Παπαποστόλου Τάσος
Papapostólou Tásos
Ο Τάσος Παπαποστόλου γεννήθηκε στον Άγιο της Αιδηψού. Εκεί τελείωσε το δημοτικό σχολείο. Το 1955 εγκαταστάθηκε στη Χαλκίδα και, δουλεύοντας, φοίτησε στο εκεί νυχτερινό γυμνάσιο. Άρχισε να γράφει κατά καιρούς σε περιοδικά και εφημερίδες απ' το 1950. Το πρώτο του βιβλίο τυπώθηκε το 1958 (ποιήματα). Διακρίθηκε τρεις φορές απ' την Ακαδημία Αθηνών: ένα βραβείο και δύο επαίνους. Αναγνωρίστηκε και τιμήθηκε για το έργο του απ' το δήμο Χαλκίδας, τη νομαρχία Εύβοιας κι από διάφορους άλλους οργανισμούς. Με το έργο του Τάσου Παπαποστόλου ασχολήθηκαν επανειλημμένα πολλές φορές τα Μ.Μ.Ε. Επίσης παρουσίαση του έργου του έγινε από τους ξένους ραδιοσταθμούς BBC - Στοκχόλμης - Μόσχας - Σόφιας - Βουδαπέστης - Βουκουρεστίου. Ο Τάσος Παπαποστόλου έγραψε και θέατρο πάνω στα ήθη και έθιμα του τόπου μας, όπως: Χωριάτικος Γάμος και τον Κλείδωνα που παίχτηκε από το Λύκειο Ελληνίδων Χαλκίδας, με μεγάλη επιτυχία. Έφυγε από κοντά μας στις 18 Σεπτεμβρίου του 1996.
Μετά την Ιθάκη
Παπαποστόλου Τάσος
Άγκυρα (2003)
"Όταν διαβάζεις την ιστορία του Ζουγραφιστή, είναι σαν ν' ανασταίνεις μέσα σου τη χαμένη πια, απ' τον κόσμο μας, αληθινή αγάπη και τον ιδανικό έρωτα. Και είναι αυτός ο κόσμος μας τόσο μικρός και αδύναμος μπροστά στη φύση και τον Θεό, που δεν τολμάει, δεν το μπορεί να παραβγεί μπροστά σε μια έμπνευση γιομάτη αγάπη και έρωτα αληθινό, πάνω απ' όλα για τη ζωή". Ένα μυθιστόρημα που μας περιγράφει μέσα από τα μάτια του συγγραφέα την πηγή της τελευταίας έμπνευσής του - μιας έμπνευσης που τον συγκλόνισε και τον ξεπροβόδισε στο μεγάλο ταξίδι προς το άγνωστο.
45 μύθοι και θρύλοι της πατρίδας μας
Παπαποστόλου Τάσος
Άγκυρα (2017)
Ένα μοναδικό βιβλίο, βραβευμένο από την Ακαδημία Αθηνών, με μύθους και θρύλους της πατρίδας μας, που αποτελούν μέγιστο περιουσιακό στοιχείο του λαού μας... Οι μύθοι και οι θρύλοι είναι οι ρίζες των παππούδων και των πατεράδων μας. Απ' αυτές τις βυζάχτρες ρίζες, βύζαξαν κι ανατράφηκαν γενιές και γενιές πριν από εμάς. Είναι η φύτρα μας που δεν μπορούμε, δεν έχουμε το δικαίωμα να αποχωριστούμε, έτσι, γιατί είναι νόμος της φύσης - κάθε ζωντανό που αποκόβεται απ' αυτήν, πεθαίνει! Αγκαλιά, λοιπόν, με τους θρύλους και τους μύθους που γέννησε η αστείρευτη φαντασία του, μεγάλ...