Μάριος και Μαριώ Μαριορή και Μαριγώ
Μυλωνά Φωτεινή
Ελληνικά Γράμματα (2000)
"... Πάνω στο νερό της πηγής μια κόκκινη αλεπουδίτσα καθρεφτιζόταν κάνοντας την πρωινή της τουαλέτα. Λίγο πιο πέρα έπαιζαν με τα νερά δυο μικρά αλεπουδάκια. Τα παιδιά της! -Εμπρός, τι κάθεστε; τους έβαλε τις φωνές θυμωμένη η μαμά τους, η αλεπουδίτσα. Ετοιμαστείτε, τους είπε. -Γιατί; Τι έχουμε να κάνουμε μετά; τη ρώτησε το μεγαλύτερο απ΄τα δυο. -Αυτό δεν πρόκειται να σου το πω, του απάντησε. Η σημερινή μέρα είναι έκπληξη..."
Όταν το ποτάμι θυμώνει
Μυλωνά Φωτεινή
Ελληνικά Γράμματα (2000)
"... Αυτή λοιπόν την τρομερή μάγισσα, την Πύρινη Κόλαση, άφησαν πάνω στο βουνό λεύτερη οι κακοί, μια και δυο και τρεις φορές τα τελευταία χρόνια και τα έκαψε όλα, μα όλα όσα βρήκε στο δρόμο της. Τίποτε δεν άφησε όρθιο. Όταν έφυγε, το βουνό πίσω της, στο μέρος απ' όπου πέρασε, έμεινε γυμνό από δέντρα. Κατάμαυρο από τα αποκαΐδια. Και λυπημένο. Πολύ λυπημένο... Έτσι το νερό της βροχής δεν βρίσκει δέντρα να ποτίσει... Ούτε ριζούλες φυτών για να το ρουφήξουν και να το πιούν... Και κατρακυλάει με βιάση στο ποτάμι. Τότε είναι που το ποτάμι θυμώνει..."