Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Τι θα συμβεί άραγε όταν ένα μεγάλο και δυνατό δεινοσαυράκι, που όμως κλαίει όπου βρεθεί, συναντήσει ένα μικρό και αδύναμο κρεμμυδάκι, που όμως σκορπάει το κλάμα όπου βρεθεί; Τι καινούργιο μπορεί να γεννηθεί από μια τέτοια συνάντηση; Μία ιστορία που μιλά στα μικρά παιδιά με χιουμοριστικό τρόπο για τα θέματα της δύναμης και της αδυναμίας, της αποδοχής του εαυτού και της θλίψης, της φιλίας και της διαφορετικότητας.

Επί Ερειπίων Και συχνά τελευταία καθόταν ανάμεσα στα συντρίμμια Από παιδί βλέπεις αγαπούσε τα ερείπια Ίσως, γιατί αυτά του έδιναν τη δυνατότητα να φαντάζεται ή να ανασκευάζει Ίσως, γιατί αυτά του μάθαιναν την καταστροφή Σήμερα κάθεται ανάμεσα σε σπασμένα δίκτυα θρυμματισμένους λαούς διαρρηγμένες αμοιβές διάτρητα όνειρα Του λείπει όμως πλέον η φαντασία Γι' αυτό αναρωτιέται μοναχά τι είναι πιο επώδυνο Tο σπάσιμο ή η συγκόλληση Ο πόνος άραγε ή η επιδιόρθωσή του Και τείνει πάντα προς το δεύτερο Όπως αυτή η κολόνα του ερειπωμένου κλειστού μα...

Και περάσαμε από τον έναν πόνο στον άλλον όπως περάσαμε από το ένα δωμάτιο στο άλλο. Και περάσαμε από τον έναν αποχωρισμό στον άλλο όπως περάσαμε από τη μια πόλη στην άλλη. Στο έδαφος όμως δε θα διακρίνετε τα ίχνη μας γιατί διαλέγαμε πάντοτε υπόγειες διαδρομές. Οι στίχοι η απόδειξη πως ζήσαμε. Όχι, δεν εννοώ πως διασκεδάσαμε. Μα ζήσαμε κι ας μην πήγαμε ούτε μέχρι το απέναντι καφενείο.