Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Γεωλογικά ιζήματα και τεκτονικές πλάκες ποτίζουν τις ρίζες των υδάτινων μύθων. Ιστορίες "έμφυτες" στο ανθρώπινο γένος, που ο μίτος τους φτάνει στους μυθοπλάστες που άρχισαν να ερμηνεύουν με φανταστικές εξισώσεις τα αίτια για το πώς από τη σχισμή ενός βραχώδους όγκου ανάβλυζε κελαρύζοντας το νερό. Με τα επίθετα που ορίζουν τις ιδιότητες του ζωογόνου υγρού στοιχείου συντάσσεται ένας μακρύς κατάλογος: γάργαρο, όξινο, γλυκό, κρύο, ζεστό, πόσιμο, μεταλλικό, γλυφό, αποσταγμένο, θολό, διαυγές, μαλακό, σκληρό νερό. Χαρακτηριστικά που καθένα τους προσδιορίζει τη διαφορετική υφή του...

Ο οδηγός αποτελείται από τα κεφάλαια: "Μακεδονία", "Ήπειρος", "Θεσσαλία", "Στερεά Ελλάδα" και "Πελοπόννησος", τα οποία περιλαμβάνουν, για κάθε ένα χιονοδρομικό κέντρο-ορεινό προορισμό, τις ενότητες: "Ατζέντα", "Δείτε οπωσδήποτε", "Διαδρομές", "Πολιτισμός & τέχνες", "Διαμονή", "Φαγητό".

Περιηγήσεις και διαδρομές στον τόπο και τον χρόνο. Χρώματα και σχήματα, ήχοι και σιωπές. Θεός, φύση και άνθρωπος. Θησαυροί και μνημεία ιστορίας, παράδοσης και τέχνης, δεμένα με τις ζωές των ανθρώπων. Άγιον Όρος και Μετέωρα. Μοναστήρι της Πάτμου, Παναγία της Τήνου και Παναγία Σουμελά. Χώροι επιβλητικοί και φορτισμένοι, βαθιά ριζωμένοι στη συνείδηση των πιστών. Και δίπλα τους χώροι πιο ταπεινοί, αλλά ωστόσο το ίδιο σημαντικοί και ιεροί. Άγιον Όρος. Τόπος αγιοβάδιστος, αφιερωμένος ως "κλήρος και περιβόλι της Παναγίας", η σημαντικότερη μοναστική πολιτεία της Ελλάδας. Φύση απ...

Η Παλαιά Διαθήκη διδάσκει ότι ο Θεός έφτιαξε τον άνθρωπο από πηλό. Στην ελληνική μυθολογία αναφέρεται ότι ο Δευκαλίων -γιος του Προμηθέα - και η γυναίκα του Πύρρα μετά τον κατακλυσμό αισθάνονταν μόνοι. Προσευχήθηκαν στον Δία. Εκείνος τους συμβούλευσε να περπατήσουν στην έρημη γη και να ρίξουν πίσω τους λιθάρια. Από τις πέτρες που έριξε στη γη ο Δευκαλίων γεννήθηκαν άνδρες και από εκείνες της Πύρρας γυναίκες. Έτσι δημιουργήθηκε ένα νέο γένος ανθρώπων, ένας λαός. Είναι κοινή η ρίζα της λέξης "λάας") που σημαίνει λίθος, λιθάρι και λαός. Κοινός παρονομαστής θρησκείας και παράδο...

Τα δάση τους είναι κρυμμένοι βοτανικοί παράδεισοι, ελάχιστα ή αρκετά χιλιόμετρα μακριά από τις πόλεις. Τα οικοσυστήματά τους λειτουργούν ως ζωντανές εγκυκλοπαίδειες που, αν τις ξεφυλλίζαμε, θα αντικαθιστούσαν πολλούς τόμους φυσιολατρίας. Όχι, οι δρυμοί δεν είναι μόνο πνεύμονες πρασίνου. Αν ισχυριστούμε κάτι τέτοιο από την αρχή, βάζουμε σε προτεραιότητα τις δικές μας ανάγκες, αυτές των ανθρώπων της πόλης, που θεωρούν ότι "το μόνο της ζωής τους ταξίδιον" σε έναν δρυμό ή ένα βουνό αρκεί, για ν' αναπνεύσουν, να περπατήσουν, να αποθηκεύσουν ενέργεια και δυνάμεις. Χώρια που το οξ...

