Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ο Πολ είναι ερμαφρόδιτος. Αν ζούσε, θα ήταν σήμερα εξήντα χρόνων. Στη Νοέλ Σατλέ, που τον συνάντησε κάποτε, μίλησε για τον εαυτό του όπως δεν το είχε κάνει ποτέ πριν. Κι εκείνη, συγκλονισμένη από την ιδιαίτερη περιπέτεια της ζωής του, του αφιέρωσε αυτό το βαθιά ανθρώπινο μυθιστόρημα. Την αληθινή ιστορία της μεταμόρφωσης ενός ανθρώπου που γεννήθηκε κορίτσι και ταυτόχρονα αγόρι, με ένα και μοναδικό όνειρο: να ενσαρκωθεί σε ένα μόνο φύλο, να είναι άντρας. Με σκυμμένο κεφάλι: ένα εκπληκτικό βιβλίο πάνω σε ένα εξίσου εκπληκτικό θέμα που όμως απουσιάζει σχεδόν εντελώς από τη λογ...

Για τη μικρή Ματίλντ είναι η ώρα των διακοπών με τη μαμά της στην Προβηγκία. Άρωμα λεβάντας, τζιτζίκια, μια κούνια που ανεβαίνει πολύ ψηλά και μια υπόσχεση: "θα περάσουμε πολύ ωραία "μεταξύ γυναικών". Από την άλλη μεριά, ατίθασα μαλλιά, ναυτικό κοστούμι, υπερβολικά μεγάλο, δέρμα που θυμίζει φρεσκοψημένο ψωμί, ένα στόμα που χαμογελάει δείχνοντας όλα του τα δόντια μείον ένα, μια φωνή τραγουδιστή που ακούει στο όνομα Ρεμί και πάλι μια υπόσχεση: "θα το σκάσουμε και θα πάμε στην Ιταλία να παντρευτούμε". Μυθιστόρημα τρυφερό όπου οι μητέρες είναι εύθραυστες και υποχωρητικές, οι...

Η Μάρθα είναι εβδομήντα χρόνων. Μάλλον όχι στην πιο κατάλληλη ηλικία για πάθη. Και όμως, θα ζήσει το αληθινό πάθος τώρα, με τον Φελίξ. Τον ηλικιωμένο ζωγράφο, τον "άντρα με τα χίλια κασκόλ", όπως τον αποκαλεί. Η Μάρθα, με διστακτικά, αβέβαια βήματα, που τα δυσκολεύει ακόμα περισσότερο ο πόνος ψηλά στον αριστερό γοφό, θα βγει από τον κόσμο των φαρμάκων και της παραίτησης και θα μπει στον κόσμο των χρωμάτων, της ζωής. Η "κυρία με τα μπλε" θα εγκαταλείψει το φόρεμα από σκούρο μπλε κρεπ και θα υιοθετήσει το κόκκινο της φωτιάς, το κόκκινο του έρωτα, το κόκκινο της παπαρούνας......

Στα πενήντα δύο της χρόνια, η υπερδραστήρια, υπερκινητική Σολάνζ έχει ό,τι επιθυμεί: μια επιτυχημένη καριέρα, ένα νεαρό εραστή, μια όμορφη, ανεξάρτητη κόρη κι ένα ωραίο σώμα, που αγωνίζεται να διατηρήσει νεανικό. Κι όμως, αρκεί μια τυχαία συνάντηση στο δρόμο με μια ηλικιωμένη γυναίκα -μια άγνωστη περαστική ντυμένη στα μπλε, που περπατά γαλήνια στο δικό της αργό ρυθμό μέσα στα ανήσυχο πλήθος- για να εγκαταλείψει τα πάντα... Η μοντέρνα Παριζιάνα υιοθετεί, ξαφνικά, σαν σπρωγμένη από ένστικτο, αυτό το γαλήνιο βήμα βάζοντας τέλος στο φόβο των ρυτίδων και των γκρίζων μαλλιών, τ...