Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ο Τόμας Γουλφ γεννήθηκε το 1900 στη Βόρεια Καρολίνα. Σπούδασε στα Πανεπιστήμια της Β. Καρολίνας και του Χάρβαρντ και δίδαξε αγγλικά στο Πανεπιστήμιο της Ν. Υόρκης (1924-1930). Πέθανε το 1938. Το μυθιστόρημα "Γύρνα σπίτι, άγγελέ μου", που τον καθιέρωσε, κυκλοφόρησε το 1929. Γνώρισε εκπληκτική επιτυχία και μεταφράστηκε αμέσως στα σουηδικά και τα γερμανικά. Διάσημοι συγγραφείς, όπως ο Σίνκλαιρ Λιούης (βραβείο Νόμπελ), χαιρέτησαν μ' ενθουσιασμό το νέο συγγραφέα, που έγινε έτσι ο πρόσωπο της ημέρας. Η παγκόσμια κριτική χαρακτήρισε το "Γύρνα σπίτι, άγγελέ μου" σαν ένα από τ...

Γεννημένος το 1900 σε μια μικρή επαρχιακή πόλη της Αμερικής, ο Ευγένιος Γκαντ μεγαλώνει ως μοναχικός παρίας αλλά και παθιασμένος καταγραφέας της αμερικάνικης καθημερινότητας. Θα έρθει αντιμέτωπος με έντονες καταστάσεις και μια οικογενειακή τραγωδία πριν συνειδητοποιήσει ότι πρέπει να αφήσει το σπίτι του αν θέλει να διαμορφώσει την προσωπική του ταυτότητα. Μια από τις λαμπρότερες λογοτεχνικές φωνές του 20ού αιώνα, που άσκησε σημαντική επιρροή σε συγγραφείς όπως ο Ρέι Μπράντμπερι, ο Φίλιπ Ροθ και τους Μπιτ.

Το αυτοβιογραφικό βιβλίο του Thomas Wolfe Γύρνα σπίτι, άγγελέ μου, που τον καθιέρωσε ως μια από τις λαμπρότερες λογοτεχνικές φωνές του 20ού αιώνα ασκώντας σημαντική επιρροή στο έργο πολλών μεταγενέστερων συγγραφέων, κυκλοφόρησε το 1929. Γνώρισε μεγάλη επιτυχία, διασκευάστηκε για τη θεατρική σκηνή και μεταφράστηκε σε πολλές χώρες σε όλο τον κόσμο. Το μυθιστόρημα αφηγείται την ιστορία του Ευγένιου Γκαντ που μεγαλώνει σε μια μικρή επαρχιακή αμερικάνικη πόλη στις αρχές του προηγούμενου αιώνα. Μοναχικός παρίας αλλά και παθιασμένος αντιμέτωπος με έντονες καταστάσεις και με μια οι...

"Οι λέξεις ξεχύνονταν από μέσα του σαν ένα είδος ματωμένου ιδρώτα, έβγαιναν από τις άκρες των δάχτυλων του, ξεπηδούσαν από τον βραχνιασμένο του λαιμό σαν φίδια που σφάδαζαν· τις έγραφε με την καρδιά του, με το μυαλό, με τον ιδρώτα, με το κορμί του· τις έγραφε με το αίμα του, με την ψυχή του· ξεχύνονταν από την έσχατη μυστική πηγή και ουσία της ίδιας του της ζωής. Και στις λέξεις εκείνες βρισκόταν συμπυκνωμένη η μορφή της πικρής του ανεστιότητας, της αβάσταχτης λαχτάρας του, του οργιαστικού του πόθου να επιστρέφει. Σ' εκείνες τις ξέφρενες και τσακισμένες φράσεις βρισκόταν σ...

"Οι λέξεις ξεχύνονταν από μέσα του σαν ένα είδος ματωμένου ιδρώτα, έβγαιναν από τις άκρες των δάχτυλων του, ξεπηδούσαν από τον βραχνιασμένο του λαιμό σαν φίδια που σφάδαζαν· τις έγραφε με την καρδιά του, με το μυαλό, με τον ιδρώτα, με το κορμί του· τις έγραφε με το αίμα του, με την ψυχή του· ξεχύνονταν από την έσχατη μυστική πηγή και ουσία της ίδιας του της ζωής. Και στις λέξεις εκείνες βρισκόταν συμπυκνωμένη η μορφή της πικρής του ανεστιότητας, της αβάσταχτης λαχτάρας του, του οργιαστικού του πόθου να επιστρέφει. Σ' εκείνες τις ξέφρενες και τσακισμένες φράσεις βρισκόταν σ...

"Οι λέξεις ξεχύνονταν από μέσα του σαν ένα είδος ματωμένου ιδρώτα, έβγαιναν από τις άκρες των δάχτυλων του, ξεπηδούσαν από τον βραχνιασμένο του λαιμό σαν φίδια που σφάδαζαν· τις έγραφε με την καρδιά του, με το μυαλό, με τον ιδρώτα, με το κορμί του· τις έγραφε με το αίμα του, με την ψυχή του· ξεχύνονταν από την έσχατη μυστική πηγή και ουσία της ίδιας του της ζωής. Και στις λέξεις εκείνες βρισκόταν συμπυκνωμένη η μορφή της πικρής του ανεστιότητας, της αβάσταχτης λαχτάρας του, του οργιαστικού του πόθου να επιστρέφει. Σ' εκείνες τις ξέφρενες και τσακισμένες φράσεις βρισκόταν σ...