξίσου μυστηριώδης με έναν κόσμο γεμάτο θεϊκά όντα, και η διαφορά ανάμεσα στα δύο μπορεί να είναι μικρότερη απ' όσο γενικά πιστεύεται. Ο Θεός του μονοθεϊσμού δεν πέθανε, απλώς αποχώρησε προς στιγμήν από τη σκηνή προκειμένου να επανεμφανιστεί ως ανθρωπότητα - το ανθρώπινο είδος μεταμφιεσμένο σε συλλογικό υποκείμενο που επιδιώκει την αυτοπραγμάτωσή του εντός της Ιστορίας. Το τελικό αποτέλεσμα της προσπάθειας εξάλειψης του μονοθεϊσμού...

Ο Ουμπέρτο Έκο δημοσίευσε το πρώτο του μυθιστόρημα, "Το όνομα του ρόδου", το 1980, όταν ήταν κοντά στα πενήντα του. Σε αυτές τις "εξομολογήσεις", ο συγγραφέας, τώρα που πλησιάζει τα ογδόντα, ανατρέχει στη μακρά σταδιοδρομία του ως θεωρητικού καθώς και στο πιο πρόσφατο μυθοπλαστικό έργο του, και διερευνά τον γόνιμο συνδυασμό τους. Αρχίζει διερευνώντας τα όρια μεταξύ μυθοπλασίας και μη μυθοπλασίας - διασχίζει αυτά τα σύνορα με θαυμάσιο τρόπο, άλλοτε παιχνιδιάρικα και άλλοτε σοβαρά. Η καλή μη μυθοπλασία, όπως υποστηρίζει, κατασκευάζεται σαν μια αστυνομική ιστορία, και ένας...

"Οι σατανάδες είχαν φύγει, αλλά ο φόβος έμεινε. Ο φόβος πάντα μένει. Ένας άνθρωπος μπορεί να καταστρέψει τα πάντα μέσα του, την αγάπη και το μίσος και την πίστη, ακόμα και την αμφιβολία· όσο ζει, ωστόσο, δεν μπορεί να καταστρέψει τον φόβο: φόβο αδιόρατο, άφθαρτο και τρομερό, που διαποτίζει το είναι του, που χρωματίζει τις σκέψεις του, που παραφυλάει στην καρδιά του, που παρακολουθεί στα χείλη του τον αγώνα της τελευταίας του πνοής." Επίκαιρη και αληθινή ως προς τα βασικά χαρακτηριστικά της, η ανά χείρας νουβέλα, γραμμένη το 1896 περιγράφει την αποτυχία δύο ευρωπαίων αποι...

Ποιήματα αφοπλιστικής ειλικρίνειας και αιχμηρού χιούμορ, γραμμένα με πηγαίο πάθος και συγκινητική ευθύτητα. Ο Τσαρλς Μπουκόβσκι γράφει για τον έρωτα, τη λαγνεία και την επιθυμία σε πρώτο πρόσωπο, άλλοτε με σκληρότητα και κυνισμό, άλλοτε με ευαισθησία και τρυφερότητα, και σκιαγραφεί, έτσι, τις πολλαπλές εκδοχές του ερωτευμένου ανθρώπου. Τα ποιήματά του, διασκεδαστικά ή όχι, συχνά παιγνιώδη, μιλούν για τη γοητεία του μυστηριώδους και το σεξ, την απόρριψη ή την αποδοχή από το αντικείμενο του πόθου, τον εγωισμό και τον ναρκισσισμό του ερωτευμένου υποκειμένου και, εν τέλει, γ...

Σε ύφος λογοτεχνικό και ρηξικέλευθο, ο Adam Phillips εξετάζει μερικά φαινομενικώς συνηθισμένα ζητήματα με τα οποία η ψυχανάλυση δεν έχει ασχοληθεί αρκετά:το γαργάλημα, το φίλημα, την ανησυχία, την πλήξη, τον κίνδυνο, τη μοναξιά, την αταραξία, ακόμα και το πέρδεσθαι. Φωτίζοντας αυτές τις κατά τα άλλα κοινές πτυχές της καθημερινής ζωής, υποστηρίζει ότι η ψυχανάλυση ξεκίνησε ως ένας δεξιοτεχνικός αυτοσχεδιασμός εντός της ιατρικής επιστήμης, ο οποίος όμως υποχώρησε μπροστά στο όνειρο της επιστήμης που αξιώνει πως μόνο τον "εξετασμένο βίο" αξίζει να ζει κανείς. Ο Phillips δείχνε...