Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Κάποτε ήταν ένα κορίτσι που είχε ακούσει τα αγάλματα να τραγουδάνε, είχε χορέψει μαζί τους στο φως του φεγγαριού, τα είχε δει να δακρύζουν. Επειδή τα αγάλματα τις νύχτες ζωντανεύουν. Η Αγγελίνα το ήξερε καλά αυτό αφού μεγάλωσε μέσα στο μουσείο σχεδόν. Άλλωστε, το ότι είχε ένα ολόκληρο κι ένα μισό, «καταραμένο» χέρι την έκανε να τους μοιάζει ακόμα περισσότερο. Με εξαίρεση τον Τίκο, τον μόνο σάρκινο φίλο της, τα αγάλματα ήταν οι καλύτεροί της φίλοι. Όταν ο Μουσολίνι κήρυξε τον πόλεμο στην Ελλάδα, ο φόβος ότι θα επικρατήσει το σκοτάδι του ναζισμού έγινε ακόμα ισχυρότερος. Κι...

Κάποτε ήταν ένα κάμπος που διέφερε από τους υπόλοιπους. Γιατί ακριβώς στη μέση του υπήρχε ένα μεγάλο, όμορφο, γερό δέντρο. Αυτό το δέντρο ήταν που έκανε εκείνον τον κάμπο ιδιαίτερο. Κι αυτό που έκανε εκείνο το δέντρο ξεχωριστό ήταν η μοναξιά του. Ήρθε όμως μια μέρα που όλα άλλαξαν... Στα κλαριά του δέντρου έκατσε ένα μικρό πουλί που μόλις είχε βγει από το αυγό του κι ανακάλυπτε τον κόσμο. Άραγε γίνεται τα πουλιά να έχουν ρίζες και τα δέντρα να έχουν φτερά; "Κι όμως, γίνεται!" θ' απαντήσουν τα παιδιά και θα χαμογελάσουν. Ευτυχισμένα. (Και στο εξής θα ονειρεύονται δέντ...

Πρώτη ηµέρα του Νοέµβρη σήµερα, άρα κάποιος θα πεθάνει. Ακόµη και κάτω από έναν τόσο λαµπερό ήλιο, η παγερή, φθινοπωρινή θάλασσα έχει χρώµατα νυχτερινά: βαθύ µπλε, µαύρο, καφετί. Οι αµέτρητες οπλές των αλόγων φτερνοκοπούν την άµµο, σκαρώνοντας σχέδια που αλλάζουν διαρκώς. Οι αναβάτες καβάλα στ’ άλογά τους τρέχουν στην παραλία, σ’ ένα µονοπάτι που αχνοφαίνεται ανάµεσα στα µαύρα νερά και στους απόκρηµνους βράχους από κιµωλία. Τελείως ακίνδυνος δεν είναι ποτέ αυτός ο τόπος, αλλά και ποτέ τόσο επικίνδυνος όσο σήµερα, ηµέρα των αγώνων.Κάποιοι παίρνουν µέρος στους αγώνες για...

Αυτή είναι η ιστορία ενός παιδιού συνηθισμένου σαν όλα τα παιδιά και ξεχωριστού σαν κάθε παιδί. Η ιστορία ενός παιδιού που µεγάλωνε φορώντας την γκρίζα θλίψη ενός δανεικού παλτού που του έπεφτε µεγάλο. Όλοι το φώναζαν Παλιόπαιδο -ίσως επειδή ήταν το πιο φτωχό και θλιµµένο απ’ όλα τα παιδιά. Κάποια στιγµή λοιπόν αποφάσισε πως, αν σε λένε Παλιόπαιδο, πρέπει και να γίνεις. Όµως, είσαι στ’ αλήθεια... παλιόπαιδο; Μια ιστορία εµπνευσµένη από αληθινές ιστορίες µουσικών του El Sistema και της διεθνούς φήµης συµφωνικής ορχήστρας "Μπολιβάρ" της Βενεζουέλας. Μια ιστορία για...

