Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ένας γερο-ρήτορας, μια θεοφοβούμενη, ένα κορίτσι-κουνέλι, κάποιος εθνικός ήρωας, ένας παρενδυτικός και άλλα σύγχρονα πρόσωπα μαρτυρούν πώς εγκλωβίστηκαν σε ένα αδιόρατο πλέγμα ρόλων και ανέφικτων εαυτών. Μερικοί άλλοι όμως - με μεταφορές, παραφωνίες, αντι-μοιρολόγια κι ανατινάξεις στίχων - δραπετεύουν. Ενώ δυο παράφοροι Χορευτές γίνονται λεία, ύλη και φωνή ερωτικών ποιημάτων.

Ποιητές στη σκιά είναι εκείνοι που δεν έχουν προφανή θέση στα δημόσια αφιερώματα και στις θεσπισμένες επετείους. Η επίσημη προβολή τους είναι μικρή, η προσφορά τους όμως στην ποίηση και στον πολιτισμό είναι ανυπολόγιστης αξίας. Πέρυσι τον Δεκέμβριο ξεκίνησε ένας κύκλος αφιερωμάτων σε 10 ποιητές στη σκιά. Επελέγησαν λόγω εκλεκτικής συγγένειας να μιλήσουν γι αυτούς 30 νέοι ομότεχνοί τους. Ο ποιητής Γιώργος Μπλάνας είχε τη συνολική επιμέλεια του κύκλου, καθώς και την ευθύνη της ανθολόγησης των ποιημάτων που διαβάστηκαν από σπουδαίους ηθοποιούς. Η ύλη των αφιερωμάτων δημοσιε...

"Είμαι ο λύκος, είμαι αυτός που αφαιρεί τη ζωή: το αρπακτικό θηρίο. Ορμώ με τα μάτια ορθάνοιχτα και αντικρίζω στη ματιά της λείας μου αγριεμένη τη λάμψη του θανάτου. Είμαι ο λύκος, η σκιά που κομίζει το φως του θανάτου, η ζωή που φέρνει τη λύτρωση στα όλο φόβο και κόπο κοπάδια, στον κοπετό των ασθενών δίνω ένα τέλος. Βρέθηκα δίπλα σε ζώα πολλά και άκουσα την τελευταία τους πνοή, τα κράτησα, τα έριξα κάτω, τα ξέσκισα, ενώ εκείνα μούγκριζαν και πάλευαν για τη ζωή που είχαν εγκαταλείψει και την είχαν απολησμονήσει, και τα ξύπνησα για να αναβαπτιστούν οριστικά στην αναλαμπή της...

Όπως και να ’χει, συνέντευξη ίσον λούμπα. Δεν είμαι απ’ αυτούς που πιστεύουν πως μέσα απ’ τις "επαναστατικές" απαντήσεις μου θ’ ανατρέψω τον αστικό Τύπο. Αυτό το "μπες μέσα να τ’ αλλάξεις" δεν περνάει πια. Πολύ απλά η συνέντευξη είναι στριπτίζ μπροστά σ’ αλλήθωρα μάτια μπανιστιρτζήδων αναγνωστών (ευτυχώς όχι όλων). Μπροστά σ’ ανώμαλους σεξουαλικά "ειδικούς" που τα ξέρουν όλα. [...] Τέχνη σημαίνει έρωτας. Κι ο έρωτας είναι δικαίωμα όλων των ανθρώπων. Έρωτας σημαίνει ν’ αγαπήσεις παράφορα τον στραπατσαρισμένο εαυτό σου, γιατί μονάχα έτσι θ’ αγαπήσεις και τον δίπλα σου. Και...

Μα πάνω ψηλά απ’ τη βουή, όπου οι κουρασμένες φτερούγες ξαποσταίνουν, κάποια μάτια βλέπουν. Και κάποια χέρια ξέρουν... Είναι ώρα να σταματήσει το ρολόι. Όταν η Λίζελ βλέπει την πόλη συνοφρυωμένη αποφασίζει πως είναι ώρα να σταματήσει το ρολόι και να δώσει ένα χέρι βοήθειας. Καθώς η πόλη κοιμάται, η Λίζελ εκτελεί μικρές πράξεις καλοσύνης για να βρει ξανά η πόλη ανάσα χρώματος, ζωής και ευτυχίας.

ARS POETICA κανείς δεν είδε το μασκοφόρο με τα τριαντάφυλλα. έφευγε απ' το σπίτι με ψαλίδια στα χέρια και μ' ένα γάτο μαύρο αγκαλιά στο δάσος με τα μυστικά -δεν το 'ξερε κανείς- μέχρι που χείλη τεράστια μίλησαν για εγκλήματα στον ποταμό, για πευκοβελόνες θηρίου, για επιθανάτιους χτύπους και θρήνους στη διαπασών. τότε ήταν που αγκάθια χέρια το ξεγύμνωσαν, το ξερίζωσαν το μολυσμένο μανιτάρι το μαινόμενο. ΚΑΙ ΤΙ ΑΠΟΜΕΝΕΙ τη νύχτα έρχονται οι σκέψεις πλανόδιοι λειτουργοί και μύστες. με αποφεύγουν τη μέρα όταν χλομή ξυπνώ απ' τη λήθη ενώ το βράδυ κάνουν κύκ...

