Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

"Μα τι να σου πω για την ποίηση; Τι να σου πω γι' αυτά τα σύννεφα, γι' αυτόν τον ουρανό; Να τα κοιτάζω, να τα κοιτάζω, και τίποτα άλλο. Καταλαβαίνεις πως ένας ποιητής δεν μπορεί να πει τίποτα για την ποίηση. Ας τ' αφήσουμε αυτά για τους κριτικούς και τους δασκάλους. Μα ούτε εσύ, ούτε εγώ, ούτε κανείς ποιητής δεν ξέρει τι είναι ποίηση. Είναι εκεί!! Κοίταξε!! Έχω τη φωτιά στα χέρια μου, το ξέρω και δουλεύω τέλεια μαζί της, μα δεν μπορώ να μιλήσω γι' αυτή χωρίς να κάνω φιλολογία. Καταλαβαίνω όλες τις ποιητικές τέχνες. Θα μπορούσα να μιλήσω γι' αυτές αν δεν άλλαζα γνώμη κάθε...

Αν πιστέψουμε το μεγάλο Ρώσο αισθητικό και κριτικό Μπελίνσκι, ο "Δον Ζουάν" αποτελεί από την άποψη της τέχνης "το καλύτερο έργο το Πούσκιν". Ακόμα, πρέπει να σημειωθεί ότι η ίδια η ζωή του Πούσκιν, δείχνει ορισμένα κοινά γνωρίσματα με την ιστορία του Δον Ζουάν. Απ' όλα τα έργα του Πούσκιν, ο "Δον Ζουάν" είναι αυτό που ανεβάστηκε περισσότερες φορές στη σκηνή. Οι ηθοποιοί τις περισσότερες φορές καταλαβαίνουν το έργο, ο καθένας με τον δικό του τρόπο, αφού και το ίδιο το έργο θέτει ορισμένα ερωτηματικά, όπως για παράδειγμα κατά πόσον ήταν ειλικρινής η αγάπη του Δον Ζουάν...

"Δεν μετρώ τις στιγμές της απουσίας σου, γιατί το ρολόι της καρδιάς μου σταμάτησε για πάντα σε σένα."

Όλα στο έργο του αιωρούνται, κινούνται, είναι πολυδιάστατα και παρ' όλα αυτά τόσο πραγματικά! Ο Γκόγκολ είναι ο πρώτος που έδειξε πώς παίζοντας ανάμεσα στο φανταστικό και στο εξωπραγματικό μπορεί ωστόσο ένα έργο να είναι απόλυτα ρεαλιστικό, και αντίστροφα, ένα έργο με φαινομενική αντανάκλαση της πραγματικότητας να στερείται ρεαλιστικού πνεύματος. Από την άποψη αυτή ο Γκόγκολ ήταν ένας πρωτοπόρος του ρεαλιστικού μυθιστορήματος.

Πιστεύουμε ότι οι λαοί μπορούν από τώρα κιόλας να περιορίσουν τον αριθμό των πολέμων, αντιτιθέμενοι σ' αυτούς που τον κάνουν ή σ' αυτούς που τον κηρύσσουν. Νομίζουμε ότι το δικαίωμα για την έγκριση ή αποδοκιμασία του πολέμου ανήκει πριν απ' όλους, στην εργατική τάξη η οποία περισσότερο απ' όλους σηκώνει το βάρος της στρατιωτικής θητείας και του πολέμου. Στον αγώνα ενάντια στο μιλιταρισμό διαθέτουμε ένα μέσο πραχτικό, θεμιτό και άμεσα εφαρμόσιμο. Το μέσο που διαθέτει η εργατική τάξη οφείλεται στο γεγονός ότι ολόκληρο το σώμα της κοινωνίας δεν θα μπορούσε να ζήσει, αν η παραγ...

- Πόσο κινδυνεύει η υγεία μας από τη χρήση των κινητών και των κεραιών βάσης; - Γιατί τα παιδιά κινδυνεύουν περισσότερο; - Σε τι απόσταση από την κατοικία ή το χώρο εργασίας μας πρέπει να εγκαθίσταται μια κεραία βάσης για να μην απειλεί την υγεία μας; - Γιατί δεν ενημερώνεται ο χρήστης για τις ενδεχόμενες παρενέργειες των κινητών και κεραιών βάσης; - Γιατί στην περίπτωση που κυκλοφορεί ένα νέο φαρμακευτικό σκεύασμα περνά από πολύπλοκους ελέγχους για να πάρει άδεια κυκλοφορίας, αλλά και όταν κυκλοφορεί παρακολουθούνται προσεκτικά οι παρενέργειες του, ενώ για τα κινητά κα...

