Schmemann Alexander
Schmemann Alexander
Ο μακαριστός π. Αλέξανδρος Σμέμαν γεννήθηκε το 1921 στην Εσθονία. Η Ρωσική επανάσταση αναγκάζει την οικογένειά του λίγα χρόνια μετά να εγκαταλείψει τη Ρωσία και να εγκατασταθεί στο Παρίσι όπου ο Αλέξανδρος έζησε τα νεανικά του χρόνια, έκανε τις εγκύκλιες σπουδές του και αργότερα στα δύσκολα χρόνια του πολέμου (1940-45) πραγματοποίησε τις πανεπιστημιακές σπουδές του στο Θεολογικό Ινστιτούτο του Αγίου Σεργίου στο Παρίσι. Ειδικεύται στην εκκλησιαστική ιστορία. Στην συνέχεια διδάσκει ο ίδιος στον Άγιο Σέργιο, εκκλησιαστική ιστορία, νυμφεύεται την ρωσικής καταγωγής, Τζουλιάνα Οσόγκουιν (το 1943) και χειροτονείται ιερέας (το 1946). Στον Άγιο Σέργιο συνεχίζει να διδάσκει μέχρι την αναχώρηση της οικογένειάς του για την Αμερική το 1951. Το 1959 αποκτά τον τίτλο του διδάκτορα από το πανεπιστήμιο του Αγίου Σεργίου. Από το 1963 μέχρι και το θάνατό του το 1983, αναλαμβάνει επίσημα τη θέση του Κοσμήτορα στον Άγιο Βλαδίμηρο. Σημαντικό σταθμό στους αγώνες του για το πρόβλημα της διασποράς, απετέλεσε η ίδρυση της Αυτοκέφαλης Ορθόδοξης Εκκλησίας της Αμερικής (O.C.A.) το 1970.
Πάτερ ημών
Schmemann Alexander
Μαΐστρος (2003)
Ο Ιησούς Χριστός μας άφησε μόνο μια προσευχή, που γι' αυτόν το λόγο συνήθως καλείται Κυριακή Προσευχή. Αυτή η προσευχή λέγεται αδιάκοπα επί δύο χιλιάδες χρόνια. Την κάθε στιγμή κάπου στη γήινη σφαίρα οι άνθρωποι λένε αυτά τα ίδια λόγια, που κάποτε προφέρθηκαν από τον ίδιο τον Χριστό. Γι' αυτόν το λόγο δεν υπάρχει καλύτερο μονοπάτι που να οδηγεί στην καρδιά της χριστιανοσύνης από αυτή τη σύντομη, και εκ πρώτης όψεως απλή, προσευχή. Εντούτοις, φαίνεται ότι η προσευχή αυτή δεν είναι τόσο απλή... (π. Αλεξάντερ Σμέμαν)
Μικρό οδοιπορικό της Μεγάλης Εβδομάδας
Schmemann Alexander
Πορφύρα Εκδόσεις (2018)
Ένα μοναδικό οδοιπορικό στην Αγία και Μεγάλη Εβδομάδα από τον π. Αλέξανδρο Σμέμαν. Η γραφή του δεν μας παραθέτει απλά γεγονότα των αγίων αυτών ημερών αλλά μας μυεί στο βαθύτερο νόημα τους με τρόπο θαυμαστό. "Τα γεγονότα της διπλής γιορτής, η ανάσταση του Λαζάρου και η είσοδος του Κυρίου στα Ιεροσόλυμα, αναφέρονται στα λειτουργικά κείμενα σαν "προοίμιο του Σταυρού"... Έτσι το φως και η χαρά λάμπουν όχι μόνο στο τέλος της Μεγάλης Εβδομάδας αλλά και στην αρχή της. Το φως και η χαρά φωτίζουν αυτό το σκοτάδι και αποκαλύπτουν το βαθύ και τελικό νόημά του". Μεγάλη Δευτέρα-...
Μεγάλη Σαρακοστή
Schmemann Alexander
Ακρίτας (1999)
... Στην αρχαία Εκκλησία ο βασικός σκοπός της Σαρακοστής ήταν να προετοιμαστούν οι "Κατηχούμενοι" για το Βάπτισμα που εκείνο τον καιρό γινόταν στη διάρκεια της αναστάσιμης Θ. Λειτουργίας. Αλλά ακόμα και σήμερα που η Εκκλησία δε βαφτίζει πια σε μεγάλη ηλικία και ο θεσμός της κατήχησης δεν υπάρχει πια, το βασικό νόημα της Σαρακοστής παραμένει το ίδιο. Γιατί, αν και είμαστε βαφτισμένοι, εκείνο που συνεχώς χάνουμε και προδίνουμε είναι ακριβώς αυτό που λάβαμε από το Βάπτισμα. Έτσι το Πάσχα για μας είναι η επιστροφή στο Βάπτισμά μας και επομένως η Σαρακοστή η προετοιμασία μας γι'...
Μεγάλη Σαρακοστή
Schmemann Alexander
Πορφύρα Εκδόσεις (2015)
Πολλά μας χωρίζουν σήμερα από την πρώτη εκκλησία. Ένα όμως από αυτά που μας ενώνουν είναι το επιτακτικό αίτημα κατήχησης των ενηλίκων. Σε μια κοινωνία που είναι βασικά άθρησκη ή ενάντια στον Χριστιανισμό και το σημερινό κοινωνικό του πρόσωπο, η ανάγκη για να κατανοήσουμε τι σημαίνουν τα ιερά και τα όσια της θρησκείας μας επανέρχεται δριμύτερη.
