Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Οι "Ξένοι" μπορεί να είναι ήδη ανάμεσά μας! Στον κόσμο μας, στις πόλεις μας μέσα στα ίδια μας τα σπίτια, ίσως κυκλοφορούν αθέατοι κι απαρατήρητοι και κάποιοι Άλλοι.... Μια σειρά από επιλεγμένα διηγήματα φαντασίας που θα σας κάνουν ν’ αναρωτηθείτε ανήσυχα για πολλά πράγματα όπως, ας πούμε, την αποτελεσματικότητα των ματιών σας! Η ανθολογία περιέχει τα διηγήματα: "Η καταχνιά" (Πήτερ Κάρτουρ), "Κάτι λαμπερό" (Ζήννα Χέντερσον), "Ένα μουσειακό κομμάτι" (Ρότζερ Ζελάζνυ), "Ένα σπίτι κελεπούρι" (Ρίτσαρντ Μάθεσον), "Τι ήταν;" (Φιτς-Τζέημς Ο’Μπράιεν), "Αψιμαχία" (Κλίφφορντ Σάιμακ)...

"Εξωτικές πόλεις του Άρη όπου κυκλοφορούν όλων των λογιών οι ράτσες, και όπου σε κάθε σκοτεινή γωνιά μπορεί να παραμονεύει ο κίνδυνος ή η υπόσχεση της περιπέτειας... Χαμένοι πολιτισμοί στις ξερές ερήμους ενός ετοιμοθάνατου κόσμου, όπου βαρβαρικές φυλές περιφρονούν τα καλά του πολιτισμού... Τόποι μαγικής ομορφιάς, απαγορευμένοι για τους ανθρώπους της Γης, κι επιστήμονες-τυχοδιώκτες που αναζητούν κάποιο δικό τους όραμα... Και όλα μέσα σε μια ατμόσφαιρα αρχαϊκής παρακμής, με ακατονόμαστα πάθη και με ήρωες δέσμιους της μοίρας τους, σ’ ένα περιβάλλον συγκλονιστικό και βίαιο, αλλ...

"Μπορεί να λατρεύουμε διαφορετικούς θεούς, πολεμιστή, αλλά όλοι οι θεοί αγαπούν τους γενναίους. Μπορεί και ν’ ανταμωθούμε ξανά, πέρα από το Σκοτάδι", γράφει σε μία από τις ιστορίες αυτής της συλλογής ο Ρόμπερτ Χάουαρντ. Κι εμείς, οι αναγνώστες του, ανταμωνόμαστε μαζί του, χάρη στις αθάνατες, γοητευτικές ιστορίες που άφησε πίσω του. Ανταμωνόμαστε, ναι - πέρα από το Σκοτάδι! Και ξαναζούμε, ίσως, παλιές ξεχασμένες μας ζωές... Η συλλογή περιέχει τα διηγήματα: "Τα παιδιά της νύχτας", "Η φωτιά του Ασσουρμπανιπάλ", "Ο λαός του σκοταδιού", "Το κεφάλι του λύκου", "Ο τύμβος στο ακ...

"Αν και ήταν μουδιασμένοι από το κρύο και αποχαυνωμένοι από την κούραση, δεν έπαψαν ωστόσο να νιώθουν δέος μπροστά στη μυστηριακή ομορφιά τούτης της διαβολικής φαντασμαγορίας, όταν οι βαθυκόκκινες φλόγες, μουντές σαν γαλακτορόδινα οπάλια μέσα στα σάβανα της καταχνιάς, έμεναν μετέωρες για κλάσματα δευτερολέπτου πάνω από τα πηγάδια πριν από την τελική βουτιά στα βάθη τους".

"Το ασυνήθιστο αυτό μυθιστόρημα δεν μπορεί να ταξινομηθεί σε κάποια κατηγορία. Είναι γαλαξιακή περιπέτεια, προφητική φαντασία, μακάβριο ρομάντζο, "ταξίδι" δίχως παραισθησιογόνα. Ενώνει με έξοχο τρόπο τα πολλά συνταρακτικά στοιχεία του και είναι άνετα ισάξιο, αν όχι και ανώτερο, από όλα τα προηγούμενα και τα σύγχρονα έργα του είδους."

