Σωτηρίου Δημήτριος
Ο Δημήτριος Σωτηρίου γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη στις 2 Μαΐου του 1980. Γιος εκπαιδευτικών, από μικρός έδειξε ιδιαίτερη κλίση στα γράμματα και τον αθλητισμό. Το 1999 εισάγεται στην Ιατρική Θεσσαλονίκης, ενώ, παράλληλα ήταν ποδοσφαιριστής του Ηρακλή θεσσαλονίκης. Ο χώρος των επιστημών θα τον κερδίσει τελικά, όταν στα 22 του αποφασίζει να εγκαταλείψει οριστικά τον αθλητισμό. Συγχρόνως, οι συγγραφικές του τάσεις αρχίζουν να υλοποιούνται με σποραδικά ποιήματα. Θα αποφοιτήσει από την Ιατρική το 2008 και αμέσως μετά θα φύγει στη Σουηδία για να ειδικευτεί στην ορθοπαιδική. Εκεί θα συλλέξει όλα τα ποιήματα που είχε συγκεντρώσει και θα εκδώσει την πρώτη του ποιητική συλλογή με τίτλο "Αισθητικότης εν τω βάθει". Ζει και εργάζεται στη Σουηδία.
George Sand: La mare au diable. Marcel Pagnol: Topaze
Σωτηρίου Δημήτριος
Andy's Publishers (2018)
Λογοτεχνική ανάλυση στη γαλλική γλώσσα των έργων "La mare au diable" της George Sand και "Topaze" του Marcel Pagnol.
Guy de Maupassant: Horla. Jean Giraudoux: Électre:
Σωτηρίου Δημήτριος
Andy's Publishers (2016)
Λογοτέχνική ανάλυση στη γαλλική γλώσσα των έργων "Horla" του G. de Maupassant και "Electre" του J. Giraudoux.
Αισθητικότης εν τω βάθει
Σωτηρίου Δημήτριος
Ζήτη (2010)
Το παρόν πόνημα αποτελεί την έκφραση μιας σειράς προβληματισμών, που με ταλάνισαν ολόκληρη την τρίτη δεκαετία της ζωής μου. Μια πολυτάραχη περίοδος, που καθορίζει συνολικά την αγωνία του ανθρώπου να κατακτήσει την εσωτερική του ισορροπία και να τη διευθετήσει σωστά στις διαπροσωπικές του εκδηλώσεις. Αν και ο αναγνώστης διατρέχει τον κίνδυνο να εγλωβιστεί στην αναζήτηση των βαθύτερων νοημάτων, εντούτοις βαρύνουσας σημασίας είναι και η διάθεση του ατόμου για συναισθηματική εκφόρτιση. Εξάλλου, η αποκρυπτογράφιση του συμβολικού λόγου πολύ σπάνια δύναται να ταυτιστεί απ...
Μακρινές κατακτήσεις
Σωτηρίου Δημήτριος
Ζήτη (2010)
Έρχεται κάποτε η στιγμή, που όλες οι προσπάθειες σου εις μάτην καταλήγουν. Φτάνει κάποτε ο κορεσμός του χρόνου, που να φενακίζεις άλλο τον εαυτό σου δεν μπορείς. Τα θέλω σου στέκονται πρόσωπο με πρόσωπο με τις επιταγές του κόσμου. Μα είναι όπως όταν σε καθρέπτη κοιτάζεις τον πραγματικό σου εαυτό και οι ενδόμυχες ανάγκες σου βρίσκουν επιτέλους διέξοδο λύτρωσης. Είναι εκείνη η θαυμάσια στιγμή, που περιμένεις με αγωνία τη μορφή της να προβάλλει στο απέναντι πεζοδρόμιο. Είναι εκείνη η υπόσχεση από τα παιδικά σου χρόνια για το αντάμωμα των ψυχών. Είναι εκείνη η καρτερικότητα, πο...