Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Μάιος του 2004 και ο Κίσσος κλείνει τα 18. Βρίσκεται ένα βήμα πριν από την Ολυμπιάδα, όταν αποφασίζει και πετυχαίνει να ταξιδέψει στη Λευκωσία για να προετοιμαστεί. Αμέσως μετά, παίρνει μέρος στους Πανελλήνιους Ανδρών, που του δίνουν το εισιτήριο για το Μπρούνο Ζάουλι της Βουλγαρίας. Ακολουθεί το Μίτινγκ της Θεσσαλονίκης. Ο χρόνος του στην πόλη του Θερμαϊκού είναι καθοριστικός. Άραγε θα τον βάλει στην τριάδα των κατοστάρηδων;

Μια φορά κι έναν καιρό ένας γλάρος πέταξε ψηλά στον ουρανό, τινάζοντας με δύναμη τα λευκά φτερά του. Στο ράμφος του βαστούσε μια σπουδαία είδηση... Από κείνη τη στιγμή κι έπειτα τα μεταξένια λόγια της αγάπης αρχίζουν να στριμώχνονται μέσα μας. Λέξεις πιο απαλές από τα πούπουλα παίρνουν σχήματα. Νανουρίσματα πιο γλυκά απ' το μέλι,ταχταρίσματα μελωδικότερα απ' το τραγούδισμα του αηδονιού, καρτερούν να χυθούν σαν ποταμός, γιατί τα πρώτα Νανουρίσματα θα συνοδεύουν τη μουσική όλης μας της ζωής.

Μια φορά κι έναν καιρό ένας γλάρος πέταξε ψηλά στον ουρανό, τινάζοντας με δύναμη τα λευκά φτερά του. Στο ράμφος του βαστούσε μια σπουδαία είδηση... Από κείνη τη στιγμή κι έπειτα τα μεταξένια λόγια της αγάπης αρχίζουν να στριμώχνονται μέσα μας. Λέξεις πιο απαλές από τα πούπουλα παίρνουν σχήματα. Νανουρίσματα πιο γλυκά απ' το μέλι,ταχταρίσματα μελωδικότερα απ' το τραγούδισμα του αηδονιού, καρτερούν να χυθούν σαν ποταμός, γιατί τα πρώτα Νανουρίσματα θα συνοδεύουν τη μουσική όλης μας της ζωής.

"... Πάνω στο νερό της πηγής μια κόκκινη αλεπουδίτσα καθρεφτιζόταν κάνοντας την πρωινή της τουαλέτα. Λίγο πιο πέρα έπαιζαν με τα νερά δυο μικρά αλεπουδάκια. Τα παιδιά της! -Εμπρός, τι κάθεστε; τους έβαλε τις φωνές θυμωμένη η μαμά τους, η αλεπουδίτσα. Ετοιμαστείτε, τους είπε. -Γιατί; Τι έχουμε να κάνουμε μετά; τη ρώτησε το μεγαλύτερο απ΄τα δυο. -Αυτό δεν πρόκειται να σου το πω, του απάντησε. Η σημερινή μέρα είναι έκπληξη..."

Κάθε μέρα μαριονέτα... Κάθε μέρα μαριονέτα; Όπως και να είναι η κάθε μέρα, είναι μια καινούργια μέρα. Αλλιώτικη. Απρόβλεπτη. Απροσδόκητη. Αλλά δική σου... δική μου... δική μας...

Η Ψιψινούλα έχασε μια νύχτα τη μαμά της σε ατύχημα. Φοβισμένη φτάνει σε μια σκυλογειτονιά κι εκεί γνωρίζει τη σκυλίτσα Κανελιά και τα τέσσερα κουταβάκια της. Η Ψιψινούλα δε φοβάται πια γιατί η αγκαλιά της Κανελιάς είναι μεγάλη και ζεστή και τους χωράει όλους!

Η αρκουδίτσα Μπελ θέλει να κάνει ένα δώρο στη μαμά της. Σκοπεύει να της χαρίσει μια τεράστια καρδιά! Αλλά πώς θα την κάνει; Με κίτρινη ή με πράσινη μπογιά; Μήπως με γαλάζια; Η αρκουδίτσα Μπελ στρώνεται στη δουλειά. Όμως τα πράγματα δεν πάνε και τόσο καλά. Ευτυχώς, η μαμά έχει πάντα τη λύση... Ένα βιβλίο για τη μαμά...

Αγαπώ το νερό που γεμίζει τη θάλασσα. Το νερό που κυλάει στο ποτάμι. Το νερό της βροχής. Μια πιο πολύ αγαπώ τα παιχνίδια στη μπανιέρα.

Όλο το χρόνο οι καλικάντζαροι, πριονίζοντας το Δέντρο της Γης, δεν κάνουν τίποτε άλλο από το να διηγούνται τα κατορθώματα και τις σκανταλιές της προηγούμενης χρονιάς, αλλά και να ονειρεύονται τις καινούργιες δωδεκαήμερες διακοπές τους στη γιορτινή πολιτεία των ανθρώπων. Ο Μπιρλιμπίμ, ο μικρός καλικάντζαρος που για πρώτη φορά ανεβαίνει στη γη, βρίσκει κάτι πιο ενδιαφέρον από τις γνωστές... ζαβολιές. Αυτό θα βάλει σε κίνδυνο τον ίδιο, αλλά και τη συμμετοχή του στους ετήσιους αγώνες για τη μεγαλύτερη ζαβολιά. Μια τρυφερή ιστορία για όλα τα... καλικαντζαράκια που αγαπούν τις τρ...

Να με λέτε Λαρίτσα γιατί αυτό είναι το όνομά μου κι εγώ θα σας πω την ιστορία μου απ' την αρχή, με τη σειρά: πού γεννήθηκα, πώς μεγάλωσα, ποιους αγαπώ και κουβαλάω στα όνειρά μου. Θα σας πω για την οικογένειά μου και όλους τους φίλους μου, τι έχω μάθει απ' τη ζωή, τι έχω δώσει και τι έχω πάρει. Γιατί εγώ, ο Λαρίτσας, είμαι ένα σοφό σκυλί κι ακούστε με... η ζωή είναι ωραία!

Σε κάθε δρόμο, σε κάθε γωνιά της γης, μπορεί κι εσείς να συναντήσετε έναν Ξουτ. Θα τον αναγνωρίσετε από το αδύναμό του σώμα, από τις φοβισμένες του κινήσεις και από το ζεστό του βλέμμα.

Φέτος τα παιδιά ζητούν από τον Αϊ-Βασίλη δώρα από ξύλο και ζυμάρι. Ο Αϊ-Βασίλης τα ετοιμάζει, αλλά το στοιχειό του δάσους παραμονεύει να τους χαλάσει τα σχέδια... Ποιος ξέρει αν θα τα καταφέρει; Στο βιβλίο αυτό είναι διάχυτη η αγάπη για τη φύση και το περιβάλλον, την παράδοση και το λαϊκό πολιτισμό.

"Χο...χο...χο!! Φτάσαμε!! γέλασε πρόσχαρα ο Αϊ-Βασίλης και ήταν έτοιμος να πηδήξει από το έλκηθρο για να παραδώσει τα πρώτα δώρα της βραδιάς, όταν μια αυστηρή φωνή τού έκοψε τη φόρα. - Δε μου λέτε, κύριε... Τι κάνετε εκεί; - Τι κάνω; απόρησε ο Αϊ-Βασίλης και αντίκρισε ένα βλοσυρό αστυφύλακα να πλησιάζει απειλητικά..."