Copiolo Rosita
Η Rosita Copioli γεννήθηκε στο Ριτσιόνε και ζει στο Ρίμινι. Ποιήτρια, συγγραφέας, δοκιμιογράφος. Σπούδασε κλασική λογοτεχνία στο πανεπιστήμιο της Bologna. Κυριότερα ποιητικά έργα: "Splendida lumina solis", 1979, βραβείο Viareggio, πρώτο της έργο. "Η παραφορά των ρόδων", 1989, βραβείο της επιτροπής Montale. "Ελένη", 1996, βραβείο Metauro, 1997. "Odyssee au miroir de Saint Nazaire", 1996, il postino fedele, 2008. Πρόζα: "Οι κήποι των λαών είναι τα κύματα", 1991. "Η φωτιά της Εδέμ",1992. "Ildegarda πέρα απ’ το χρόνο", 1998. Δοκίμια: "Η μετάφραση στην ποίηση", 1983, "Διηγούμαι" 1985, "Προδοσίες στην σύγχρονη ιταλική ποίηση", 1988. Έχει γράψει δραματικά κείμενα και μια πρώτη μορφή της Ελένης ως αναλόγιο που ανέβηκε στο Teatro Petrella di Longiano με τη Lucilla Morlacchi για λογαριασμό τoυ Festival dei Teatri di Santarcangelo, Ιούνιος 1992. Το 2000 έκανε ένα κύκλο μαθημάτων στο Riccione με θέμα την γυναικεία ποίηση, αρχής γενομένης από την Σαπφώ. Έγραψε μια δραματουργία της Εκάβης εμπνευσμένη από το κείμενο του Ευριπίδη, σε μουσική του G.F.Malipiero, με την Lucilla Morlachi στη σκηνή Mondaino τον Ιούνιο του 2001. Είναι μέλος της Αισθητικής Ένωσης Ιταλίας, Ποιήματά της έχουν μεταφραστεί στα γαλλικά, αγγλικά, ισπανικά και ελληνικά. Συνεργάζεται με περιοδικά λογοτεχνίας και φιλοσοφίας και άρθρα της έχουν δημοσιευθεί στις εφημερίδες Reppublica, Giornale, Avvenire.