Ανέκαθεν η ανθρωπότητα αναζητούσε θεούς και συνεχίζει να το κάνει, και, μην έχοντας μπορέσει ποτέ να τους βρει στ’ αλήθεια, επινοεί ανύπαρκτους θεούς στα μέτρα της. Μήπως, όμως, η ανθρωπότητα τους αναζητά με λάθος τρόπο σε λάθος μέρη, τυφλωμένη από μια υπέρτατη αφέλεια; Και κανείς -φυσικά!- δεν αναρωτιέται τι θα συμβεί αν οι θεοί βρουν πρώτοι την ανθρωπότητα εκείνοι. Το αποτέλεσμα; Κοιτάξτε -ο άνθρωπος δεν είναι δα και ό,τι το σπουδαιότερο στο σύμπαν!

"Κάτω από ένα μουντό, πορφυρό ήλιο το κυματιστό δάσος χαμηλά απλωνόταν λουσμένο από ένα ματωμένο φως. Κοίταζα κάτω από μεγάλο ύψος και δεν μπορούσα να ξεχωρίσω λεπτομέρειες, αλλά είχα την εντύπωση ότι τα δέντρα είχαν αλλόκοτα σχήματα και ότι κινούνταν. Ένα ποτάμι κυλούσε προς κάτι μακρινούς λόφους, λίγοι άσπροι πύργοι ορθώνονταν πάνω από το δάσος. Αυτό ήταν όλο. Αλλά ο πελώριος, πορφυρόχρωμος ήλιος μου είχε αποκαλύψει πολλά. Τούτη δεν ήταν η Γη που ήξερα..."

"Τούτη η ανθολογία αφορά μερικά από τα πιο σκοτεινά πάθη μας -και δεν είναι διόλου αστεία. Κι όλοι εμείς -υποθέτω- δεν είμαστε πια παιδιά για να ζητήσουμε διέξοδο στην κουβέρτα μας ή το σφύριγμα. Τι κάνουμε τώρα που ωριμάσαμε; Α τα φέρνουμε στην επιφάνεια, μιας και τίποτα δε μας τρομάζει τόσο όσο κάτι που βρίσκεται στο σκοτάδι και επιτρέπει στη φαντασία μας να φανταστεί το χειρότερο δυνατό. Τα φέρνουμε στο φως για να τα εξορκίσουμε, για να τα δούμε όπως στ’ αλήθεια είναι. Και όταν τα δούμε; Α εξαρτάται. Αν είμαστε σπίτι χωνόμαστε κάτω από την κουβέρτα μας, κι αν ήμαστε στο...

Η έννοια του "φανταστικού" για ένα συγγραφέα επιδέχεται πολλές και διαφορετικές ερμηνείες, και σ’ αυτό ακριβώς έγκειται το ενδιαφέρον της όλης Μυθολογίας Κθούλου. Σε όλα τα μυθιστορήματα, όλων των ειδών, μπορεί αυτά καθαυτά τα συγκεκριμένα γεγονότα που περιγράφονται να μη συνέβησαν ποτέ, να είναι φανταστικά, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι γεγονότα όπως αυτά που περιγράφονται, δεν μπορεί να είναι απολύτως πραγματικά. Είναι ένα αιώνιο παιχνίδι των συγγραφέων αυτό -το να παίζουν σαν ζογκλέρ με τα μπαλάκια του φανταστικού και του πραγματικού- αλλά στη Μυθολογία Κθούλου τα πράγματα...

"... Μόνο μια ματιά πρόλαβε ο Σμιθ από εκείνη που ζούσε εκεί μέσα. Και το εξαίσιο σοκ του θεάματος διαπέρασε σαν βασανιστικό ρίγος όλα τα νεύρα του. Για μια τρελή στιγμή, τα λογικά του κλονίστηκαν κάτω από την τρομερή γοητεία που ακτινοβολούσε από την ένοικο, σε κύματα που πάσχιζαν να ξεριζώσουν την ίδια του την ψυχή" μια ενσαρκωμένη ομορφιά που τραβούσε με δυνατά δάχτυλα την κάθε του αίσθηση, το κάθε του νεύρο και άυλα, ακατανίκητα, σε πιο βαθιά πράγματα απ’ αυτά, ψάχνοντας ανάμεσα στις ρίζες της ύπαρξής του, σέρνοντας έξω την ψυχή του..." Ιδανικό για όσους ενδιαφέροντα...

