Fernández Macedonio
Ο Μασεδόνι Φερνάντες (Μπουένος Άιρες 1874 - 1952) ήταν φιλόσοφος, συγγραφέας, ποιητής, δικηγόρος με ενδιαφέρον για τον Σοπενχάουερ, όπως και ο πατέρας του Μπόρχες - με τον οποίον ήταν στενοί φίλοι. Ως φοιτητής το 1891 δημοσίευσε κριτικές στα ήθη της κοινωνίας του στο El Progreso, το 1928 το έργο του "No toda es vigilia la de los ojos abiertos", το 1938 τη "Novela de Eterna", προπομπό του "Museo de la Novela de la Eterna" (1967), το έργο ζωής του, που γραφόταν για 40 συνεχή χρόνια, απόσταγμα της γνώσης, εμπειρίας και διαλογισμού του, και που το απέδωσε στην αγγλική γλώσσα η Margaret Schwartz (2010), τη μόνη γλώσσα που έχει μεταφραστεί το συγκεκριμένο έργο, με δεύτερη μετάφραση την ελληνική γλώσσα (εκδ. Libreria Espanola Νικολόπουλος), ενώ στη Χιλή, το 1941 δημοσίευσε το έργο του, "Una novela que comienza". Στο συγγραφικό του έργο περιλαμβάνονται επίσης: "Poemas" (1953), "Papeles de recienvenido y continuaciοn de la nada" (1944, 1989), "Cuadernos de todo y nada" (1972, 1990), "Manera de una psique sin cuerpo" (1973), "Adriana Buenos Aires: ultima novela mala" (1974), "Teorίas" (1974), "Relato: cuentos, poemas y miscelάneαs" (1987), "Poesίas completas" (1991), "Todo y nada" (1995), "Textos selectos" (1999), "Macedonio: memorias errantes" (1999)
