Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Φυσάει! Φυσάει πολύ δυνατά. Μετεωρίζομαι στην άκρη του ονείρου μου και χάνομαι μέσα του. Εγώ το δημιούργησα και μόνη μου θα το φτάσω μέχρι το τέλος. Στάλα στάλα, γεμίζω όλο και πιο πολύ από τις ευλογημένες στιγμές που έζησα. Στάμνα κρυστάλλινη κάτω από την πηγή του Θεού. Περιμένω καρτερικά. Μέχρι που μια θαυμαστή πληρότητα με κυριεύει. Είτε καλή είτε κακή, αυτή είναι η ζωή μου. Αρκετή για να γεμίσει τη στάμνα μου, ικανή να με ολοκληρώσει. Απαλλαγμένη από τα «γιατί» και τα "πρέπει", με τη μία και μοναδική της αλήθεια. Φυσάω! Είμαι ο αγέρας που με χτυπάει, με ξεγυμνώνει, με...

Πριν από πολλά χρόνια, στην πλαγιά του Φλογερού Βουνού, ζούσε ένας μικρός, τόσος δα, κόκκος άμμου που τον έλεγαν Κρυστάλλη. Από την εσοχή ενός βράχου όπου βρισκόταν, είχε την ευκαιρία να παρατηρεί την πολιτεία που απλωνόταν εμπρός του, να κοιτάζει τον γαλάζιο ουρανό και να ονειρεύεται. Όταν κατάλαβε ότι το νερό είχε λιγοστέψει στην πόλη, έβαλε στόχο να βοηθήσει τους ανθρώπους, τα ζώα, τα πουλιά και τα φυτά. Τι ρόλο έπαιξαν ο Τσίμπας το κουνούπι, η κόρη η Δροσιά, η Μελίνα η γαλιάντρα, ο Χαρίλαος το χελιδόνι και τα άλλα πουλιά για να γίνει το όνειρο του Κρυστάλλη πραγματ...

Μια φορά κι έναν καιρό, σε ένα μικρό νησί του Αιγαίου ζούσε η Ελενίτσα, ένα όμορφο και χαμογελαστό κοριτσάκι που δεν αγαπούσε ιδιαίτερα το φαγητό. "Έλα, Ελενίτσα μου, φάε λίγο τυράκι" της έλεγε η μαμά της. "Δεν θέλω, μυρίζει". "Φάε λίγο γιαουρτάκι τότε". "Δεν θέλω, ξινίζει". "Ελενίτσα, φάε λίγο σταφυλάκι". "Δεν θέλω, έχει κουκούτσια" απαντούσε εκείνη, έχοντας πάντα έτοιμη μια δικαιολογία. "Πρόσεχε, Ελενίτσα, αν συνεχίσεις έτσι, καμιά ώρα θα σε πάρει ο αέρας!" της είπε σε μια στιγμή απόγνωσης η μαμά της. Κάπως έτσι άρχισε η περιπέτεια της Ελενίτσας που αντί ν...

Ένα τηλεφώνημα σε ανύποπτο χρόνο, μια δίκη που μοιάζει αδιάφορη και μια γυναίκα καθισμένη στο έδρανο, άλλοτε κριτής μα συνήθως κρινόμενη στα μάτια της μητέρας της. Μεγαλωμένη σε μια τυπική ελληνική οικογένεια, η Βασιλική τόλμησε να ανοίξει τα φτερά της και να ζήσει. Σπούδασε, ερωτεύτηκε, βίωσε τον πόνο αλλά και την ευτυχία, και κάπου εκεί πριν το τέλος... Η μοίρα παίζει τελικά παράξενα παιχνίδια και ο χρόνος πάντα συνηγορεί υπέρ της. Κι εκεί που όλα φαντάζουν ιδανικά, έρχεται η ανατροπή. Γιατί το παρελθόν βρίσκει πάντα τρόπο να πατήσει στο παρόν και να ανατρέψει το μέλλον....