Στο βιβλίο αυτό...: "Θα μιλήσουμε για τους παράξενους δαιδαλώδεις δρόμους που μπορεί να βρει κανείς ψάχνοντας, και για τους ακόμη πιο παράξενους τόπους όπου μπορεί να οδηγούν οι δρόμοι αυτοί. Θα μιλήσουμε για το μυστήριο και για τη γοητεία αυτής της αναζήτησης, καθώς και για τους κινδύνους που περικλείει. Έχω ακολουθήσει μερικούς από τους δρόμους αυτούς και έχω δει μερικούς από τους τόπους στους οποίους οδηγούν, και ξέρω. Ίσως, αν βρω τον τρόπο, θα μιλήσουμε και για κάτι άλλο. Δεν το υπόσχομαι, αλλά θα προσπαθήσω να το κάνω..." Η ανθολογία περιέχει τα διηγήματα: "Η πόρτα...

"...Όταν έπεσε για ύπνο εκείνη τη νύχτα, ο Σμιθ άπλωσε το λαμπερό σάλι πάνω στο κρεβάτι του, και η λάμψη του χρωμάτισε τα όνειρά του με απίθανες εικόνες... Εκείνο το άλικο νήμα ήταν, λέει, ένα λαβυρινθώδες μονοπάτι που το ακολουθούσε τυφλά, και σε κάθε στροφή κοιτούσε πίσω βλέποντας τον εαυτό του σε μυριάδες είδωλα, πάντα περιπλανώμενα, χαμένα και μόνα στο σχέδιο του μονοπατιού. Κάποιες φορές το μονοπάτι τρεμούλιαζε κάτω από τα πόδια του και, κάθε φορά που νόμιζε ότι έβλεπε το τέρμα του, εκείνο ξεδιπλωνόταν σε νέες δαιδαλώδεις διαδρομές..." Ο 2ος τόμος περιέχει τα διηγήμ...

"Ο κόσμος του Χάουαρντ είναι ένας κόσμος φτιαγμένος από απάτητες ζούγκλες, μεγαλόπρεπα βουνά και λαμπερές θάλασσες, όπου οι πόλεις φεγγοβολούν από βαρβαρικό μεγαλείο, οι επικές αναζητήσεις είναι κάτι το δυνατό, και η περιπέτεια αποτελεί μέρος της καθημερινής ζωής." Η συλλογή περιέχει τα διηγήματα: "Ο κήπος του φόβου", "Λίλιτου", "Γεράκια πάνω από την Αίγυπτο", "Η ξανθή θεά" του Μπαλ-Σαγκόθ.

"Η Σκιά πάνω από το Ίννσμουθ" Είπαν... ότι αν ένωναν το αίμα τους θα γεννιόντουσαν παιδιά που στην αρχή θα έμοιαζαν με ανθρώπους, αλλ’ αργότερα θα έμοιαζαν ολοένα και περισσότερο μ’ εκείνα τα πλάσματα... "Οι αρουραίοι στους τοίχους" Oι δαιμονικοί αρουραίοι που τρέχουν πίσω από τη μαλακή, προστατευτική επένδυση των τοίχων αυτού του δωματίου και με καλούν εκεί κάτω, σε ακόμη μεγαλύτερες φρικαλεότητες απ’ όσες γνώρισα ποτέ. "Ο καταχθόνιος τρόμος" Καταρράχτες σκιών βγαλμένες από κόκκινους βούρκους τρέλας να ουρλιάζουν, να σέρνονται, να κυνηγούν η μια την άλλη μέσα σε α...

"Η Σκιά πάνω από το Ίννσμουθ" Είπαν... ότι αν ένωναν το αίμα τους θα γεννιόντουσαν παιδιά που στην αρχή θα έμοιαζαν με ανθρώπους, αλλ’ αργότερα θα έμοιαζαν ολοένα και περισσότερο μ’ εκείνα τα πλάσματα... "Οι αρουραίοι στους τοίχους" Oι δαιμονικοί αρουραίοι που τρέχουν πίσω από τη μαλακή, προστατευτική επένδυση των τοίχων αυτού του δωματίου και με καλούν εκεί κάτω, σε ακόμη μεγαλύτερες φρικαλεότητες απ’ όσες γνώρισα ποτέ. "Ο καταχθόνιος τρόμος" Καταρράχτες σκιών βγαλμένες από κόκκινους βούρκους τρέλας να ουρλιάζουν, να σέρνονται, να κυνηγούν η μια την άλλη μέσα σε α...

