Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Έζησαν περιβαλλόμενοι από την ερημιά της παγωμένης θάλασσας σε μια γη άγονη. Αιώνες πάλευαν με θηριώδεις, ατελείωτους χειμώνες ή απολάμβαναν σύντομα μα πάμφωτα καλοκαίρια. Χαίρονταν την κοινότητα· και την ισότητα. Με τους θεούς τους αισθάνονταν σχεδόν συγγενείς. Αγαπούσαν με πάθος την ελευθερία, τους θαύμαζαν για τη ρώμη τους και επρόκειτο για καλούς και συνετούς οικογενειάρχες. Αγωνίζονταν στη σφαιροβολία, στην τοξοβολία, στην κολύμβηση, στην ξιφασκία. Όταν αισθάνθηκαν να τους καλούν οι θαλάσσιοι δρόμοι, ανταποκρίθηκαν· με τα ταχύτατα, ευέλικτα πλοία τους και τις πανάρχαιε...

Η δεκαοκτάχρονη Ειρήνη ανακαλεί στη µνήµη της τα πιο ξεχωριστά, µέχρι τότε, Χριστούγεννα της ζωής της και µε έναν ζωηρό, γεµάτο αίσθηµα µονόλογο, παρόµοιο µε εξοµολόγηση, µας τα κάνει γνωστά. Ήταν µικρούλα και στην πόλη τους όλοι ετοιµάζονταν για τη µεγάλη γιορτή. Τα σπίτια γεµάτα ευωδιές, τα µαγαζιά γεµάτα, οι φούρνοι µοσχοµύριζαν και τα παιδιά, από πόρτα σε πόρτα, έλεγαν τα κάλαντα. Ευχές κι αγκαλιάσµατα, επιστροφή των ξενιτεµένων, επισκέψεις, κι ένας ήλιος σαν καλοκαιρινός. Παραµονή Χριστουγέννων, ηµέρα χαρµόσυνη για όλους, αλλά όχι για τη Μαγδαληνή, µια γυναίκα αποµο...

Η Χαρούλα είναι όπως και το όνομά της. Χαρούμενη, χαριτωμένη, καλόκαρδη. Μαθήτρια της Β' Λυκείου, Θεσσαλονικιά, βρίσκεται ξάφνου στη Λακωνία, φιλοξενούμενη σε σπίτι φιλικής οικογένειας. Ο ναυτικός πατέρας της, πρώτος μηχανικός στο δεξαμενόπλοιο Seabird, η μητέρα της, ο αδελφός της και το πλήρωμα αιχμαλωτίστηκαν από Σομαλούς πειρατές. Έτσι η κοπέλα μετακομίζει στο σπίτι του αδελφικού φίλου του πατέρα της, πλοιάρχου και πατέρα της συνομήλικης της Ειρήνης. Υπήρχε ένας παλιός όρκος που οι δυο άνδρες είχαν δώσει: σε ώρα ανάγκης η μια οικογένεια θα υποστήριζε την άλλη. Πιστός στ...

"Βασιλέα! Άνδρας Έλληνας θα μας νικήσει. Το αρχικό γράμμα του ονόματός του αντιστοιχεί στο πέμπτο γράμμα του λακωνικού αλφαβήτου. Οι συμπολίτες του ήδη μήδισαν. Τώρα, αρχηγέ, η προδοσία. Δίχως αυτήν, οι στρατιές των βαρβάρων ίσως ηττούντο. Θα τους αποτελείωναν και οι μολυσματικές ασθένειες. Όμως εμείς εμμένουμε, ω βασιλέα μου και στρατηγέ!" είχε αποκαλύψει στον Λεωνίδα, έντρομος μετά τη θυσία της αίγας, ο οιωνοσκόπος Μεγιστίας. Αλλά ο Λεωνίδας γνώριζε. Το είχε προφητεύσει η γοητευτική φίλη του, Δελφίνη. Και ο χρησμός που είχε δώσει η Πυθία των Δελφών ήταν ξεκάθαρος· "Ή η Σπ...