Ο κόμης είπε πως λυπόταν που δε μπορούσε, εκείνη ακριβώς τη στιγμή, να θυμηθεί τις διαστάσεις που είχε ένα πολύ σπουδαίο κτίριο στην πόλη Αζνάη, που τα θεμέλιά του βρισκόντουσαν στη νύχτα του Χρόνου, μα που τα ερείπιά του έμεναν ακόμα όρθια, την εποχή της ταφής του, σε μια μεγάλη έρημο, δυτικά της Θήβας. Θυμόταν όμως (μια και μιλούσαν για εισόδους) την είσοδο που είχε ένα απ' τα ασήμαντα ανάκτορα σε κάποιο προάστιο που λεγόταν Καρνάκ. Είχε εκατόν σαράντα κολόνες, σαρανταεφτά πόδια περιφέρεια η καθεμιά και εικοσιπέντε πόδια απόσταση η μια από την άλλη. Για να φτάσεις σ' αυτή...

Πάντοτε όταν η ζωή μας λυγίζει κάτω απ' την αυστηρή πειθαρχία της καθημερινότητας, γεννιέται μέσα μας μια τάση αντίστασης ενάντια στη μονοτονία της σκέψης, ενάντια στις σκληρές δοκιμασίες της πραγματικότητας. Επειδή ζούμε μια ζωή στερημένη από πολυάριθμες δυνατότητες ηδονής, η λογική μας, καταλήγει να γίνεται εχθρός μας, από το ζυγό του οποίου με χαρά αναζητούμε τη λύτρωση τουλάχιστον προσωρινά, αφηνόμενοι έτσι στη γοητεία του παραλογισμού. Ο μαθητής ευχαριστιέται να παίζει με τις λέξεις, ο επιστήμονας ύστερα από ένα επιστημονικό συνέδριο αυτοσαρκάζεται και κοροϊδεύει την ί...

Ο ποιητής ενεργεί σαν το παιδί που παίζει. Δημιουργεί ένα φανταστικό κόσμο που τον παίρνει στα σοβαρά, δηλαδή τον εφοδιάζει με πολύ ψυχική ενέργεια ξεχωρίζοντάς τον ταυτόχρονα καθαρά από την πραγματικότητα. Αλλά αυτή η έλλειψη πραγματικότητας από τον κόσμο του ποιητή, γεννά σημαντικές συνέπειες για την τεχνική της καλλιτεχνίας, γιατί πολλά πράματα που αν ήσαν αληθινά δε θα μπορούσαν να μας προκαλέσουν ευχαρίστηση, το κατορθώνουν παραταύτα με το παιχνίδι της φαντασίας και πολλές συγκινήσεις, οδυνηρές οι ίδιες, μπορούν να γίνουν πηγή απόλαυσης για τον ακροατή ή τον θεατή. Ο...

-"Θα σας πω", αποκρίθηκε ο αστυνόμος και κάθισε πιο αναπαυτικά στην καρέκλα του, ενώ φυσούσε την πίπα του αργά και συλλογισμένα, "θα σας τα διηγηθώ με λίγα λόγια, αλλά πριν ξεκινήσω την αφήγηση μου, πρέπει να σας προειδοποιήσω ότι αυτή η υπόθεση απαιτεί την μεγαλύτερη εχεμύθεια. Πιθανότατα, θα έχανα την θέση μου αν μάθαιναν ότι την εμπιστεύτηκα σε οποιονδήποτε". -"Συνέχισε" είπα. -"Ή μη συνεχίζεις" είπε ο Ντυπέν. -"Καλά λοιπόν κάποιος υψηλά ιστάμενος με πληροφόρησε ότι κλάπηκε ένα έγγραφο μεγίστης σημασίας από τα βασιλικά διαμερίσματα. Το πρόσωπο που το έκλεψε, μας είναι...

Κανείς δεν θυμόταν πότε είχε μπει στο υπουργείο ο Ακάκι Ακακιεβιτς και ποιός τον είχε συστήσει. Όσο κι αν άλλαζαν οι διευθυντές, οι τμηματάρχες, οι προϊστάμενοι, αυτόν τον έβλεπες πάντα καθισμένο στην θέση του, στην ίδια στάση, απασχολημένο στην ίδια δουλειά του διεκπεραιωτή, έτσι που αργότερα μερικοί είπανε πως είχε έρθει στον κόσμο με στολή και με φαλάκρα. Κανείς τον είχε σε υπόληψη. Οι κλητήρες, όχι απλώς δεν σηκώνονταν όταν περνούσε, αλλά και δεν έδιναν περισσότερη προσοχή στην παρουσία του απ' όση στο πέταγμα μιας μύγας. Οι ανώτεροί του τον μεταχειρίζονταν με δεσποτική...