Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Η Αγνή Μουζενίδου ήταν μια περήφανη ψυχή που κρυβόταν για να μη φανεί η χαρισματική προίκα της ως έπαρση, ως αλαζονεία. Μεγαλωμένη μέσα σε ένα σπίτι λογίων, μέσα στην, ίσως, πλουσιότερη βιβλιοθήκη θεατρικής γνώσης της Ελλάδας, από νωρίς ένιωσε την ανάγκη να είναι επιφυλακτική απέναντι στην προπέτεια των πολλών και την επιδειξιομανία των ολίγων. Θησαύρισε γνώσεις και πρακτικές με τις σπουδές της στο εξωτερικό και με τα πτυχία που εκόμισε επέστρεψε τα τροφεία των κρατικών υποτροφιών με το παραπάνω. Τη σκίαζε η πληθωρική, απαιτητική προσωπικότητα του πατέρα της και με τη φόβο...

Υπάρχουν έργα τέχνης αιώνια, έργα τέχνης απλώς κορακοζώητα και έργα τέχνης εφήμερα. Αυτό δεν σημαίνει ότι τα τελευταία υστερούν σε τέχνη, μαστοριά, ψυχή και αλήθεια. Απλώς είναι φτιαγμένα έτσι που η χάρη τους να λάμπει για μια στιγμή μέσα στο χρόνο, και μετά να χάνεται σαν φευγαλέος ιριδισμός. Όχι τόσο γιατί δεν είναι αληθινά διαμάντια αλλά γιατί με τον καιρό αλλάζει η θέση του φωτός ή και η δική μας οπτική γωνία. Αν δεχτούμε ότι κάθε έργο τέχνης είναι μια απεγνωσμένη προσπάθεια του ανθρώπου να φτιαχτεί κάτι μνημειακό που να νικήσει το χρόνο και τη φθορά του, στην περίπτωση...

Το 1967 η παραδοσιακή επιθεώρηση ήταν μια ώριμη κυρία που αναζητούσε τρόπους να παραμείνει στο προσκήνιο και να συνεχίσει να προκαλεί το ενδιαφέρον των θεατών. Η επιβολή της δικτατορίας των συνταγματαρχών τη βρήκε ανέτοιμη. Κατόρθωσε, όμως, να ξεπεράσει την αρχική αμηχανία της και να βρει λύσεις για να προβάλει ευανάγνωστα αντικαθεστωτικά μηνύματα μέσα από τις παραστάσεις της. Στο έντονα πολιτικοποιημένο κλίμα της μεταπολίτευσης απαξιώθηκε η προσπάθειά της και οι καταθέσεις της θεωρήθηκαν καιροσκοπικές. Στα κείμενά της, βέβαια, δεν υπήρχε μια αιρετική ή ανατρεπτική μ...

Στόχοι του Συμποσίου ήταν να τεθούν ερωτήματα σε ένα ευρύ φάσμα θεωρίας και πρακτικής του θεάτρου καθώς και στο πεδίο της οργάνωσης των θεατρικών σπουδών. Συμμετέχουν: Marvin Carlson, Stratos E. Constantinidis, Claudine Elnecave, J. Michael Walton, Λίλα Μαράκα, Ζωή Σαμαρά, Άννα Ταμπάκη, Βάλτερ Πούχνερ, Γ. Π. Πεφάνης, Κυριακή Πετράκου, Sirkku Aaltonen, Pirkko Koski, Kalina Stefanova, Erica Fischer-Lichte, Henri Schoenmakers, John Somers, Herman Altena, Πλάτων Μαυρομούστακος, Jose Luis Navarro, Maria de Fatima Silva, Freddy Decreus, Καίτη Διαμαντάκου, Κωνστάντζα Γεωργακάκ...

Πολλοί πιστεύουν ότι είμαστε στην εποχή του τέλους της τηλεόρασης. Άλλοι, πάλι, ότι βρισκόμαστε στην αρχή μιας νέας χρυσής εποχής της. Το βέβαιο είναι ότι στην ψηφιακή εποχή τίθεται επιτακτικά το ερώτημα τι είναι και τι ήταν η τηλεόραση. Οι εργασίες που φιλοξενούνται στον παρόντα τόμο, πρωτοπαρουσιάσθηκαν στο Συνέδριο που πραγματοποιήθηκε στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης για τα 50 χρόνια της ελληνικής τηλεόρασης και εξετάζουν από διάφορες οπτικές το μέσο επικοινωνίας που αποτέλεσε την κυρίαρχη πηγή ενημέρωσης και ψυχαγωγίας της σύγχρονης Ελλάδας, επηρεάζοντας όλου...