Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Το 1933, έναν χρόνο μετά τον θάνατο του Ερρίκο Μαλατέστα στη Ρώμη, η Libreria del Risveglio με έδρα τη Γενεύη, δημοσίευσε το θεατρικό έργο του ιταλού αναρχικού "Η απεργία", το οποίο είχε μείνει αδημοσίευτο ενόσω ζούσε. Γράφει σχετικά ο Λουίτζι Φάμπρι: "Δεν με δυσαρεστεί που κυκλοφορήσατε την Απεργία. Εγώ δεν μπόρεσα να το κάνω αν και είχα το χειρόγραφο, γιατί όταν μου το έδωσε να το διαβάσω ο Ερρίκο το 1906 στο Λονδίνο, με έβαλε να του υποσχεθώ με τον πλέον απόλυτο τρόπο ότι δεν θα το δημοσίευα ποτέ, ακόμη και αν μου το έδωσε παρουσία και άλλων. Είναι συνεπώς καθήκον μου να...

Σε αυτό το μικρό δοκίμιο, ο Καμίλο Μπερνέρι, ιστορική μορφή του ιταλικού και του διεθνούς αναρχικού κινήματος στον μεσοπόλεμο, δολοφονηθείς από τους σταλινικούς στην εξεγερμένη Βαρκελώνη τον Μάη του 1937, πραγματεύεται ένα άκρως ενδιαφέρον και διαρκώς επίκαιρο ζήτημα, τη σχέση του χριστιανισμού με την εργασία. Γραμμένο το 1932 και ενώ ήδη ο Μπερνέρι βρισκόταν στην εξορία, κυνηγημένος από το φασιστικό καθεστώς του Μουσολίνι, ασχολείται με το πώς βλέπει την εργασία ο χριστιανισμός, ήδη από τις απαρχές του. Εδώ ο Μπερνέρι μας προσφέρει μια έννοια της εργασίας πολύ κοντά στην ψ...

Σε καμία χώρα της Ευρώπης δεν συναντά κανείς τόσα πολλά κοινωνικά κέντρα, συλλογικότητες, έντυπα, εκδόσεις, ιστοσελίδες, ραδιόφωνα που αναφέρονται απευθείας στον αναρχισμό όσο στην Ελλάδα. Επίσης, είναι σίγουρο ότι σε καμία χώρα της Ευρώπης δεν βλέπει κανείς τόσα πολλά συνθήματα υπογεγραμμένα με το άλφα σε κύκλο όσο σε αυτή τη χώρα των "κακών μαθητών του δυτικού κόσμου". Σε σχέση μάλιστα με το μέγεθος του πληθυσμού, η συμμετοχή των αναρχικών σε διάφορα κοινωνικά δρώμενα αλλά και στα εγχώρια κινήματα του κοινωνικού ανταγωνισμού είναι πράγματι εντυπωσιακή. Αυτό το σύντομο δοκ...

Στον γαλαξία των κοινωνικών και πολιτικών κινημάτων στην Ιταλία κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του '70, η Αυτονομία κατάφερε να βάλει μαζί τον Μαρξ με την αντιψυχιατρική, την Παρισινή Κομμούνα με την αντικουλτούρα, τον ντανταϊσμό με τον εξεγερτισμό, τον εργατισμό με τον φεμινισμό και πολλά ακόμη περισσότερα. Όμως ήταν κυρίως μέσω της δράσης της που η Αυτονομία αποτέλεσε μια βαθιά ασυνέχεια, τομή και ρήξη με τις πρακτικές του επίσημου εργατικού και κομμουνιστικού κινήματος. Αυτή δεν υπήρξε μια οργάνωση, αλλά μια πολλαπλότητα που ξεκινούσε να οργανώνεται από εκεί που ζούσε, δ...