Μια πυκνή απειλητική σκοτεινιά, πιο μαύρη κι από τον ίσκιο, σκεπάζει τη Χώρα των Ονειροφυλάκων. Λίγοι θα την αντιληφθούν και λίγοι θα παραδεχτούν την εξασθένηση των ονείρων. Η χώρα μοιάζει να πολιορκείται από αόρατους μυστικούς εχθρούς? είναι οι Ονειροκτόνοι, θα ισχυριστούν κάποιοι - αλλά οι Εκλεγμένοι θα το αρνηθούν. Όταν οι αποτυχημένες πτήσεις Ονειροφυλάκων αυξάνονται, η παλιά προκατάληψη απέναντι στους διαφορετικούς φουντώνει και διχάζει εκ νέου τη φυλή σε ικανούς και σε κατώτερους. Η Αστερινή, το κορίτσι μυστήριο, παρά τις όποιες επιθέσεις εναντίον της δείχνει απο...

"Παλιά, όταν περνούσε το τρένο, χαιρετούσα. Τώρα όχι. Το 'κοψα. Μου λείπει ο ενθουσιασμός και μου περισσεύει η θλίψη" παραδέχεται η δεκαεξάχρονη Νεφέλη. Και πηγαινοέρχεται "σαν υβρίδιο προγραμματισμένο" σχολείο - σπίτι - φροντιστήριο γυρεύοντας να αυτοπροσδιοριστεί. Ζωή σαν σκόρπια κομμάτια παζλ· οι απόντες και σκληροί γονείς, οι βαρετοί συμμαθητές, οι αδιάφοροι καθηγητές. Αδερφικές κόντρες, φιλία, προδοσία, έρωτας, η ανάγκη να οραματιστείς ένα μέλλον που "δεν το θεωρείς ακριβώς προσωπική σου υπόθεση". Και να που έρχονται αναπάντεχα η μουσική και η ποίηση για να φωτίσουν...

Κάποτε ήταν ένα κάμπος που διέφερε από τους υπόλοιπους. Γιατί ακριβώς στη μέση του υπήρχε ένα μεγάλο, όμορφο, γερό δέντρο. Αυτό το δέντρο ήταν που έκανε εκείνον τον κάμπο ιδιαίτερο. Κι αυτό που έκανε εκείνο το δέντρο ξεχωριστό ήταν η μοναξιά του. Ήρθε όμως μια μέρα που όλα άλλαξαν... Στα κλαριά του δέντρου έκατσε ένα μικρό πουλί που μόλις είχε βγει από το αυγό του κι ανακάλυπτε τον κόσμο. Χάρη σε αυτό το μικρό πουλί ήταν που το δέντρο έπαψε να είναι μοναχικό, κι απέκτησε φτερά. Χάρη σε αυτό το δέντρο το πουλί έμαθε την αξία του να σε νοιάζεται κάποιος και να σου προ...

Ένας δάσκαλος που ονειρεύεται ένα μέλλον καλύτερο, ένας απατεώνας θείος που αναζητάει ένα θησαυρό, μια αναλφάβητη γιαγιά, ένας αστυνομικός που παίζει κρυφά βιολί, ο διευθυντής ενός τσίρκου και μια όμορφη ακροβάτισσα είναι κάποιοι από τους μεγάλους που αποδεικνύονται άλλοτε σύμμαχοι κι άλλοτε εχθροί στην προσπάθεια τριών παιδιών να σώσουν έναν πληγωμένο άγγελο, λίγο πριν τους προλάβει ο πόλεμος...

Άραγε υπάρχει κανείς, σε έναν άλλο χώρο και χρόνο, που φυλάει τα όνειρά μας; Μπορεί... Μπορεί σε μια χώρα πολύ μακρινή, πέρα από τα όρια του κόσμου που ξέρουμε, χαμένη στα βάθη του μυαλού και ξεχασμένη στην απεραντοσύνη της καρδιάς, χώρα που κανένας χάρτης δεν τη σημειώνει, να υπάρχουν... ονειροφύλακες. Ονειροφύλακες με μεγάλα και δυνατά, γυάλινα φτερά, για να ταξιδεύουν τα όνειρά μας ψηλά σε ονειρόδρομους μαγικούς. Στη Χώρα των Ονειροφυλάκων γεννιέται κι η Έρση, που το όνομά της σημαίνει δροσοσταλίδα. Η Έρση όμως γεννιέται αδύναμη κι έχει μικρά κι ασθενικά φτερ...