Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Όλες οι κουκκίδες στον χάρτη του ελληνικού αρχιπελάγους έχουν όνομα. Ακόμα και οι πιο μικρές. Τις βλέπεις από ψηλά και σε πιάνει μια λαχτάρα να βρεθείς εκεί. Σε χαμηλή πτήση πάνω από τα νησιά του Αιγαίου συνήθως το μάτι κολλάει σε μικρά πάλλευκα σύνολα που εκτυφλωτικά επιστρέφουν στον ουρανό το φως του ήλιου. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία πως πρόκειται για "χώρες", αυτόνομες κοινωνίες, μικρές πολιτείες ανθρώπων σε χρώμα που δεν επιλέχθηκε τυχαία. Θα περίμενε κανείς πως με παρόμοια ονομασία και ένα κυρίαρχο χρώμα, θα έμοιαζαν μεταξύ τους. Το ακριβώς αντίθετο συμβαίνει. Πολύ ξε...

Από την καρέκλα του γραφείου, μέσα από ένα πληκτρολόγιο και μία οθόνη περνάει ο χείμαρρος των εικόνων μιας Ελλάδας που "ανακαλύψαμε" και τοποθετήσαμε σε 160 σελίδες 23 επί 14,5 εκατοστών επί 12 μήνες. Δεκάδες πρόσωπα, συντάκτες, φωτογράφοι, περιπατητές, περιηγητές του 21ου αιώνα με αυτοκίνητα, μοτοσυκλέτες, θαλασσινά σκάφη, αεροπλάνα, μάσκες και αναπνευστήρες... συναντούν χιλιάδες άλλους από τη μια άκρη της Ελλάδας ως την άλλη κι επιστρέφουν στη βάση τους να καταγράψουν όλα τα θαυμαστά που είδαν και ένιωσαν. Είμαστε χαρούμενοι και περήφανοι συνάμα. Όχι γιατί τα καταφέραμε,...

Στολίδια σε υψόμετρο. Όλα πέτρινα, όλα διαφορετικά μεταξύ τους και όλα τόσο όμοια στη μορφολογία. Τη ζωή στο βουνό τη διαμορφώνει... το βουνό! Ο άνθρωπος δεν αντιστέκεται. Προσαρμόζεται, βρίσκει λύσεις και όταν μπορεί γίνεται καλλιτέχνης. Φροντίζει το σπιτικό του, εξωτερικεύει το μέσα του, το προσφέρει σε δημόσια θέα. Ο χρόνος στα ορεινά λέμε ότι κυλάει πιο αργά. Κάποιες φορές σταματάει κιόλας. Κάπως έτσι κατάφεραν και διατηρήθηκαν οι περισσότεροι οικισμοί που σήμερα θαυμάζουμε. Χωρίς δραστηριότητα, χωρίς ανθρώπους, χωρίς ζωή. Δεν συμβαίνει όμως το ίδιο στις μέρες μας. Η το...

Ακόμα ένα ταξίδι στην Ελλάδα αρχίζει με το πολυτελές λεύκωμα που κρατάτε στα χέρια σας. Ένα ομολογουμένως αλλιώτικο ταξίδι με πολλές και διαφορετικές οπτικές γωνίες, μέσα από τα μάτια των φωτογράφων και τις περιγραφές όσων έγραψαν τα μικρά περιεκτικά κείμενα. Αντικείμενο... η πατρίδα μας. Με κάστρα, μοναστήρια, γεφύρια, ορεινούς οικισμούς, απίθανες θαλασσινές πολιτείες, λίμνες, ποτάμια, βουνά και φαράγγια... Ποιος είπε ότι ζούμε σε μια φτωχή χώρα! Κάθε άλλο. Ο πλούτος της είναι ανεξάντλητος κι εμείς δοκιμάσαμε να σας μεταφέρουμε περισσότερο τη μοναδικότητα της αίσθησης μέσα...

Σκηνή σε μεγάλο υψόμετρο. Οροπέδιο ονομαστό. Πηγή, δύο σχηματισμοί λιμνών, εκκλησάκι, καταφύγιο. Μια παρέα Κρητικών 18-25 χρόνων, σε μια γωνιά έχουν ανάψει φωτιά για να ψήσουν κρέας. Κρασί, τσικουδιά, μερικές ντομάτες, λίγο τυρί και ψωμί. Έρχομαι από ορεινό δρόμο "σπαστήρι", βγαίνω από το αυτοκίνητο γιατί με φωνάζουν να πάω κοντά. Κερνούν κρασί και σε λίγο ένας απ' όλους βγάζει το μαντολίνο και αρχίζει να γρατζουνάει τις χορδές. Η μαντινάδα ξεκινάει και τα δίστιχα περνούν από στόμα σε στόμα, αλληλοσυμπληρώνονται μα ποτέ δεν σταματούν. Η ιστορία φτιάχνεται εκείνη την ώρα......

