Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ο Κατσιαφίκας, παρουσιάζει το ξεπέρασµα των παραδοσιακών κινηµατικών τρόπων της παλαιάς, πλέον, αριστεράς και την ανάδυση των νέων λογικών για την οργάνωση και τους στόχους του επαναστατικού κινήµατος, στο πλαίσιο των χώρων και των κινήσεων που θα ονοµαστούν νέα κοινωνικά κινήµατα και ειδικότερα των αυτόνοµων κινηµάτων της Δυτικής Ευρώπης. Ο συγγραφέας δεν κάνει δουλειά γραφείου και το εξαιρετικά ενδιαφέρον κείµενό του αποτελεί και µια θερµή συνηγορία ενός συνοδοιπόρου των αυτόνοµων κινηµάτων.

Στον γαλαξία των κοινωνικών και πολιτικών κινημάτων στην Ιταλία κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του '70, η Αυτονομία κατάφερε να βάλει μαζί τον Μαρξ με την αντιψυχιατρική, την Παρισινή Κομμούνα με την αντικουλτούρα, τον ντανταϊσμό με τον εξεγερτισμό, τον εργατισμό με τον φεμινισμό και πολλά ακόμη περισσότερα. Όμως ήταν κυρίως μέσω της δράσης της που η Αυτονομία αποτέλεσε μια βαθιά ασυνέχεια, τομή και ρήξη με τις πρακτικές του επίσημου εργατικού και κομμουνιστικού κινήματος. Αυτή δεν υπήρξε μια οργάνωση, αλλά μια πολλαπλότητα που ξεκινούσε να οργανώνεται από εκεί που ζούσε, δ...

Αρχή, δημιουργία και προσταγή συνδέονται άμεσα στη δυτική κουλτούρα. Η αρχή, η προέλευση, είναι ήδη μια προσταγή, η έναρξη είναι πάντα και η αρχή -ο "άρχων"- που κυβερνά και προστάζει. Αυτό ισχύει τόσο στη θεολογία, όπου ο Θεός όχι μόνο δημιουργεί τον κόσμο αλλά τον κυβερνά και δεν σταματά να τον κυβερνά μέσω μιας συνεχούς δημιουργίας, όσο και στη φιλοσοφική και πολιτική παράδοση, όπου αρχή και δημιουργία, προσταγή και βούληση, διαμορφώνουν από κοινού έναν στρατηγικό μηχανισμό, χωρίς τον οποίο το οικοδόμημα της κοινωνίας μας θα κατέρρεε. Τα κείμενα του Ιταλού φιλοσόφου Τ...

[...] γιατί ο Μαρξ πρέπει ακόμη να συντροφεύει όποιον ασχολείται με την έρευνα της οργάνωσης της αντίστασης ενάντια στην καπιταλιστική εκμετάλλευση, για την οικοδόμηση μιας ολοένα μεγαλύτερης αυτονομίας (στη γνωσιακή συνεργασία της μεταφορντιστικής εργασίας) των εργαζομένων και για την απόλαυση, μέσα και ενάντια στην καπιταλιστική κοινωνικοποίηση, μορφών κοινής ζωής. Η απάντηση στο "γιατί ο Μαρξ" συνεπάγεται έναν αγωνιστικό διάλογο πάνω στα ζητήματα που θέτει αυτή η ερώτηση. Σήμερα η μαρξική θεωρία βρίσκεται αντιμέτωπη με τη διάλυση της οργάνωσης της εργασίας και των αγο...

"Αν ο όρος γενοκτονία αναφέρεται στην ιδέα της "φυλής" και στην πρόθεση εξολόθρευσης μιας φυλετικής μειονότητας, η εθνοκτονία σηματοδοτεί όχι τη φυσική καταστροφή των ανθρώπων (οπότε, σε αυτή την περίπτωση, παραμένουμε σε μια γενοκτονική συνθήκη) αλλά την καταστροφή της κουλτούρας τους. Η εθνοκτονία είναι τότε η συστηματική καταστροφή των τρόπων ζωής και σκέψης ανθρώπων διαφορετικών από εκείνους που ηγούνται αυτής της διαδικασίας καταστροφής. Συμπερασματικά, η γενοκτονία δολοφονεί ανθρώπους σωματικά, ενώ η εθνοκτονία τους σκοτώνει πνευματικά. Σε κάθε περίπτωση υπάρχει το ζή...

Εάν το πρόβλημα των ιστορικών συνθηκών (υλικών, τεχνικών, γραφειοκρατικών, νομικών) στις οποίες συνέβη η εξόντωση των Εβραίων μπορεί να θεωρηθεί σήμερα επαρκώς αποσαφηνισμένο, πολύ διαφορετική είναι η κατάσταση αναφορικά με την ηθική και πολιτική σημασία της εξόντωσης ή ακόμη και της ανθρώπινης κατανόησης αυτών που συνέβησαν. Δηλαδή, σε τελική ανάλυση, της επικαιρότητάς τους. Εδώ δεν λείπει μονάχα κάτι σαν μια προσπάθεια σφαιρικής κατανόησης, αλλά ακόμη και το νόημα και οι λόγοι της συμπεριφοράς των δημίων και των θυμάτων, και πολύ συχνά τα ίδια τους τα λόγια, συνεχίζουν να...

Ποια στοιχεία ορίζουν την έννοια της λογοτεχνικότητας και τι καθιστά ένα έργο λογοτεχνικό; Με ποια σειρά διαβάζουμε ένα βιβλίο; Ποιες προκαταλήψεις και συμβάσεις ενεργοποιούνται κατά την ανάγνωση και πώς το ίδιο το έργο αναπροσδιορίζει τις απόψεις μας για τη φύση της λογοτεχνίας; Εν τέλει, τι είναι λογοτεχνία και γιατί διαβάζουμε βιβλία; Αυτά είναι κάποια από τα ερωτήματα που είτε συνειδητά είτε ασυνείδητα καλείται να αναστοχαστεί ο αναγνώστης όταν αρχίσει να διαβάζει τον βιβλίο του Παναγιώτη Καλαμαρά με τον ευχάριστα προκλητικό τίτλο "F@ck the Best we are the Rest". Από τη...