Καλημέρης Δημήτριος Π.
Ο Δημήτριος Καλημέρης γεννήθηκε στον Πειραιά το 1965. Πραγματοποίησε πανεπιστημιακές σπουδές στη Βιολογία, τη Θεολογία και την Ψυχιατρική. Το 2002 αναγορεύτηκε αριστούχος Διδάκτωρ βιοτεχνολογίας του Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών με την εργασία: Γονιδιακή Θεραπεία. Από την επινόηση στην διακινδύνευση (Αρχές, στόχοι και αιτήματα). Το 2006 ίδρυσε την επιστημονική σειρά "Μονογραφίες Φιλοσοφίας και Θεωρίας της Βιοτεχνολογίας". Το 2009 έλαβε μεταπτυχιακό δίπλωμα ειδικεύσεως στην Προαγωγή Ψυχικής Υγείας από την Α’ Ψυχιατρική Κλινική του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Το 2011 έγινε δεκτός ως υποψήφιος Διδάκτωρ στο Τμήμα Θεολογίας του ιδίου Πανεπιστημίου για την εκπόνηση β’ διδακτορικής διατριβής, με θέμα την συμβολή της Aνθρωπολογίας του αποστόλου Παύλου στην κατανόηση του ανθρωπίνου γονιδιώματος. Το 2018 ολοκλήρωσε επιτυχώς τον κύκλο εξειδικευμένης επιμόρφωσης (e-learning) του ΕΚΠΑ: Καρδιακή ανεπάρκεια (Διεπιστημονική προσέγγιση).
Οριακές βιοτεχνολογικές παρεμβάσεις
Καλημέρης Δημήτριος Π.
Εριφύλη (2006)
Η βιοτεχνολογική πράξη απροσδιόριστη στην έκτασή της και απροσδόκητη στη στόχευσή της δεν αναζητά απλώς πεδία εφαρμογής αλλά ένα πλήθος από γενετικές σημασίες τις οποίες επιδιώκει να επαναπροσδιορίσει. Υπάρχει ένας νοησιαρχικός πυρήνας στα θεμελιώδη κίνητρα της βιοτεχνολογικής πράξης που την καθιστά τρόπο επιβολής αυθαίρετων σημασιών και νοηματοδοτήσεων· οι έννοιες του περιβάλλοντος και της διατροφής αποκτούν βεβιασμένα νέο περιεχόμενο, καθόλου οικείο αλλά ιδιαίτερα ελκυστικό. Η βιοτεχνολογική πράξη, με το πρόσχημα ότι συνθλίβει την ξενικότητα του περιβάλλοντος και την αναπ...
Κρίσιμες βιοτεχνολογικές αποφάσεις
Καλημέρης Δημήτριος Π.
Εριφύλη (2006)
Το βιοτεχνολογικό επίτευγμα, και συγκεκριμένα η Γονιδιακή θεραπεία (στο εξής Γ.Θ.), αποκτούν την οριστική τους μορφή, όταν το γονιδίωμα προσαρμόζεται στους χειρισμούς της θεραπευτικής του αποκωδικοποίησης. Τίθεται, λοιπόν, εύλογα το ερώτημα: καταστρέφεται, χάνεται και διασκορπίζεται κάτι από την γενετική μας ιδιοσυστασία όταν η Γ. Θ. ασκεί το κλινικό της έργο; Εάν η απάντηση είναι καταφατική, για ποια απώλεια πρέπει να συζητήσουμε; Εδώ ακριβώς έγκειται ο σκληρός πυρήνας του βιοηθικού στοχασμού. Αυτό που χάνεται είναι ο φυσικός συμβολισμός των γονιδίων ο οποίος δεν αντιστοι...
Η "επική" καθημερινότητα της σύγχρονης βιοτεχνολογίας
Καλημέρης Δημήτριος Π.
Σμίλη (2018)
Ο υποβιβασμός της σύγχρονης βιοτεχνολογικής έρευνας σε παράγοντα ωφελιμιστικής αποτελεσματικότητας χρειάζεται την τολμηρή απορρύθμιση μιας Αφηγηματικής Βιοηθικής. Η τελευταία, μέσα από την επεξεργασία νομικών, φιλοσοφικών και λογοτεχνικών κειμένων, μπορεί να προσφέρει με διαύγεια τους λόγους για τους οποίους η βιοτεχνολογική πράξη δεν χρειάζεται την συγχώνευση των σκοπών της με τους στόχους μιας βεβιασμένης ανάπτυξης βιοτεχνολογικών επιτευγμάτων. Ο βιοηθικός αναθεωρητισμός καλείται έτσι να επανεκτιμήσει τις πλέον αυτονόητες παρεμβάσεις της Βιοτεχνολογίας σε επίπεδο βιολογικ...
Βιοτεχνολογικός στοχασμός
Καλημέρης Δημήτριος Π.
Εριφύλη (2006)
Η βιοτεχνολογική επινόηση έλκει την καταγωγή της από την αδιαπέραστη μέχρι τώρα σιωπή του γονιδιώματος. Είναι ο πρώτος έναρθρος λόγος, ο οποίος καθιερώνει σημασίες και συγκροτεί το επικοινωνιακό περιβάλλον του ανθρώπου με τον γενετικό του εαυτό. Η βιοτεχνολογική επινόηση συμπίπτει με το ίδιο το βιολογικό γίγνεσθαι. Το ερώτημα είναι: Η πορεία της είναι από μέσα προς τα έξω, από την γενετική υποκειμενικότητα στην ενδοκοσμική αντικειμενικότητα ή από έξω προς τα μέσα, από την εργαλειοποίηση του γονιδιώματος στην γενετική ετερότητα; Αυτή την αμφίδρομη πορεία καλούμεθα να προσδι...