Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Το ποιητικό-εικαστικό λεύκωμα "Ποιητικές Συνartήσεις 2016" είναι η αποτύπωση σε χαρτί του ομώνυμου διημέρου εκδηλώσεων (16-17 Απρίλη), το οποίο συνδιοργανώθηκε από τις Εκδόσεις Άπαρσις και την Κίνηση Καλλιτεχνών με Αναπηρία στον παλιό Σταθμό Πελοποννήσου. Περισσότεροι από 100 εικαστικοί (γνωστοί καλλιτέχνες, φοιτητές ΑΣΚΤ, σπουδαστές φωτογραφικών εργαστηρίων) εξέθεσαν τα έργα τους, εμπνευσμένα από ποιήματα 25 συλλογών των Εκδόσεων Άπαρσις. Πραγματοποιήθηκαν επίσης δύο συζητήσεις με θέματα "Επίδραση του κοινωνικού λόγου στη δυναμική των τεχνών, σε καιρούς κρίσης" και "Ναζ...

Θάνατος: η μόνη βεβαιότητα στη ζωή. Ίσως γι' αυτό να συμφέρει τον θνητό να τον έχει φίλο καλό. Να τον ακούει. Να του μιλά. Να τρώνε, να πίνουν και να γλεντούν μαζί. Ο Μεξικάνος φαίνεται να έχει αντιληφθεί αυτή την αναγκαιότητα εδώ και αιώνες. Γιορτάζει τον θάνατο κάθε χρόνο, με μουσική και χορό. Για τρεις ή τέσσερεις μέρες ή και για μια ολόκληρη εβδομάδα. Ακριβώς όπως ο Έλληνας, χρόνια πριν, γιόρταζε τον γάμο. Ο Μεξικάνος Luis Gomezbeck δημιούργησε ένα εγχειρίδιο για τη Γιορτή των Νεκρών, για να μεταδώσει στον Έλληνα τη χαρά της μεξικάνικης ψυχής απέναντι στον θάνατο....

Θάνατος: η μόνη βεβαιότητα στη ζωή. Ίσως γι' αυτό να συμφέρει τον θνητό να τον έχει φίλο καλό. Να τον ακούει. Να του μιλά. Να τρώνε, να πίνουν και να γλεντούν μαζί. Ο Μεξικάνος φαίνεται να έχει αντιληφθεί αυτή την αναγκαιότητα εδώ και αιώνες. Γιορτάζει τον θάνατο κάθε χρόνο, με μουσική και χορό. Για τρεις ή τέσσερεις μέρες ή και για μια ολόκληρη εβδομάδα. Ακριβώς όπως ο Έλληνας, χρόνια πριν, γιόρταζε τον γάμο. Ο Μεξικάνος Luis Gomezbeck δημιούργησε ένα εγχειρίδιο για τη Γιορτή των Νεκρών, για να μεταδώσει στον Έλληνα τη χαρά της μεξικάνικης ψυχής απέναντι στον θάνατο....

Ο Luis G?mezbeck καταγράφει σε αυτό το μικρό "εγχειρίδιο" τις μεξικάνικες χριστουγεννιάτικες παραδόσεις, απομυζώντας ταυτόχρονα το βαθύτερο νόημά τους. Ο Μικρός Ιησούς που φέρνει δώρα στα παιδιά, οι τρεις Μάγοι που προσφέρουν τα καλούδια τους, η περιφορά της Μαρίας και του Ιωσήφ, η πινιάτα, η φάτνη, τα κάλαντα, το χρώμα, η γεύση, η ευωδιά που αναδίδεται από κάθε σπίτι, και τα γλέντια που πλημμυρίζουν κάθε δρόμο, δίνουν το στίγμα της μοναδικής αυτής γιορτής. Του μοναδικού τρόπου με τον οποίο τη γιορτάζουν οι Μεξικάνοι.

Η ποίηση είναι κρησφύγετο, καταφύγιο, ορμητήριο, καταπέλτης. Είναι εκείνες οι λεπτομέρειες της ψυχής που έχουν την ανάγκη ν' αποκαλυφθούν. Αυτά τα τετράστιχα είναι οι λεπτομέρειες μου που είχαν αυτή την ανάγκη. Λ.Γ. La poesia es guarida, refugio, base, catapulta. Son aquellos detalles del alma que tienen la necesidad de ser revelados. Estos cuartetos son mis detalles que tenian esta necesidad. L.G.

Η μητρική μου γλώσσα είναι η ισπανική, όμως, όλα τα ποιήματα αυτής της συλλογής γράφτηκαν στην ελληνική. Συναισθήματα, βιώματα και στοχασμοί, όχι μόνο από την αναγέννησή μου στην Ελλάδα, αλλά και από παλαιότερες γεννήσεις μου. Μητρική γλώσσα δεν είναι μόνο αυτή που σε μαθαίνει να μιλάς, αλλά κι αυτή που σου βρίσκει λέξεις για να μιλήσεις. L.G. Mi lengua materna es el espanol, sin embargo, todos los poemas de esta coleccion fueron escritos en griego. Sentimentos, vivencias y reflexiones, no solo de mi renacimiento en Grecia, sino tambien de mis nacimientos anteriores....

Ένας Μεξικάνος συγκέντρωσε τα ωραιότερα δείγματα της αζτέκικης ποίησης και τα μετέφρασε στα ελληνικά -τα περισσότερα για πρώτη φορά- συνοδεύοντάς τα με ένα συνοπτικό αλλά πλούσιο ταξίδι στον κόσμο των Αζτέκων.

Ένας Μεξικάνος συγκέντρωσε τα ωραιότερα δείγματα της αζτέκικης ποίησης και τα μετέφρασε στα ελληνικά -τα περισσότερα για πρώτη φορά- συνοδεύοντάς τα με ένα συνοπτικό αλλά πλούσιο ταξίδι στον κόσμο των Αζτέκων.

Οι Μεξικάνοι δεν φοβούνται να αφηγηθούν ιστορίες τρόμου. Φοβούνται μόνο να μην τις ξεχάσουν. Γι' αυτό και τις διασώζουν και τις ψάχνουν στα ταξίδια τους ανάμεσα στον χρόνο. Ο συγγραφέας επέλεξε κάποιες από τις εκατοντάδες ιστορίες τρόμου που υπάρχουν στο Μεξικό. Ιστορίες λαϊκές, απλές, αφελείς, που αγγίζουν την έννοια του θρύλου και του μύθου. Οι Μεξικάνοι γεμίζουν μ' αυτές την ψυχή τους. Την ίδια τους τη ζωή με θάνατο, προς εξοικείωση μαζί του. Και μάλλον το πετυχαίνουν, διότι είναι γνωστό πως ο θάνατος στο Μεξικό εορτάζεται μοναδικά, και δεν είναι πως ο θάνατος στο Μεξ...