Ανάταση ψυχών Ο Γιώργος είναι φανατικός αναγνώστης μας. Ταξιδεύει σ' όλη την Ελλάδα μέσα από τις σελίδες του ταξιδιωτικού οδηγού. Ίσως γιατί ο Γιώργος δεν απατά τον τόπο που μεγάλωσε: τη Θεσπρωτία. Με ορμητήριο τα Σύβοτα, τα καλοκαίρια βγαίνει στ' ανοικτά, δήθεν για ψάρεμα. Η αλήθεια είναι ότι απλώς του αρέσει να πλέει στα ίδια νερά, που κάποτε έπλεε ο θρυλικός Μπαρμπαρόσα, να ξεχνιέται αγναντεύοντας τα όμορφα νησάκια της περιοχής, και τις παραλίες σε όλη την ακτογραμμή μέχρι την Πάργα και κάποιες φορές -όταν έχει καλή παρέα- ακόμη και μέχρι την Πρέβεζα. Ο Γιώργος δεν εί...

Οι κορυφές Συνήθως τον προσπερνάμε δήθεν αδιάφορα οδηγώντας στην εθνική. Ο επιβλητικός όγκος του όμως μόνο αδιάφορο δεν μπορεί να σε αφήσει. Κάποιοι πιο ψαγμένοι έρχονται για να περπατήσουν στα βήματα των θεών. Κάποιοι άλλοι πιο τολμηροί -και είναι πολλοί- έρχονται εδώ αναζητώντας την περιπέτεια. Έρχονται για την κορυφή. Οι κορυφές είναι γοητευτικές αλλά και επικίνδυνες. Για να φτάσεις εκεί πρέπει πάνω απ' όλα να έχεις καρδιά. Να μπορείς να νιώσεις τον μεγαλείο, ξέροντας πως σε λίγο θα κατέβεις από την κορυφή. Πως θα τη χάσεις. Πως όλα αυτά θα είναι πια ανάμνηση, θα ανήκ...

Μαθήματα απόδρασης Περιμέναμε συνήθως το τέλος της χρονιάς, εκεί λίγο πριν από τις εξετάσεις του 2ου εξαμήνου. Οι κοπελιές εξαφάνιζαν τις ποδιές τους και μας συναντούσαν στην προκυμαία, εκεί που έφευγαν οι "βενζίνες" για τον Αργοσαρωνικό. Προορισμός μας η Αίγινα, η Σαλαμίνα, το Αγκίστρι ή -πιο μακριά- ο Πόρος και τα Μέθανα, για τους πιο τολμηρούς από εμάς. Το εισιτήριο φτηνό, η απόσταση μικρή. Ήταν οι μικρές παράνομες αποδράσεις μας από το σχολείο. Μικρές... τζούρες ανάπαυλας, σαν τις τζούρες από τσιγάρο που κάναμε στα κλεφτά. Κοπάνα για ποδήλατο στον Πόρο. Για να πατσο...

Ένα ερωτικό νησί Η αλήθεια είναι πως δεν μ' ενδιέφεραν οι Σποράδες. Με ενδιέφερε όμως η κοπέλα από το τηλεφωνικό κέντρο, που κάθε Σαββατοκύριακο έφευγε με την κολλητή της για Σκιάθο. Άλλοτε έμεναν εκεί, άλλοτε πέρναγαν στην Αλόνησσο αλλά τις περισσότερες φορές κατέληγαν στην Σκόπελο. Γύρναγε τη Δευτέρα στη δουλειά άυπνη αλλά έλαμπε. - Θα 'ρθεις; Με ρώτησε και πήγα. Η Χώρα ήταν όνειρο. Σαν και αυτή. Νοικιάσαμε ένα δωμάτιο στην κυρία Ελένη, εκεί μέσα στα σοκάκια με θέα το λιμάνι. Κατεβήκαμε για ούζα και σκοπελίτικη τυρόπιτα στην παραλία και καταλήξαμε βράδυ πια να πίνου...

Στη σαγήνη του Ιονίου Φανατικός λάτρης των Κυκλάδων και της Κρήτης, ένιωθα περίπου σαν να απατώ τη σύζυγό μου όταν επιβιβαζόμουν στο πλοίο για την Κεφαλονιά. Και αυτή, λες και το 'ξερε, φρόντισε να με πλανέψει και να μου χαρίσει αξέχαστες στιγμές. Από τις πανέμορφες ξερές Κυκλάδες βρέθηκα με μιας στην αγκαλιά του πράσινου, που σ' ακολουθεί ως την παραλία. [...] Κάπως έτσι μπήκε η Κεφαλονιά και τα Επτάνησα στην καρδιά μου. Το επόμενο ταξίδι ήταν Πάσχα. Αυτή τη φορά το πλοίο έδεσε στη Ζάκυνθο. [...] Την Ιθάκη την ψάχνω ακόμη. [...] Ταξιδέψτε λοιπόν κι εσείς μαζί μας μέσα α...

