Βασιλειάδου Ρόμυ
Η Ρόμυ Βασιλειάδου (Κωνσταντινούπολη, 1983) είναι ηθοποιός. Μεγάλη της αγάπη το θέατρο, όπου πρωτομπήκε δίπλα στο Βασίλη Τσιβιλίκα. Μοιράζει το χρόνο της μεταξύ Αθήνας και Πόλης, συμμετέχοντας σε τηλεοπτικές και κινηματογραφικές παραγωγές. Στην πορεία ανακάλυψε το γράψιμο, το οποίο θεωρεί λύτρωση ψυχής. Το 2015 δημοσίευσε την ποιητική συλλογή "Λάθη-Σωστά". Το 2017 δοκίμασε τις δυνάμεις της στον πεζό λόγο με το σκοτεινό ερωτικό διήγημα "Πόρτα Νο.12".
Λάθη - Σωστά
Βασιλειάδου Ρόμυ
Άπαρσις (2015)
ΜΟΝΑΞΙΑ Έχω ακόμη την τεστοστερόνη σου πάνω μου Έχω τον ιδρώτα σου Την αφή του δέρματός σου Έχω τη θλίψη σου ζωγραφισμένη στο πρόσωπό μου Αλλά μην ανησυχείς. Έχω παρέα Τα τσιγάρα μου Και συνεχίζω, συνεχίζω να περιμένω Φωνάζω σιωπηλά κάθε φορά που ψευτογελάω Τι ξέρω, θα 'ρθεις Σε περιμένω εδώ που με άφησες Όλα καλά
Ποιητικές συνARTήσεις 2016
Συλλογικό έργο
Άπαρσις (2016)
Το ποιητικό-εικαστικό λεύκωμα "Ποιητικές Συνartήσεις 2016" είναι η αποτύπωση σε χαρτί του ομώνυμου διημέρου εκδηλώσεων (16-17 Απρίλη), το οποίο συνδιοργανώθηκε από τις Εκδόσεις Άπαρσις και την Κίνηση Καλλιτεχνών με Αναπηρία στον παλιό Σταθμό Πελοποννήσου. Περισσότεροι από 100 εικαστικοί (γνωστοί καλλιτέχνες, φοιτητές ΑΣΚΤ, σπουδαστές φωτογραφικών εργαστηρίων) εξέθεσαν τα έργα τους, εμπνευσμένα από ποιήματα 25 συλλογών των Εκδόσεων Άπαρσις. Πραγματοποιήθηκαν επίσης δύο συζητήσεις με θέματα "Επίδραση του κοινωνικού λόγου στη δυναμική των τεχνών, σε καιρούς κρίσης" και "Ναζ...
Πόρτα Νο. 12
Βασιλειάδου Ρόμυ
Άπαρσις (2017)
Είμαι εδώ και πολεμώ το μεγαλύτερο τέρας που δημιούργησε η μοναξιά: εμένα. Ήμουν πάντοτε η μαθήτρια που δυσαρεστούσε τους δασκάλους, η κόρη που απογοήτευε τους γονείς, η ερωμένη που δυσαρεστούσε τους ερωτικούς συντρόφους. Και τώρα... Αγάπησα τον τιμωρό μου! Ακόμα τον αγαπώ! Πιστεύω πως και εκείνος είχε τις στιγμές του που χανόταν στον έρωτά του για μένα. Μετά τις εξομολογήσεις, το χέρι του κυλούσε απαλά στην πλάτη μου. Σαν να μέτραγε τα κόκαλά μου. Αργά και σταθερά χάιδευε την ψυχή μου, το άγγιγμα διαπερνούσε το δέρμα. Με έσπρωχνε μακριά του και έπειτα με πάθος κόλλαγ...