Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Έκανε την καθιερωμένη ερώτηση. "Γιατί πιστεύετε πως έχετε ανάγκη τα ναρκωτικά, κύριε Λι;" Δεν υπάρχει αμφιβολία πως όταν κάποιος σου κάνει αυτήν την ερώτηση δεν γνωρίζει το παραμικρό για την πρέζα. "Τη χρειάζομαι για να σηκωθώ το πρωί απ’ το κρεβάτι, τη χρειάζομαι για να πλυθώ και να βάλω κάτι στο στόμα μου" . "Εννοώ την οργανική σας εξάρτηση". Σήκωσα τους ώμους μου. Αυτός περίμενε να του κάνω τη διάγνωση και να τον βγάλω από τον κόπο. "Γιατί με φτιάχνει". Το "Τζάνκι" είναι ένα μυθικό βιβλίο, ένα διερευνητικό μυθιστόρημα του άγριου κόσμου των ναρκωτικών ουσιών. Με...

Τον Ιανουάριο του 1953 ο William Burroughs ξεκινά ένα εξερευνητικό ταξίδι στις ζούγκλες της Νότιας Αμερικής που θα κρατήσει επτά μήνες, αναζητώντας το yage, το μυθικό παραισθησιογόνο και τηλεπαθητικό φυτό του Αμαζονίου (λίγο νωρίτερα, το Junky έκλεινε με τη φράση "Το Γιαχέ ίσως να 'ναι το απόλυτο φτιάξιμο"). Παράλληλα, καταγράφει με ανθρωπολογικό ενδιαφέρον και σατιρικό βλέμμα την πολιτική και κοινωνική κατάσταση των χωρών που επισκέπτεται, την Κολομβία (που βρίσκεται σε εμφύλιο), το Εκουαδόρ και το Περού. Δέκα χρόνια αργότερα, ο William Burroughs συνθέτει από τις επιστο...

Το "Γυμνό γεύμα" δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά στο Παρίσι το 1959 και στην Αμερική το 1962. Οι υπεύθυνοι του εκδοτικού οίκου συνελήφθησαν λόγω του άσεμνου περιεχομένου του και το στοκ κατασχέθηκε από τις Aρχές. Tρία χρόνια μετά ακολούθησε η περίφημη δίκη του "Γυμνού γεύματος" και μόλις τον Ιούλιο του 1966 το Aνώτατο Δικαστήριο της Mασαχουσέτης αποφάσισε να επιτρέψει την κυκλοφορία του βιβλίου, μια ιστορική απόφαση που σημείωσε το τέλος της λογοκρισίας στις HΠA, στο πεδίο της λογοτεχνίας. Το βιβλίο έγινε γρήγορα θρύλος και μαζί με το "Στο δρόμο" του Kέρουακ και το "Oυρλιαχ...

Πάντα με συνάρπαζαν οι συνεντεύξεις του "Paris Review", και παλιά και τώρα. Όλες μαζί συνιστούν την αρτιότερη ίσως διαθέσιμη διερεύνηση στο "πώς" της λογοτεχνίας, το οποίο είναι από πολλές απόψεις πολύ πιο ενδιαφέρουσα ερώτηση από το "γιατί". (Σάλμαν Ρούσντι) Αν θέλετε απλώς να έρθετε σε μια πρώτη επαφή με τον αγαπημένο σας συγγραφέα, μπορείτε να πάτε σε μια παρουσίαση βιβλίου του. Αν όμως θέλετε πραγματικά να τον γνωρίσετε, τότε πρέπει να διαβάσετε μια συνέντευξή του στο "Paris Review". "The Times" Όταν μιλούν οι μεγάλοι συγγραφείς μάς μιλάνε τα βιβλία τους......

Παρόλο που ο Μπάροουζ έγραψε το "Queer" το 1952, σε μια εποχή που ήδη απολάμβανε κάποιας φήμης, το έργο παρέμεινε ανέκδοτο για περισσότερες από τρεις δεκαετίες επειδή περιέγραφε ξεκάθαρα τον πόθο ενός ομοφυλόφιλου. Με φόντο τη σκοτεινή και βουτηγμένη στη διαφθορά πόλη του Μεξικού της δεκαετίας του '40, το μυθιστόρημα αφηγείται τη ζωή του Ουίλιαμ Λι, ενός άντρα που βασανίζεται στην προσπάθειά του να κόψει την ηρωίνη, αλλά και από τον ανεκπλήρωτο ερωτικό του πόθο για έναν άλλο χρήστη. Η αφήγηση είναι διάσπαρτη με ευφυείς κωμικούς μονολόγους που προετοιμάζουν το έδαφος για το...

Οι περισσότεροι χαρακτήρες και οι χώροι αναπτύσσονται μόνοι τους, οι πιο έγκυροι για καλλιτεχνικούς σκοπούς. Αν διάβαζα και δεν έγραφα, κυριολεκτικά θα έβγαινα εκτός σώματος και θα πήγαινα στα μέρη και τους χαρακτήρες μου, σαν το ζωγράφο που υποκλίθηκε τρεις φορές και εξαφανίστηκε μέσα στον πίνακά του.

Οι συνεντεύξεις που περιλαμβάνονται σε αυτό το βιβλίο και καλύπτουν μία περίοδο τεσσάρων δεκαετιών καταγράφουν το παράδοξο κάποιου που σταθερά αρνείται να είναι ο οποιοσδήποτε. Ωστόσο, ο Μπάροουζ αποκαλύπτει πολλά περισσότερα από όσα θα ανέμενε ο ίδιος. Σε αυτές τις αυθόρμητες συνομιλίες εμφανίζεται πνευματώδης, ιδιοσυγκρασιακός στις προτιμήσεις του και απροκάλυπτα συναισθηματικός, ιδίως ως προς τις γάτες του... Συζητά ανοιχτά τους εφιάλτες του και την κατάσταση του διαρκούς φόβου, μιλώντας με μεγάλη ενάργεια και ειλικρίνεια για το θάνατο, το γήρας και, βέβαια, όλα όσα συνε...