Ο οδηγός αποτελείται από τα κεφάλαια: "Αμοργός", "Ίος", "Σίκινος", "Φολέγανδρος" και "Ανάφη", τα οποία περιλαμβάνουν, κάθε ένα, τις ενότητες: "Δείτε οπωσδήποτε", "Ασκήσεις επί χάρτου", "Χωρίς... μυστικά", "Οικισμοί", "Παραλίες", "Διαδρομές", "Εκτός δρόμου", "Μονοπάτια", "Δραστηριότητες", "Θαλασσινές εξερευνήσεις", "Πολιτισμός & τέχνες", "Διαμονή", "Φαγητό".

Όπου πατάει ρόδα... δεν φυτρώνει χορτάρι! Θα το δείτε γραμμένο ξανά μέσα στις σελίδες που ακολουθούν. Το επαναλαμβάνουμε για να μην το ξεχάσει κανείς. Γιατί στην Ελλάδα η οδήγηση οχήματος 4x4, SUV, pickup, τζιπ, αγροτικού -πείτε το όπως θέλετε- για κάποιο περίεργο λόγο έχει συνδεθεί με την ασυδοσία, εντός και εκτός δρόμου. Τα μάτια μας έχουν δει πολλά. [...] Είναι ντροπή! Από την άλλη, δεν είναι καθόλου ντροπή να ακολουθείς μια ορεινή διαδρομή σε πατημένο δασικό δρόμο και να απολαμβάνεις με όλες σου τις αισθήσεις το τοπίο. Να κάνεις πολλές στάσεις για να περπατήσεις, να πιε...

Αν θέλουμε να πιστέψουμε τον Ηρόδοτο, στον ευρύτερο χώρο της αρχαίας Θράκης (παράλια Αιγαίου, Ελλησπόντου, Βοσπόρου και από τις ακτές του Εύξεινου Πόντου ως τη Μακεδονία) κατοικούσε το δεύτερο σε πληθυσμό έθνος της γης (μετά τους Ινδούς), οι Θράκες. Η χώρα τους είχε προνομιακή θέση δίπλα στα στενά που ενώνουν την Ευρώπη με την Ασία και την ανέδειξε σε κέντρο διάδοσης, διασποράς και διακίνησης αγαθών, ιδεών και πολιτισμών. Την ίδια όμως στιγμή την έκανε τόσο επιθυμητή, ώστε οι εχθρικές επιδρομές και οι πολεμικές συγκρούσεις να μην έχουν τελειωμό στους αιώνες. Οι Θράκες είχα...

Αποστολή στην Αιτωλοακαρνανία. Το παζλ της Ελλάδας που ανακαλύπτουμε, κομμάτι κομμάτι συμπληρώνεται. Συντάκτες και φωτογράφοι ετοιμάζουν τις βαλίτσες τους και είναι έτοιμοι να ξεκινήσουν. Οι περισσότεροι χαμογελούν, αλλά έχουν μια ανησυχία στο βλέμμα. Αναρωτιούνται εάν υπάρχουν τόσα πολλά και ενδιαφέροντα στην περιοχή αυτή. Σκέφτονται ότι θα είναι δύσκολο να γεμίσουν τις σελίδες του ταξιδιωτικού οδηγού και ο λόγος είναι απλός. Όλος αυτός ο πλούτος δεν είναι κάπου καταγεγραμμένος. Δεν υπάρχουν σημαντικές τουριστικές υποδομές, παρά μόνο σε συγκεκριμένα σημεία... Παρ' όλα αυτά...

Σε έναν σιδηροδρομικό σταθμό όλα κινούνται. Οι επιβάτες, οι εργαζόμενοι, τα εμπορεύματα, το ίδιο το τρένο... Η ταχύτητα κίνησής τους είναι σημάδι των καιρών. Σήμερα το ξέρουμε καλά, όλα κινούνται πιο γρήγορα. Μοναδική σταθερά, σημείο αναφοράς, ο ίδιος ο σταθμός με τις εγκαταστάσεις του. Οι αιώνες περνούν 19ος-20ος-21ος, αλλά οι σταθμοί παραμένουν στη θέση τους και οι περισσότεροι αποτελούν κομμάτια της σύγχρονης πολιτιστικής κληρονομιάς της Ελλάδας. Μην παραξενεύεστε καθόλου. Ο σταθμός της Ολυμπίας είναι αρχαιοπρεπής, της Πελοποννήσου εκλεκτικιστικός, του Βόλου μας φέρνει π...