Μια πανέμορφη νεαρή Πολωνέζα παίζει τα "Καπρίτσια" του Παγκανίνι μ' ένα ταλαιπωρημένο βιολί και ακόμα πιο ταλαιπωρημένα ρούχα στο πεζοδρόμιο της οδού Εθνικής Αντιστάσεως στον Πειραιά, με τα μάτια καρφωμένα στο λιμάνι, περιμένοντας να φανεί το φορτηγό Venus που θα φέρει τον αγαπημένο της. Μια άλλη γυναίκα χτίζει μόνη της μες στη νύχτα και στην ερημιά ένα μονοκάμαρο αυθαίρετο για να μείνουν τα παιδιά της. Μια αλκυόνη στην παραλία εξαφανίζεται όταν βλέπει ανθρώπους, και μόνο όταν αντικρίζει τη γυναίκα που περπατά τα μεσημέρια ακούγοντας μουσική, μόνο γι’ αυτή δεν εγκαταλείπε...

Η Σαρά ζει με τη γιαγιά της σ’ ένα χωριό της Βηθλεέμ. Τριγυρίζει στους αγρούς και στα ανθισμένα λιβάδια παρέα με το σκύλο της τον Γιάκο και ονειρεύεται τη στιγμή που θα ξαναβρεθεί με τη μαμά της, που λείπει μακριά τόσο καιρό. Ένα βράδυ γεμάτο φωτεινά αστέρια ξεκινά το μαγικό της ταξίδι για να την αναζητήσει. Τα βήματά της θα την οδηγήσουν σε μια σπηλιά όπου ακούγονται μουσικές και τραγούδια. Oι ποιμένες αλλά και μια γυναίκα σαν τη μαμά της την υποδέχονται με πολλή χαρά σε μια γιορτή που άλλαξε τη ζωή της μικρής Σαρά, αλλά και όλων μας.

Tον Aύγουστο του 1956, από τη Bενετία, την πολιτεία των υδάτινων λαβυρίνθων και των παμπάλαιων μυστικών, η εικοσάχρονη Pοζίνα ταξιδεύει για την Eλλάδα με μόνες αποσκευές ένα κόκκινο βαρύτιμο φουστάνι και την κληρονομιά των γονδολιέρηδων προγόνων της, την ικανότητα δηλαδή να επιπλέει στο νερό. Tαξίδι που θα φέρει την κοπέλα ναυαγό και τραυματία σε μια ακτή της Πελοποννήσου, με τους ντόπιους να την αποκαλούν Γοργόνα βλέποντάς την να περπατά στα κύματα. H Γοργόνα έχει θαλασσιά μάτια, φλογάτα μαλλιά και μια εξίσου φλογάτη αγάπη στην καρδιά. Tην ώρα δε που εκπνέει εξαντλημένη, έ...

Η νεαρή Ευρυδίκη που, γεννημένη από οικογένεια Ελλήνων πολιτικών προσφύγων στην Τασκένδη της πρώην Σοβιετικής Ένωσης αφομοίωσε ό,τι καλύτερο διέθεταν οι δυο πολιτισμοί και οι δυο πατρίδες, είναι η αφηγήτρια της οικογενειακής οδύσσειας που κράτησε σαράντα χρόνια και που ακόμα δεν τελείωσε. Ο Εμφύλιος, ο εκπατρισμός, οι προσπάθειες να ζήσουν και ν' αναπτυχθούν στην καινούρια πατρίδα, η φοβερή νοσταλγία για τον τόπο που άφησαν, οι καινούριοι δεσμοί, οι σπουδές, η πρόοδος και ο κόσμος μιας τρυφερής νεαρής ύπαρξης, μεγαλωμένης μες στην εμπιστοσύνη, την αγάπη, τη χαρά. Που δεν...

"Το μόνον και το τελευταίον που επιθυμώ ελθών ενταύθα είναι να κατακτήσω μαχόμενος, πιστός εις τας ιδέας μου, έντιμον τάφον Έλληνος στρατιώτου..." είχε ακουστεί να λέει στο Πέτα της Άρτας ο Πολωνός λοχαγός Μιζεγιέφσκι στις 3 Ιουλίου 1822, την προηγούμενη της φονικής μάχης η οποία κατέληξε στην ολοκληρωτική συντριβή των ελληνικών δυνάμεων. Και όπως το επιθύμησε ο γενναίος Πολωνός, εκ των συμβούλων και συμμαχητών του Μπολιβάρ, έτσι κι έγινε: θυσιάστηκε για την ανεξαρτησία του λαού μας. Μα λίγες ώρες νωρίτερα είχε ζητήσει να συναντηθεί με την όμορφη πολεμίστρια Ποθητή. Απαχ...