Αμφίδρομη επικοινωνία Τα μηνύματα έρχονται το ένα μετά το άλλο και φροντίζουμε πάντα να απαντάμε. Οι αναγνώστες του "Ανακαλύψτε την Ελλάδα" ξαφνικά σταματούν να αντιμετωπίζουν το έντυπο που κρατάνε στα χέρια τους ως απλό ταξιδιωτικό οδηγό, αλλά το έχουν σαν κάτι δικό τους. Και δοκιμάζουν να επικοινωνήσουν, να καλύψουν την απόσταση. Κάποιοι ακολουθούν τις "οδηγίες", άλλοι απλώς "ελέγχουν" την πιστότητα των πληροφοριών και ψάχνουν ακόμα και για λάθος κωδικούς στα τηλέφωνα. Μερικοί πηγαίνουν ακόμα πιο πέρα. Βλέπουν την τελευταία σελίδα όπου ανακοινώνουμε την επόμενη έκδοση...

Στο παράθυρο της Πρέσπας Γεια σας, θα θέλαμε με αυτή την απλή επιστολή εν είδει προλόγου να μας γνωρίσετε καλύτερα. Είμαστε αυτοί που φτιάχνουν τους ταξιδιωτικούς οδηγούς "Ανακαλύψτε την Ελλάδα". Παρά το γεγονός ότι ο καθένας έχει τη δική του προσωπικότητα και τα δικά του προβλήματα αισθανόμαστε σαν ένα κομμάτι, έχουμε μια ψυχή. Ταξιδιάρα ψυχή. Σκεφτείτε ένα μάτσο κεριά... αν ανάψει το ένα, παίρνουν όλα μαζί φωτιά. Κάπως έτσι. Στην Πρέσπα ανάψαμε -συγγνώμη ταξιδέψαμε- όλοι μαζί. Μπήκαμε στα αυτοκίνητα και κάναμε χίλια χιλιόμετρα και βάλε. Περπατήσαμε, μιλήσαμε, γελάσαμε...

Κένταυροι, μαγικό βουνό, βουνό και θάλασσα μαζί, Αιγαίο και Παγασητικός στο κέντρο της Ελλάδας, ζωντανά χωριά -πολύχρωμο σκηνικό, αρχοντικά και καλντερίμια... Τα έχουμε χρησιμοποιήσει όλα. Έχουμε τοποθετήσει όλες τις πιθανές "ταμπέλες", έχουμε προσπαθήσει να περιγράψουμε αυτό που τα μάτια βλέπουν και η ψυχή αναγνωρίζει ως οικείο. Το Πήλιο. Έχουν γραφτεί τα πάντα ή σχεδόν τα πάντα. Πόσα περισσότερα θα μπορούσαμε να σας προσφέρουμε; Το ερώτημα πιστεύουμε ότι θα απαντηθεί στις σελίδες που ακολουθούν. Τόσο απλά. Αν δείτε το Πήλιο ως χώρο αναψυχής, φυσικής και ψυχικής ανάτασης,...

Σαββατοκύριακο... Επιστροφή στην πραγματικότητα, ξανά σαββατοκύριακο και πάλι πίσω. Μικρές ανάσες ζωής για εκείνους που μένουν "αλλού", για επισκέπτες, τουρίστες, αλλά όχι ξένους στον ίδιο σου τον τόπο. Η αλήθεια είναι ότι πάντα έρχεσαι, ποτέ δεν θέλεις να φύγεις, να επιστρέψεις στην καθημερινότητα. Γι' αυτό, το σαββατοκύριακο ανακηρύσσεται πανηγυρικά ως ιερό διήμερο. Το σκέφτεσαι, το οργανώνεις και πραγματοποιείς... Του προσφέρεις τον καλύτερο εαυτό σου και εκείνο σε γεμίζει με νέες εικόνες, δυνατές εμπειρίες, ζωντάνια, ελπίδα και αισιοδοξία. Φτιάχνεις τα καλύτερα σενά...

Ταξιδεύω... Τα τελευταία 15 χρόνια συνέχεια, για διάφορους λόγους, με όλα τα μεταφορικά μέσα, με μπλοκ σημειώσεων και μια βαλίτσα φωτογραφικά που δεν ξέρω ακόμα να χρησιμοποιώ σωστά... Ταξιδεύεις... Κι εσύ μαζί μου. Μιλάω για εσένα τον αναγνώστη που σε κουβαλάω στην πλάτη και άλλοτε σε νιώθω σαν βαρύ φορτίο υποχρέωσης απέναντι σ' αυτά που διαβάζεις και άλλοτε ελαφρύ σαν πούπουλο, αφού έμαθα να γράφω την αλήθεια... Ταξιδεύει... Μια καταπληκτική ομάδα ανθρώπων που αγαπάνε αυτό που κάνουν, αλλά πάνω απ' όλα αγαπάνε και σκέφτονται ο ένας τον άλλο. Ταξιδεύουμε... Ανακαλύπτοντ...