Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Κι έρχεται κάποτε η στιγμή που είναι το μέλλον πιο παλιό από το παρελθόν σου να θυμάσαι αυτά που θα γίνουν και να επινοείς αυτά που ήδη έγιναν είναι ένας τρόπος να περάσεις από την πλάνη κάθε γνώσης στη γνώση αυτής της πλάνης σου πως είναι ο χρόνος γραμμικός πως είναι ο χρόνος δρόμος.

Κατεβαίνουν σε μία θάλασσα ακίνητη / των πνιγμένων στανικό πανωσέντονο / Και κρατάνε τα χέρια κουτιά / με το βλέμμα σφιχτό περιτύλιγμα / να μην ανοίξει / και χυθεί / εκείνη η ανακομιδή / σαν μουσική που έλιωσε / στον πνιγμένων του φραγμένο τραγούδι / για ό, τι ανέσπερο ναυάγησε λάμνοντας χαλασμένα / μόνο αφήνοντας στην άκρη του νερού / αντί για θάνατο πείρα / ένα αόριστο κουτί για τον καθένα.

Δείγμα γραφής: ΠΑΡΑΛΛΑΓΕΣ ΣΕ ΕΝΑ ΣΩΜΑ Ι. Διηγούμαι του σώμα μου την επιλήσμονα αφή στα σώματα των άλλων όπως αποσυρότανε κι άφηνε ακροκέραμο το τελευταίο δάκτυλο να νιώθει το κενό το τελευταίο δάχτυλο να έχει για δαχτυλίδι την έλλειψη αρραβώνα του για πάντα από δω και πέρα

[Δείγμα γραφής: Ιούλιος με μια πευκοβελόνα ενδοφλέβια Το τζάμι σπασμένο το φεγγάρι στο πάτωμα κι εσύ υποκύπτοντας στα πράγματά σου Ενώ στο πλάι σου η γυναίκα λύνει το στηθόδεσμο κι αποδημεί το άσπρο ]