Μακρή Έλενα
Η Έλενα Μακρή γεννήθηκε στην Αθήνα, αποφοίτησε από το Αρσάκειο Εκάλης και σπούδασε Design και Μόδα. Στη δεκαετία του '80 εργάστηκε ως σχεδιάστρια πλάι σε Έλληνες δημιουργούς μόδας, ενώ αργότερα ως επιμελήτρια μόδας στα περιοδικά "Πάνθεον" και "Marie Claire" και ως ενδυματολόγος στην τηλεόραση και στο χώρο της διαφήμισης. Το 1993 έγινε υπεύθυνη μόδας των "Εκδόσεων Λυμπέρη" και, δύο χρόνια αργότερα, διευθύντρια του περιοδικού "Εγώ". Το 2000 δημιούργησε το μηνιαίο περιοδικό "Life & Style" και το 2003 έγινε διευθύντρια της ελληνικής "Vogue". Το 2005 εξέδωσε το ελληνικό "Hello!" και το 2010 επανέκδωσε το "Εγώ Weekly". Το 2008 κυκλοφόρησε το πρώτο της βιβλίο - ημερολόγιο οκτώ χρόνων από τα χρονογραφήματά της, στο "Life & Style", με τίτλο "Κάθε μήνα, ίδια μέρα" (Εκδ. Φερενίκη), το οποίο έκανε τρεις επανεκδόσεις. Το "Μια ζωή πολλές φορές" είναι το πρώτο της μυθιστόρημα. Είναι παντρεμένη και μητέρα τριών παιδιών.
Κάθε μήνα, ίδια μέρα
Μακρή Έλενα
Φερενίκη (2008)
"Οι λέξεις, οι σκέψεις και οι στιγμές της ζωής μου χοροπήδησαν μέσα μου, ανεμοδάρθηκαν τόσο δυνατά που ξέφυγαν και αποτυπώθηκαν - σαν από μόνες τους - στις λευκές σελίδες του περιοδικού (και πνευματικού μου τέκνου), του Life & Style. Κάθε μήνα, σχεδόν την ίδια μέρα, για οκτώ χρόνια, είμαι εκεί για να χτυπήσω τη δική μου κάρτα εργασίας, να δηλώσω το 'παρών', χρονογραφώντας ταυτόχρονα όχι μόνο τη δική μου ζωή, που έγινε και δική τους, αλλά και επεισοδιακά γεγονότα που όλοι ζήσαμε. Η έλλειψη βασικών ευκολιών, τα αλλεπάλληλα εμπόδια και τα τραγελαφικά επεισόδια μαζεύτηκαν και έ...
Μια ζωή πολλές φορές
Μακρή Έλενα
Εκδόσεις Λυμπέρη (2012)
"Πού ήσουν;" με ρωτούσε πιέζοντας μου τα χέρια και ταρακουνώντας με από τους ώμους. Μου ξέπλεξε τα κοτσιδάκια μου, μου ανακάτεψε τα μακριά μαλλιά μου και μου είπε "Έτσι, να φαίνεσαι γυναίκα και όχι παιδάκι". Ξάφνου άρχισε να με κυνηγάει με μανία, να μου φωνάζει, γιατί δεν μου ανάβεις ποτέ ένα κερί, γιατί δεν διαβάζεις προσευχή για μένα, γιατί δεν φοράς πια τη βέρα σου, γιατί, γιατί... Με τράβηξε κοντά του και μου έδειξε τη χρυσή βέρα στο χέρι του. "Βλέπεις, δεν την έχω βγάλει από πάνω μου, μ' αυτήν πέθανα, εσύ γιατί φοράς δαχτυλίδι άλλου; Θα σε πάρω μαζί μου για πάντα, βρόμ...