Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

... Αυτή η δίκη έρχεται να επισφραγίσει μια απόφαση που τη γνωρίζω και με γνωρίζει χρόνια!... Με κάνατε το αγαπητό σας θύμα!... Να σηκώσω πάνω μου όλα τα λάθη! Ο άνθρωπος - υποταγή, έτσι όπως ακριβώς τον θέλετε!... Ωραία, ωραία!... Αφήνομαι χωρίς δισταγμούς στα μεγαλεία της ανθρώπινης συμβατικότητας! ... (Ξεροβήχει). Με συγχωρείτε, δεν το 'θελα. Ίσως να κρύωσα!... (Μαζεύεται). Σας φαίνεται αστείο που μοιάζω με σαλίγκαρο; Χμ, περίεργο!... Δίχως κέλυφος προστασίας, τι σαλίγκαρος είμαι; (Κοιτάζεται). Δεν μπορώ ν' απαντήσω... Και εξάλλου, τι μπορώ να ξέρω εγώ για το ποιο θα...

Μέσα σε αυτόν τον τεχνητό κόσμο που ζούσε έχτισε τη δική του πυραμίδα αξιών. Τις διακύβευσε, όμως, στο βωμό μιας λαθεμένης φαινομενικής αντίληψης και αφομοίωσε μέσα του το "φαίνεσθαι" κι όχι το "είναι". Για την καταξίωση εκμηδένισε τις αξίες και χάθηκε έτσι μέσα στις ίδιες του τις αναζητήσεις. Αργά ανακάλυψε την αληθινή ομορφιά της ψυχής, τον άνθρωπο που τον πίστεψε, και δεν ήταν άλλος από την Άννα... και βρήκε μέσα στο μικρό εργαστήρι του τον άγνωστο άνθρωπο που δεν ήξερε.

Ένα ταξίδι με τρένο. Μια διαδρομή που επαναλαμβάνεται, κάθε χρόνο. Τέσσερις άνθρωποι στο ίδιο βαγόνι, από τους οποίους, στη συνέχεια, μένουν μόνον οι δύο. Το κεντρικό πρόσωπο βρίσκει την ευκαιρία να ξεδιπλώσει, στο συνομιλητή του, όλη του τη ζωή, με ερωτήσεις και με απαντήσεις που εφευρίσκει ο ίδιος. Περιγράφει τα παιδικά του χρόνια, τον πόλεμο -με το θάνατο παρόντα να καραδοκεί σε κάθε του βήμα- τη χαμένη του αθωότητα, την ενηλικίωσή του, τις αμφιβολίες του, τα εναγώνια ερωτηματικά του που σχετίζονται με τη ζωή και το θάνατο, τον έρωτα που συναντά αλλά και την απώλειά τ...