Μέσα από την παρέα μερικών παιδιών, η συγγραφέας κατορθώνει να ζωντανέψει την ομορφιά της παιδικής ηλικίας, την παλιά εικόνα της μικρής ελληνικής πολιτείας σε συνδυασμό με τη δράση και τη γνώση. Τα μικρά παιδιά έχουν ως χώρο της περιπέτειάς τους τα αρχαία μνημεία του τόπου τους. Έτσι συμφιλιώνονται με την προγονική ομορφιά και αγωνίζονται να μην αποχωριστούν αυτά τα "άνθη της πέτρας" -όπως θα έλεγε και ο Σεφέρης- που βγήκαν μέσα από τη γη.

Πώς και γιατί βρέθηκε ο Μιγκέλ Θερβάντες, συγγραφέας του Δον Κιχώτη, στα ανήσυχα νερά του Κάβο Μαλιά; Και γιατί, για ένα διάστημα, έμεινε άπραγος στην Ελαφόνησο; Τι γύρευε ο Θεόδωρος Μαργέτης, άρχοντας από τη Μονεμβάσια, στη μακρινή Κεϋλάνη του 1800; Και γιατί την εγκαταλείπει εκών άκων; Και τι πολύτιμο κλείνει στις αποσκευές του επιστρέφοντας στην πατρίδα; Τι είχε προφητέψει ο Γκαίτε όταν συναντήθηκε μαζί του στο «Καφέ-Φλοριάν» της Βενετίας; Και άραγε ποια είναι η κατάσταση στην Πελοπόννησο, όπου γυρνά να μείνει ο αριστοκράτης Μονεμβασίτης; Γεμάτα τα βουνά του Μοριά από κλ...

Μια γυναίκα στην Αθήνα. Κυκλοφορεί με ταξί είτε πρωί είτε βράδυ. Συζητά με τους οδηγούς, με τους συνεπιβάτες, ακούει, συμμετέχει, καταγράφει. Στις μακρινές αλλά και στις σύντομες διαδρομές η γυναίκα αισθάνεται ν' αφήνει μες στα οχήματα μέρος της ψυχής της και να παίρνει, ως ανταπόδοση, σπαράγματα από τη ζωή των οδηγών ή ακόμα και των συνεπιβατών της. Μια γυναίκα, συνήθως μόνη, δώδεκα διαδρομές, δώδεκα ιστορίες που σπαρταρούν και αποκαλύπτουν ότι μες στα ταξί της Αθήνας συχνά μεταφέρεται η ζωή, καθώς, ενώπιον αγνώστων και συνήθως πρόθυμων ακροατών, καρδιές ανοίγονται κι εκφρ...

Δεν είναι μόνο η αφήγηση μιας ωραίας φιλίας ανάμεσα σε δυο κορίτσια που ζουν την εφηβεία τους σε μια μικρή πόλη της Λακωνίας, αλλά ταυτόχρονα η ιστορία της ζωής των κατοίκων του τόπου αυτού, τα όνειρα, οι χαρές, οι στενοχώριες, οι αγωνίες τους. Ο νέος άντρας που δεν τον χωράει ο τόπος και μπαρκάρει σ' ένα γκαζάδικο, ο γιατρός του χωριού που γίνεται ένα με τους κατοίκους και δε ζητάει αμοιβή για το μόχθο του, ο οικογενειάρχης που πάει φυλακή για το χρέος του στην Αγροτική. Κι άλλα πολλά απλά και καθημερινά, με τις περιπέτειες των παιδιών, τα παιχνίδια και τα διαβάσματα στο π...

Ο ξεσηκωμός και η οδύσσεια μιας οικογένειας μεταναστών, μέσα από τα μάτια ενός έφηβου. Ο νέος διηγείται τη φυγή από την ήσυχη ζωή του χωριού και τη μετανάστευση στη Γερμανία. Κι οι δοκιμασίες, οι νέες εμπειρίες, ο αγώνας για τη ζωή, το όνειρο της επιστροφής συνθέτουν έναν ολόκληρο κόσμο που ζει και πάλλεται μέσα στο βιβλίο, με το ρυθμό του πόνου και της ελπίδας.