Λειτουργία και ζωή
Schmemann Alexander
Αρμός (2007)
Η Ορθοδοξία εκφράζεται κατά τον καλύτερο τρόπο μέσα από τη λατρεία της και η αληθινή χριστιανική ζωή δεν είναι παρά η εκπλήρωση της χάριτος, του οράματος, της διδασκαλίας, της έμπνευσης και της δύναμης που αποκτούμε στη λατρεία. Επομένως, είναι σ' αυτή την οργανική σύνδεση της λειτουργικής ζωής της Εκκλησίας και της εκπαιδευτικής της προσπάθειας, που ανακαλύπτουμε την κατά τρόπο μοναδικό ορθόδοξη αρχή της θρησκευτικής εκπαίδευσης. Είμαστε, ακόμη, μακριά από την πλήρη εφαρμογή και υλοποίηση της αρχής αυτής· ωστόσο, το βιβλίο αυτό θα έχει εκπληρώσει το σκοπό του αν υπενθυμίζε...
Ημερολόγιο 1973-1983
Schmemann Alexander
Ακρίτας (2002)
Την τελευταία εικοσαετία μεγάλος αριθμός έργων του πατρός Αλεξάνδρου έχει μεταφραστεί στα ελληνικά. Το Ημερολόγιο έρχεται να κλείσει αυτόν τον κύκλο, αλλά και να τον ανοίξει σε νέες προοπτικές: Ο μελλοντικός αναγνώστης του Σμέμαν θα πρέπει ίσως, ν' αρχίζει με το Ημερολόγιο! Έτσι θα γνωρίζεται με τη "δυναμική θεολογία" του, τη ζωντανή δηλαδή θεολογία που εκφράζεται μέσα από την καθ' ημέραν ζωή... "Τι είναι ευτυχία; Είναι το να ζει κανείς όπως ζούμε τώρα εμείς, με τη Λ., οι δυο μας, απολαμβάνοντας την κάθε ώρα - τον πρωινό καφέ, δυο-τρεις ώρες ησυχίας το βράδυ. Καμιά "ειδική...
Έσχατος εχθρός καταργείται ο θάνατος
Schmemann Alexander
Εν πλω (2004)
Ο Θεός έκτισε τον κόσμο ως μέσο κοινωνίας μαζί Του, μα ο άνθρωπος τον θέλησε αποκλειστικά για τον εαυτό του. Αντί να ανταποδώσει την αγάπη του Θεού με τη δική του αγάπη, ο άνθρωπος αγάπησε τον κόσμο ως αυτοσκοπό. Όμως, ο κόσμος εν εαυτώ και αφ' εαυτού δεν αποτελεί σκοπό. Όπως ακριβώς η τροφή στερείται σκοπού αν δεν μεταμορφωθεί σε ζωή, έτσι και ο κόσμος παύοντας να υπεμφαίνει το Θεό βυθίστηκε σε μια ατελεύτητη σύγχυση, σε έναν παράλογο κύκλο χρονικής διαδοχής μέσα στον οποίο καθετί διαρκώς μεταβάλλεται, ολοένα εξανεμίζεται και τελικά πεθαίνει. Ο Χριστιανισμός υπερβαίνει τη...
Εξομολόγηση και Θεία Κοινωνία. Ανάμεσα στην ουτοπία και τη φυγή
Schmemann Alexander
Μπότσης Πέτρος (2009)
Όλο το νόημα της προετοιμασίας για την Κοινωνία όπως ορίστηκε από την Εκκλησία (στην ακολουθία της θέιας μεταλήψεως) δεν είναι να δημιουργήσει στον άνθρωπο το αίσθημα της "αξιότητας"... Ενώπιον της Τράπεζας του Κυρίου η μόνη "αξιωσύνη" των κοινωνούντων είναι αυτή η βαθιά συναίσθηση της "αναξιότητάς τους". Αυτή είναι η αρχή της σωτηρίας. Είναι επομένως υψίστης σημασίας για μας να κατανοήσουμε ότι η μετατροπή του μυστηρίου της εξομολόγησης σε μια αναγκαστική προϋπόθεση για την Κοινωνία όχι μόνο συγκρούεται με την παράδοση, αλλά προφανώς την παραμορφώνει. Διαστρέφει κατ' αρχή...
Για να ζήσει ο κόσμος
Schmemann Alexander
Δόμος (2010)
Μετάφρασα το βιβλίο αυτό επειδή καταγίνεται με τον κόσμο. Κόσμο λέγοντας εννοώ ολόκληρο το φυσικό σύμπαν. Και σήμερα περισσότερο από κάθε άλλη φορά ο κόσμος ή η οικουμένη, όπως λέγανε άλλοτε το γνωστό κόσμο, ή ο πλανήτης (και οι άλλοι πλανήτες) συγκεντρώνει ολόκληρη την προσοχή του ανθρώπου, αφήνοντας περιθώρια μετρημένα για αναζητήσεις με διαφορετική κατεύθυνση - δηλαδή αναζητήσεις με κατεύθυνση, όχι προς τον κόσμο ή προς τα έξω, αλλά προς τον άνθρωπο ή προς τα μέσα. Στις περιοχές όπου ζούμε τέτοια κατεύθυνση προς τα μέσα έδωσε στον άνθρωπο ο Χριστιανισμός και, πριν από το...