Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ήρθα οι απόκριες κια γεμίζουν οι δρόμοι μασκαράδες. Ο Μπάμπης διασκεδάζει και διαλέγει τη στολή που θα φορέσει.

Ο Πεταλίδας Μαυραυτιάς και η συμμορία των Κουνελοκουρσάρων καταφθάνουν! Τα κουνέλια είναι πολύ απασχολημένα... Ξεκουράζονται στο νησί τους, παίζουν κανονιές και κάνουν τραμπάλα στα ξάρτια του καραβιού τους. Είναι τόσο απασχολημένα που δεν δίνουν σημασία στον Χένρι, όταν βρίσκει ένα απειλητικό σημείωμα σ' ένα μπουκάλι. Ο Χένρι, τρομαγμένος, προτιμάει ν' ασχολείται με το βιβλίο του για τους τρόπους που αντιμετωπίζουμε έναν κίνδυνο, παρά να παίζει μπόουλινγκ με καρύδες ή να σκάβει για θησαυρούς, έστω κι αν ο πατέρας του, ο Μαυραυτιάς, τον μαλώνει επειδή χάνει το χρόνο του. Αλλ...

Ο Χάρης έχει χαθεί μέσα στην αφθονία των φαγητών, των γλυκών, των παιχνιδιών και της ξενοιασιάς. Ο παππούς του και ο Γηγίας, ένα παράξενο πλασματάκι, κάνουν μια μεγάλη "βουτιά" στη χώρα των χορτάτων παιδιών για να τον σώσουν. Ακολουθήστε τους σ΄ ένα μαγικό ταξίδι γνώσης, όπου ο Γηγίας αναλαμβάνει να μας ξεναγήσει στο θαυμαστό κόσμο της αλυσίδας της τροφής και της αξίας της για τη ζωή. Μοιραστείτε τις προσπάθειες και τις αγωνίες τους να καλλιεργήσουν μια πατατιά και κάντε κι εσείς τη δική σας έρευνα, συμμετέχοντας στις δραστηριότητες που υπάρχουν στο τέλος του βιβλίου.

- Τι πράγματα είναι τούτα, μουρμούριζαν οι γειτόνισσες. - Τα χάδια δεν είναι για τα παιδιά μας. - Και τα γλυκόλογα που του λέει... Αυτές ήταν οι κουβέντες στην παγωμένη Φωκιοχώρα για τον Φωκίωνα που ήταν χαδιάρης, γλυκομάτης, και ναζιάρης. Όταν όμως χρειάστηκε έξειξε ότι μπορούσε να είναι και παλικάρι. Κατάλληλο για την ανάπτυξη κοινωνικών αξιών.

Ο Φσσσσς ψάχνει ένα φίλο για να παίζουν μαζί... να κουβεντιάζουν... να μοιράζονται το φαγητό τους... να τραγουδάνε όταν έρχεται η άνοιξη... να κοιτάνε τα σύννεφα που τρέχουν... και να χαιρετάνε το φεγγάρι...

Το βιβλίο αυτό κρύβει ένα μυστικό. Το ξέρουν όλα τα παιδιά που έχουν έξυπνη καρδιά. Όταν η αγάπη κυβερνάει, η ξενοφοβία περνάει! Kατάλληλο για την αντιρατσιστική εκπαίδευση.

Το σκυλάκι ο Πουκ και η παρέα του, ο Αζόρ, η Λουλού και η Ράσκα, παίζουν κρυφτό με το φεγγάρι μια καλοκαιριάτικη νύχτα.

Όπως η πνοή του ανέμου μάς χαϊδεύει και ύστερα χάνεται, έτσι και το νερό κυλάει και πίσω δε γυρνάει. Όμως, όσα φύλλα κι αν πέσουν το φθινόπωρο κι όσο γυμνά κι αν μείνουν τα δέντρα το χειμώνα, κάθε άνοιξη η φύση ξαναστολίζεται και ομορφαίνει για χάρη μας. Κι εμείς την αγαπάμε. Έτσι είναι τα πράγματα. Για όλα. Και για τους ανθρώπους που αγαπάμε... Kατάλληλο για τη διαμόρφωση προσωπικότητας.

Τι γίνεται όταν έρχονται τα πάνω κάτω και τα κάτω πάνω; Γίνονται καυγάδες. Ο Πάνω και ο Κάτω μάλωναν συνέχεια μέχρι που κατάλαβαν τι πρέπει να κάνουν για να αρχίσουν να περνάνε μια χαρά. Έδωσαν μια, τα αναποδογύρισαν όλα κι έφεραν τα πάνω κάτω!

Ο Φοφίκο είναι τόσο λυπημένος που ο Νικόλας και η Μαρία θα φύγουν από το σπίτι για λίγες μέρες και κουλουριασμένος σε μια γωνιά τους παρακολουθεί που προετοιμάζονται. «Τι θα γίνω εγώ; Εδώ θα μείνω; Μόνος;» Κουλουριάζεται μελαγχολικός στη γωνιά του, αλλά... δεν το βάζει κάτω. Μόλις βρίσκει την κατάλληλη ευκαιρία δίνει έναν πήδο και βρίσκεται μέσα στη μπαγαζιέρα του πούλμαν...

Ο Μπάμπης και η Λία πάνε για μπάνιο και μπλέκουν σε τρελά παιχνίδια με γοργόνες, δελφινάκια και θαλασσινά ζωάκια.

Ο Μπάμπης χαίρεται την πρώτη βροχούλα. Εικόνες όμορφες, παιχνίδια και σχολεία ανοίγουν.

Ο Μπάμπης δεν έχει προβοσκίδα όπως το ελεφαντάκι, δεν έχει κέραταρ όπως το ελάφι, τα παιχνίδια του, όμως, μας κάνουν και γελάμε.

Η βόλτα στο πάρκο είναι για το αρκουδάκι, τον Μπαλού μια αληθινή περιπέτεια γεμάτη αγάπη, φιλία κια γέλιο.