Στο ανά χείρας αφηγηματικό κείμενο του Νάνι Μπαλεστρίνι, ο συγγραφέας, με τη γνωστή του πλέον και στο ελληνικό κοινό τεχνική, έχει ως πρωταγωνιστή έναν μεταλλωρύχο που δουλεύει στη Σαρδηνία και του οποίου οι αναμνήσεις καταγράφονται κάπου ανάμεσα στο 1973 και το 1974. Είναι μια μορφή που έρχεται από τα κάτω, βγαίνει κυριολεκτικά από το υπέδαφος, κάτι ανάλογο με τον γέρο-τυφλοπόντικα που σκάβει για την επανάσταση όπως έλεγε ο Μαρξ παραφράζοντας τον Άμλετ. Με μια αφήγηση "επική", περιγράφει την πορεία ενός νεαρού ηλεκτρολόγου που από το πολεμικό ναυτικό κατά τη διάρκεια του 2...

Αρχές της δεκαετίας του '80 και η άμπωτη των κινημάτων του κοινωνικού ανταγωνισμού στην Ιταλία έχει ξεκινήσει. Ο Πάολο Πότσι, στέλεχος της Εργατικής Αυτονομίας ("Autonomia Operaia") στο Μιλάνο και αναντικατάστατο μέλος της συντακτικής ομάδας του περιοδικού "Rosso", γράφει τρεις μητροπολιτικές ιστορίες για το αντάρτικο πόλης στο Μιλάνο, τη στιγμή που αυτό φαίνεται η μόνη επιλογή για μια επαναστατική διαδικασία της οποίας έχει αρχίσει ήδη να διαφαίνεται η ήττα. Απαλλοτριώσεις τραπεζών, μαχητικές αναζητήσεις, εκτελέσεις ταξικών εχθρών, καταδότες και τελικά οι οδυνηρές συζητήσε...

"Δεν πρέπει συνεπώς να ξαφνιαζόμαστε που παρά τη διακήρυξη στα λόγια συγκεκριμένων στόχων (όπως η κατάργηση των τάξεων), χρησιμοποιούνται τέτοια μέσα που το αποτέλεσμα τους είναι η δημιουργία νέων τάξεων. Δεν μπορούμε να τασσόμαστε υπέρ της ελευθερίας και της αυτονομίας και να θέλουμε να πετύχουμε κάτι τέτοιο με την εξουσία και τον συγκεντρωτισμό. Δεν μπορούμε να ισχυριζόμαστε ότι επιδιώκουμε τη διεύρυνση της αυτοσυνείδησης των μαζών και να θέλουμε να τις απελευθερώσουμε καθοδηγώντας τις. Δεν μπορούμε, τέλος, να θέλουμε να χρησιμοποιήσουμε σαν μέσα την αστυνομία, το κράτος...

Αρχή, δημιουργία και προσταγή συνδέονται άμεσα στη δυτική κουλτούρα. Η αρχή, η προέλευση, είναι ήδη μια προσταγή, η έναρξη είναι πάντα και η αρχή -ο "άρχων"- που κυβερνά και προστάζει. Αυτό ισχύει τόσο στη θεολογία, όπου ο Θεός όχι μόνο δημιουργεί τον κόσμο αλλά τον κυβερνά και δεν σταματά να τον κυβερνά μέσω μιας συνεχούς δημιουργίας, όσο και στη φιλοσοφική και πολιτική παράδοση, όπου αρχή και δημιουργία, προσταγή και βούληση, διαμορφώνουν από κοινού έναν στρατηγικό μηχανισμό, χωρίς τον οποίο το οικοδόμημα της κοινωνίας μας θα κατέρρεε. Τα κείμενα του Ιταλού φιλοσόφου Τ...

Ο τόμος αυτός αποτελείται από εννιά πρωτότυπα κείμενα που αφορούν ορισμένες από τις πτυχές του έργου και της ζωής του Λεωνίδα Χρηστάκη (1928-2009), καθώς και από ένα ήδη δημοσιευμένο κείμενο που εμπεριέχεται εν προκειμένω ως επίμετρο. Τα εννιά κείμενα καταπιάνονται με τον Χρηστάκη ως πολιτικό υποκείμενο, ως πατέρα, ως ζωγράφο και γκαλερίστα, ως ποιητή, ως πρωτεργάτη της γραφιστικής, ως εισαγωγέα του underground στην Ελλάδα, ως εκδότη, ως δημοσιογράφο, καθώς και ως συντελεστή στη γέννηση των πολιτικών Εξαρχείων. Τα κείμενα αυτά δεν εξαντλούν το σύνολο των πλευρών ή του έργ...