Κόρρας Γιώργος
Kórras Giórgos
O Γιώργος Κόρρας γεννήθηκε στο Δερβένι το 1948. Σπούδασε φιλολογία και ιστορία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και κινηματογράφο στη Σχολή Σταυράκου. Δούλεψε ως κριτικός κινηματογράφου σε εφημερίδες και περιοδικά, ως σεναριογράφος, σκηνοθέτης, μοντέρ και ως παραγωγός ραδιοφώνου. Σκηνοθέτησε τις ταινίες: "Στιγμιότυπα από μια εκδρομή" (μικρού μήκους, 1972), "Χρόνια πολλά ελπίδα" (τηλεταινία, 1983), "Τα παιδιά του Κρόνου" (σε δικό του σενάριο, 1984), "Λιποτάκτης" (σκηνοθεσία και σενάριο μαζί με τον Χρήστο Βούπουρα, 1988), "Καρτ ποστάλ" (1990), "Mirupafshim" (σκηνοθεσία και σενάριο μαζί με τον Χρήστο Βούπουρα, 1997).
Η γεύση του σινεμά
Κόρρας Γιώργος
Ηδυέπεια (2017)
Το βιβλίο αυτό είναι απόσταγμα της πενηντάχρονης πορείας μου μέσα στον κινηματογράφο, τον οποίο υπηρέτησα είτε ως δημιουργός, είτε ως θεωρητικός, είτε ως δάσκαλος, είτε ασχολούμενος με παράπλευρες εργασίες, πάντα με μεγάλη αγάπη για την τέχνη αυτή, γι' αυτό και καμιά φορά μιλάω παθιασμένα, ποτέ όμως με εμπάθεια. Έχω συγκεντρώσει όλα όσα έχω αγαπήσει (είτε πρόκειται για ταινίες είτε για κριτικά κείμενα) κι όσα με διαμόρφωσαν ως σκεπτόμενο κινηματογραφιστή σ' αυτή τη μεγάλη πορεία. Δεν πρόκειται για επιστημονικό σύγγραμμα ούτε όμως και για λυρική δοξολόγηση μιας εποχής. Θέλησ...
Μιρουπάφσιμ θα πει καλή αντάμωση
Βούπουρας Χρήστος
Βιβλιοπωλείον της Εστίας (2000)
Νοέμβριος 1990. Ο ήρωας του βιβλίου, ένας νέος που βιώνει την ιδεολογική κρίση της σημερινής Αριστεράς αλλά και τη δική του προσωπική κρίση, γνωρίζεται με μια παρέα λαθρομεταναστών. Είναι Αλβανοί. Γοητεύεται από τα πάθη και τα παθήματα των "άλλων" αυτών ανθρώπων και κάνει κάθε δυνατή προσπάθεια να τους προσεγγίσει. Ανοίγει το σπίτι του, τους δέχεται και μέσα από τη σχέση που δημιουργείται, σπουδάζει, κριτικάρει, θεωρεί και αναθεωρεί τον ίδιο του τον εαυτό. Θα ζήσει μαζί τους, θα επισκεφθεί την πατρίδα και τις φαμίλιες τους, θα γοητευθεί και θα απογοητευθεί όπως σε κάθε επαφ...
Claude Chabrol
Συλλογικό έργο
Εκδόσεις Καστανιώτη (1997)
Από τους σκηνοθέτες της νουβέλ βαγκ, ο Claude Chabrol είναι ο πιο πληθωρικός και ο πιο απρόβλεπτος. Η περίπτωσή του δεν έχει προηγούμενο, και το ενδιαφέρον που προκαλεί, σχεδόν ταυτίζεται μ' ένα έργο πλουραλιστικό σ' όλες τους τις παραμέτρους: θεματικά, αισθητικά, φιλοσοφικά, κοινωνιολογικά. Το κύριο στοιχείο του ίσως είναι η ανισότητα· δηλαδή, μια δημιουργική διαδικασία που δεν είναι ευθύγραμμη και εμπεριέχει το στοιχείο της έκπληξης. Η έννοια του "δημιουργού", που αποτέλεσε το κύριο αίτημα του "νέου κινηματογράφου", δεν έχει, στην περίπτωσή του, το ίδιο βάρος με τους ά...