Γκέκας Αστέρης
Ο Αστέρης Γκέκας γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη από Λιτοχωρίτες γονείς. Μεγάλωσε στο Λιτόχωρο ατενίζοντας τις κορυφογραμμές του Ολύμπου. Στα καλντερίμια του Λιτοχώρου και του αγαπημένου του Παλαιού Παντελεήμονα συνάντησε για πρώτη φορά έργα τέχνης, τα θραύσματα αρχαίων μνημείων, αγγείων και επιγραφών, στο Αρχαίο Δίον, όπου βρίσκονταν τακτικά τις Κυριακές. Κοντά σε αυτά κι οι αγιογραφίες του Φώτη Κόντογλου που αγιογράφησε το Μετόχι της μονής του Αγίου ΔΙΟΝΥΣΙΟΥ εν Ολύμπω· και βέβαια ο γείτονάς του κ. Βασίλης Ιθακήσιος με μεγάλη προσφορά στη ζωγραφική, που έμενε τους κρύους χειμώνες στο Λιτόχωρο, πριν ανεβεί την Άνοιξη στη σπηλιά του στο Βουνό. Σήμερα μοιράζεται την ζωή του στο Βόλο και στο Παρίσι όπου διατηρεί τα δύο εργαστήρια του κι όπως ο ίδιος λέει: "Ήμουν τυχερός που μεγάλωσα σε όμορφο τόπο με ρομαντικούς, ονειροπόλους, φιλειρηνικούς γονείς, με καλοσυνάτους συγχωριανούς και πανέμορφα κορίτσια. Όταν στην Αθήνα γνώρισα την χαρακτική σε όρθιο και πλάγιο ξύλο, λάτρεψα τους χαράκτες, τις ιδέες τους, την τέχνη τους, τον αγώνα τους. Μέσα μου όμως το χρώμα έστηνε κρατήρες επανάστασης. Δεν απομακρύνθηκα από τις μήτρες των χαρακτικών, τις ξαναχάραξα, τις λάξευσα, πήρα χρώματα των λουλουδιών του Ολύμπου και δημιουργήθηκε ένας νέος εκφραστικός δρόμος, πρωτόγνωρος. Στην πορεία μου στάθηκαν δίπλα μου άνθρωποι με ορθάνοιχτη καρδιά και φιλότεχνοι με ανοιχτά μάτια. Στη θητεία αυτή, οι ποιητές Γάλλοι, Ιταλοί μα προπαντός Έλληνες ήταν οδοδείκτες, καθοδηγητές, αφηγητές και δωρητές συνάμα των μυστικών εικόνων τους. Τους έχω αέναη υποχρέωση. Ευχαριστώ τον δάσκαλό μου γλύπτη, ζωγράφο Νίκο Μιχελιδάκη από τη Σητεία, για όσα μοιραστήκαμε τρία χρόνια στο εργαστήρι του. Χρωστώ πολλά στους συναδέλφους μου, όλων των εποχών, που μου αφηγήθηκαν την ποίηση της ψυχής τους με τα έργα τους. Οφείλω στην ομορφιά των γυναικών που σηκώνουν ούριους ανέμους στο διάβα μου. Είναι ήδη πολύ σημαντικό για μένα να συναντώ και να συνομιλώ με τόσους ανθρώπους, να έχω αγαπήσει και να έχω αγαπηθεί πολύ, να έχω σύζυγο, καλά παιδιά, όμορφα εγγόνια, ελιές και μια λεμονιά στην αυλή μου."