Η Ευτυχία Παναγιώτου, στο δεύτερο ποιητικό βιβλίο της "Μαύρη Μωραλίνα", πειραματίζεται στο πεδίο της εξομολογητικής ποίησης πλάθοντας μια ιστορία για ποικίλες μορφές καταπίεσης, όπως εκφράζονται σε ένα σύστημα αποικιοκρατίας ή ολοκληρωτισμού, αλλά και στις διαπροσωπικές σχέσεις. Στην ιστορία της μαύρης Μωραλίνας, μιας νεαρής νέγρας που αναζητά στο χάρτη το σημείο όπου όλοι οι άνθρωποι είναι ευτυχισμένοι, ρόλοι και όρια είναι ρευστά και το μέλλον προμηνύεται επικίνδυνα αβέβαιο. Η "Μαύρη Μωραλίνα" όμως δεν φοβάται πια το ύψος, δεν φοβάται το κενό, ζωγραφίζει στο τετράδιό της...

Ο Κωνσταντίνος Καβάφης ανήκει στους κλασικούς της παγκόσμιας λογοτεχνίας. Μοναδικό επίτευγμα για έλληνα ποιητή της παλαιάς, μεταιχμιακής διασποράς, εκείνης που γνώρισε μεγάλη ακμή από τον 18ο έως τις αρχές του 20ού αιώνα, και μετά κατέρρευσε, για να την διαδεχθεί η μετεμφυλιακή μετανάστευση. Για τον "κλασικό" Καβάφη αποφάσισε ανέκκλητα η Ιστορία. Ο Καβάφης όμως δεν είναι μόνο κλασικός, είναι και μοντέρνος. Για την ακρίβεια, ένας κλασικός του μοντερνισμού. Υπήρξε καινοτόμος, καθιερώνοντας τη δική του αποκλειστική ταυτότητα. Στην ποιητική αναζήτησε και κατέκτησε έναν ιδιογ...

Η Ανν Σέξτον αποτελεί ένα από τα πιο αντιπροσωπευτικά παραδείγματα ποιητών που έγραφαν για να ζήσουν. Όταν έγραφε τα Ερωτικά ποιήματα (1969) εμπνεόταν από το θάρρος μα και τη λάμψη της γυναίκας εκείνης που είχε γνωρίσει το θερμό χάδι της κοινωνικής αποδοχής: το βραβείο Πούλιτζερ. Παράλληλα ταλανιζόταν από τις φαντασιώσεις και την ερωτική επιθυμία της γυναίκας που παρέμενε ανέγγιχτη από τον ίδιο της τον άντρα. Στα ποιήματα αυτά πλάθει μια πολυδύναμη γυναικεία περσόνα που μοιάζει σχεδόν αδύνατον ν' αποτελεί ένα και μόνο πρόσωπο. Με τη φωνή της, άλλοτε σπαρακτική κι οργισ...

"Τίποτα δεν παλιώνει πιο γρήγορα από το νέο", έλεγε ο Μπόρχες. Παραδίδοντας σήμερα στη φθορά δεκαπέντε νέους ποιητές που γεννήθηκαν από το 1974 έως το 2000, έχουμε την επίγνωση πως καλύπτουμε την τελευταία ποιητική παραγωγή του τόπου μας. [...] Πρώτα απ' όλα ο ποιητής κρίνεται από την ιδιοφωνία του. Χιλιάδες ποιητές αναμασούν κι αντηχούν φωνές άλλων. Τους διαβάζεις μέσα από παράσιτα, όπως γινόταν παλιά με τα τρανζιστοράκια, που ο ένας σταθμός έπεφτε πάνω στον άλλον. Όσο τους διαβάζεις, δεν μπορείς να ξεχωρίσεις τη δική τους φωνή από τις φωνές των άλλων που επικάθονται σαν κ...

Από τις αρχές της δεκαετίας του '90, και πριν ακόμα εκδώσω τα δικά μου ποιήματα συγκέντρωνα υλικό από ποιητικές συλλογές συνομήλικων ή και νεότερων μου που εξέδιδαν βιβλία ή δημοσίευαν ποιήματά τους σε λογοτεχνικά περιοδικά. Με τον καιρό το υλικό που συγκέντρωσα ήταν αρκετό για να δημοσιευτεί σε ένα βιβλίο ως δείγμα της ποίησης που γράφεται στην Κύπρο μετά το 1990. Την ιδέα για την έκδοση μιας ανθολογίας των νεότερων ποιητών από την Κύπρο μοιράστηκα με το φίλο ποιητή και εκδότη Κώστα Κρεμμύδα. Μέσα από συλλογική εργασία φτάσαμε στο βιβλίο που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μα...

Είκοσι ένας νέοι κύπριοι ποιητές (δεκαεφτά Ελληνοκύπριοι και τέσσερις Τουρκοκύπριοι) συστεγάζονται στην Ανθολογία αυτή· από αυτούς, εννιά είναι γυναίκες και δώδεκα άντρες, που γεννήθηκαν στα χρόνια 1980-1994 και άρχισαν να δημοσιεύουν ποιήματά τους κατά τις δύο πρώτες δεκαετίες του 21ου αιώνα. Ίσως είναι νωρίς να μιλήσουμε για μια νέα ποιητική γενιά, με ευδιάκριτα χαρακτηριστικά ή με τέτοια συνεκτικά στοιχεία που να δικαιολογούν τον όρο "γενιά". Επίσης, δεν ήρθε η ώρα να αξιολογήσουμε με σιγουριά την ποιοτική στάθμη του έργου τους, και θα ήταν παρακινδυνευμένο να προδιαγράψ...