"Η φρίκη του Ντάνγουιτς" Ο άνθρωπος κυβερνά τώρα εκεί όπου κάποτε κυβερνούσαν Εκείνοι -σύντομα Εκείνοι θα κυβερνούν εκεί όπου ο άνθρωπος τώρα κυβερνά. "Το μοντέλο του Πίκμαν" Mονάχα ένας αληθινός καλλιτέχνης γνωρίζει τον ακριβή συνδυασμό από γραμμές κι αναλογίες που αγγίζουν τα κρυμμένα μας ένστικτα ή τις κληρονομικές μνήμες του φόβου, καθώς και τις κατάλληλες χρωματικές αντιθέσεις και φωτοσκιάσεις για να ξυπνήσουν μέσα μας την κοιμισμένη αίσθηση του παράξενου. "Φυλακισμένος με τους Φαραώ" Θεέ μου!... Πόσο καλύτερα θα ήταν αν δεν είχα διαβάσει τόση αιγυπτιολογία πρ...

"Η φρίκη του Ντάνγουιτς" Ο άνθρωπος κυβερνά τώρα εκεί όπου κάποτε κυβερνούσαν Εκείνοι -σύντομα Εκείνοι θα κυβερνούν εκεί όπου ο άνθρωπος τώρα κυβερνά. "Το μοντέλο του Πίκμαν" Mονάχα ένας αληθινός καλλιτέχνης γνωρίζει τον ακριβή συνδυασμό από γραμμές κι αναλογίες που αγγίζουν τα κρυμμένα μας ένστικτα ή τις κληρονομικές μνήμες του φόβου, καθώς και τις κατάλληλες χρωματικές αντιθέσεις και φωτοσκιάσεις για να ξυπνήσουν μέσα μας την κοιμισμένη αίσθηση του παράξενου. "Φυλακισμένος με τους Φαραώ" Θεέ μου!... Πόσο καλύτερα θα ήταν αν δεν είχα διαβάσει τόση αιγυπτιολογία πρ...

Απλές λέξεις και λέξεις δύναμης. Η υπόσταση του ήχου και ο ήχος της υπόστασης. Το όνομα εκφράζει την αληθινή και συνολική υπόσταση ενός θεού ή ενός ανθρώπου. Και είναι φυσικό και αυτονόητο ότι ένα όνομα που εμπεριέχει την υπόσταση, τη δύναμη, την ίδια την ψυχή σου, δεν μπορεί παρά να είναι μυστικό, αφού είναι ο εαυτός σου και όχι μια απλή λέξη... Αλλά υπάρχουν και μυστικά που μπορούν ν’ αποκαλυφθούν. Μια συνοπτική εισαγωγή στους μυστικούς συμβολισμούς των λέξεων και των ονομάτων.

Ένα κλειδί για τις Πύλες του Χρόνου "Μέσα στην Κλεψύδρα του Σύμπαντος κυλούν και πέφτουν, από το άπειρο προς το άπειρο, οι αινιγματικοί καταρράκτες του Χρόνου. Μαζί τους παρασύρουν αμέτρητους κόσμους, χιλιάδες σταγονίδια από αυτούς, που στροβιλίζονται και χάνονται, πεθαίνουν και γεννιούνται ξανά, άγνωστο πώς, άγνωστο γιατί. Και μαζί τους παρασύρουν ανθρωπότητες και πολιτισμούς, που μόλις προλαβαίνουν να λάμψουν για μια φευγαλέα στιγμή και να σβήσουν, σαν αστέρια που πέφτουν στην αιώνια νύχτα."

Ο πρώτος απαγορευμένος τόπος που γνωρίζουμε είναι ένας εχθρικός τόπος, πλημμυρισμένος από αφόρητο εκτυφλωτικό φως, που δεν μοιάζει σε τίποτα με το ζεστό, φιλικό σκοτάδι του δικού μας. Εκεί είμαστε τώρα. Όλοι μας. Στον απαγορευμένο τόπο όπου μας πέταξε ένας περίπλοκος βιολογικός μηχανισμός εννιά ολόκληρους μήνες μετά τη σύλληψη και τη δημιουργία μας: ο μηχανισμός της γέννησης. Και η πρώτη μας σκέψη ήταν: Και τώρα τι κάνουμε; Είναι ένα ερώτημα που την οριστική απάντησή του την ψάχνω ακόμη. Προσωπικά, μπορεί να μην ξέρω τι ακριβώς κάνουμε εδώ, ή τι θα κάνουμε μετά από εδώ, αλλ...