Για έναν περίεργο λόγο άρχισα να διαβάζω ξανά τα εισαγωγικά κείμενα που αναφέρονται σε νησιά των Κυκλάδων. Από πέρυσι μέχρι σήμερα έχουμε κυκλοφορήσει τρεις οδηγούς "Ανακαλύψτε την Ελλάδα", που αναφέρονται σε 18 ονειρεμένους μικρόκοσμους του Αιγαίου. Έμεινα με το στόμα ανοιχτό... Μα κανένας να μη μοιάζει με τον άλλο! Να είναι τόσο κοντά και τόσο μακριά συνάμα. Ο ίδιος ουρανός, η ίδια θάλασσα, παρόμοιας μορφολογίας τοπίο κι όμως τόσο πολλές ιδιαιτερότητες και τόσο έντονη ταυτότητα... αισθητική, πολιτισμική. Είναι να αναρωτιέται κανείς. Ένα στενό μερικών εκατοντάδων μέτρων χω...

Τα ονομάζουμε μικρούς παραδείσους, τους δίνουμε τον χαρακτηρισμό της όασης, τα φορτώνουμε με κοσμητικά επίθετα και ανακαλύπτουμε στην αγκαλιά τους τη "μουσική" της ηρεμίας και την ανθρώπινη επαφή με συνοδοιπόρους σαν κι εμάς στο ταξίδι της "άγονης γραμμής". Αυτά για εκείνους που τα αγαπούν πολύ και τα θεωρούν παρθένους θησαυρούς στην ελληνική θάλασσα. Υπάρχει όμως και η αντίθετη άποψη που μιλά με σκληρή γλώσσα για το πολύωρο ταξίδι, την απουσία παροχών και υπηρεσιών, τον εγκλωβισμό σε "σχήματα" διακοπών που ανήκουν στο παρελθόν και τόσα άλλα. Η αλήθεια ως συνήθως βρίσκεται...

Η Ελλάδα είναι ένα από τα λίγα μέρη του κόσμου που το ταξίδι στον χρόνο, ιδιαίτερα στο παρελθόν, όχι μόνον επιτρέπεται, αλλά επιβάλλεται! Παίρνεις μια βαθιά εισπνοή, κλείνεις τα μάτια και πραγματοποιείς αυτό το μετέωρο βήμα περνώντας την "πύλη" ενός -οποιουδήποτε- αρχαιολογικού χώρου. Το πέρασμα από το σκοτάδι στο φως ανοίγοντας και πάλι τα μάτια είναι μαγικό. Μετράς τις χιλιετίες πολιτισμού και αρχίζεις την περιήγηση, το ατέλειωτο ταξίδι. Ακόμα και οι πέτρες έχουν μιλιά και θα πρέπει να προσέχεις πού πατάς. Δίνεις την ευκαιρία στην ψυχή σου να πάρει κι εκείνη μια ανάσα και...

Τουλάχιστον τα μισά και... κάντε κάτι να χωρέσουν! Αυτή ήταν η εντολή και ταυτόχρονα η υπόσχεση που δώσαμε ο ένας στον άλλο. Έτσι ξεκίνησε το ταξίδι μας στα Δωδεκάνησα, το νοτιοανατολικό νησιωτικό σύμπλεγμα της Ελλάδας, που ακουμπάει στα παράλια της Μικράς Ασίας, προσφέρει σπάνιες εικόνες, αξέχαστες εμπειρίες και μπορεί να αγκαλιάσει όλες τις "συνομοταξίες" των ταξιδευτών. Από τα ανεξερεύνητα μικρονήσια όπως οι Αρκιοί μέχρι τη χλιδή της Ρόδου, ο καθένας μπορεί να βρει το ιδανικό πεδίο έκφρασης στις διακοπές του. Οι επιλογές είναι τόσες πολλές ώστε ο αριθμός "Δώδεκα" μοιάζε...

Λένε πως ο χρόνος στα ορεινά κυλάει πιο αργά. Η θέα είναι καλύτερη και η αίσθηση ελευθερίας ανυπέρβλητη. Ακόμη μιλάνε για καθαρό αέρα, για μεγαλύτερη και στενότερη επαφή με το θείο, για κάθε είδος ορεινά "καταφύγια" αλλά και για κατακτήσεις κορυφών ως διακρίσεις. Σημείο αναφοράς για όλα τα παραπάνω είναι ο άνθρωπος, αυτός που διαλέγει να ζητήσει ή απλά να εκδράμει σε μεγάλο υψόμετρο. Καθώς απομακρύνεται από τα πεδινά, αρχίζει να αισθάνεται τον ίδιο περίεργο φόβο και σεβασμό με εκείνον που θα ένιωθε στη μέση του πελάγους... Δεν είναι απίστευτο πως εμείς οι Έλληνες ζούμε σε μ...