Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Η εικαστική πρωτοπορία συναντά την κλασική παράδοση, σε ένα από τα δημοφιλέστερα έργα του Hans Christian Andersen. Μια πασίγνωστη ιστορία, "Το κοριτσάκι με τα σπίρτα", σε μια μοναδική έκδοση!

Η Μάργκο όρμηξε στο καθιστικό πανικόβλητη. "Ελάτε γρήγορα!" ούρλιαξε. "Ο Τζίτζι ετοιμάζεται να αυτοκτονήσει". Βγήκαμε τρέχοντας. Ο Τζίτζι ήταν κουρνιασμένος στο περβάζι του παραθύρου του φορώντας μόνον ένα κομμάτι πανί. Η Μητέρα ίσιωσε τα γυαλιά της και κοίταξε ψηλά. "Τζίτζι, χρυσέ μου", κελάηδησε, "δεν είναι πολύ συνετό να βρίσκεσαι εκεί". Γιατί δεν κατεβαίνεις να φάμε;" Ο Τζίτζι κατέβηκε, αλλά όχι όπως το εννοούσε η Μητέρα. Έκανε ένα χαρωπό βηματάκι στο κενό και, με συνοδεία τις έντρομες κραυγές της Μητέρας και της Μάργκο, έπεσε προς το έδαφος. Προσγειώθηκε με πάταγο στ...

Γράφει ο Νιλ Γκέιμαν, που προλογίζει την έκδοση: "Τα "Δεκατρία ρολόγια" του Τζέιμς Θέρμπερ, είναι πιθανόν το καλύτερο βιβλίο στον κόσμο. Κι αν δεν είναι το καλύτερο, πάντως είναι κάτι διαφορετικό απ’ όσα είχαν γραφτεί πριν απ’ αυτό -κι απ’ όσο ξέρω, κι απ’ όσα γράφτηκαν μετά. Δεν είναι παραμύθι. Δεν είναι ποίημα, ούτε παραβολή, μύθος, νουβέλα ή αστείο. Δεν ξέρω τι είναι "Τα δεκατρία ρολόγια", αλλά ό,τι κι αν είναι, είναι το μόνο που έγινε... Στην νέα έκδοση που κρατάτε στα χέρια σας, την εικονογράφηση έχει κάνει ο Ντάνιελ Εγκνέους. Είχα την τύχη να εικονογραφήσει ο Ντά...

Ο κ. Μπίλερ μας έδειχνε τη μια μετά την άλλη βίλες σε μεγάλη ποικιλία χρωμάτων, μεγέθους και τοποθεσίας, κι η Μητέρα κουνούσε το κεφάλι αρνητικά. Όταν, τέλος, επιθεωρήσαμε την δέκατη και τελευταία βίλα στον κατάλογο του κυρίου Μπίλερ κι η Μητέρα την αποδοκίμασε και αυτήν, ο κ. Μπίλερ κάθισε στα σκαλιά και σκούπισε το πρόσωπό του με το μαντήλι του. "Κυρία Ντάρελ", είπε, "σας έδειξα όλα τα σπίτια που ξέρω και δεν σας άρεσε κανένα. Τι είδους σπίτι ζητάτε, κυρία μου; Τι πρόβλημα έχουν αυτά τα σπίτια;" Η Μητέρα τον κοίταξε με έκπληξη. "Δεν το παρατηρήσατε;" ρώτησε. "Ούτε ένα δ...

Όταν γεννήθηκα όλα ήταν καινούργια όλα ήταν έτοιμα ν' αρχίσουν. Ένα βιβλίο για το μαγικό ταξίδι που κάνει κάθε μικρό παιδί καθώς αρχίζει να ανακαλύπτει τον κόσμο μέσα από τις πέντε του αισθήσεις.

Στο σπίτι μας, όλοι μαζί έχουμε 10 χέρια, 10 πόδια και 4 μαλλιαρά πατούνια... Ένα βιβλίο που συνδυάζει την αριθμητική με μια πρώτη γνωριμία με το σώμα μας. Διασκεδάζουμε μετρώντας πόδια, μάτια, κόκαλα, στομάχια και άλλα μέρη του ανθρώπινου σώματος καθώς παρακολουθούμε στιγμές από τη ζωή της χαρούμενης οικογένειας που ζει μέσα στις σελίδες του.

V [C. Debussy] Στην πύλη των παραμυθιών σταματημένος ο χρόνος γνέφει με ουρές χελιδονιών μια καληνύχτα. Αν δεν ψιθύρισες ποτέ σου πριν τώρα είν' η ώρα. VI [F. Mendelssohn] Μικρό κοχύλι και δεν έχει ηχώ. Κι αν του το πεις δεν θα το πει το μυστικό σου. Πες στο κοχύλι τη χαρά σου να τη χάσεις. VII [G. Mahler] Δεν τον ορίζω πια τον ύπνο μου· κατοικημένα τα όνειρά μου από αγνώστους ή αυτούς που έχω ξεχάσει πως θυμάμαι. Τις νύχτες με ταράζουν οι φωνές τους·...

Μια ηλιόλουστη Κυριακή, βγήκε η κάμπια από ένα μικροσκοπικό αυγό. Πεινούσε φοβερά. Τη Δευτέρα, έφαγε ένα μήλο· την Τρίτη, έφαγε δύο αχλάδια· την Τετάρτη, έφαγε τρία δαμάσκηνα -κι ακόμη πεινούσε. Η εικονογράφηση -με τολμηρά, έντονα χρώματα- και το απλό κείμενο, που είναι τυπωμένο με μεγάλα, ευανάγνωστα στοιχεία, αφηγούνται την ιστορία της μικρής πεινασμένης κάμπιας που μεγαλώνει τρώγοντας... λίγο απ' όλα! Χορτάτη πια, φτιάχνει το κουκούλι της κι αποκοιμιέται. Θα βγει δυο βδομάδες μετά, μεταμορφωμένη σε μια πανέμορφη πεταλούδα.

Ο μικρός βασιλιάς των λουλουδιών είναι μόνος. Του λείπει μια πριγκίπισσα... Σελίδα τη σελίδα, ένας κήπος ανθίζει. Κι αυτά τα παράθυρα, που ανοίγονται στο βλέμμα, ο αναγνώστης ποτέ δεν θα τα λησμονήσει. Ένα πολύχρωμα βιβλίο που μιλά για την αναζήτηση της ευτυχίας. Μετά το «Κοριτσάκι με τα σπίρτα», η Κβέτα Πατσοφσκά, η σπουδαία αυτή εικονογράφος με την πρωτοποριακή εικαστική ματιά, έρχεται να προτείνει μια ιστορία γεμάτη έρωτα και χρώματα, που μιλά για την αναζήτηση της ευτυχίας.

Η πρώτη ιστορία μιας νέας ταλαντούχου γυναίκας, της Daniela Bunge, που γνωρίσαμε ήδη σαν επιτυχημένη εικονογράφο, στο δημοφιλές «Ψάρι του Χάρη». Εδώ, η συγγραφέας-εικονογράφος ξετυλίγει την ιστορία ενός ζευγαριού, του Νονού και της Νονάς, που δεν αγαπιούνται πια - ή έτσι, τουλάχιστον, νομίζουν. Όλα όμως συμβαίνουν κάτω από το άγρυπνο και ανήσυχο βλέμμα της μικρής βαφτιστήρας τους, που κάποια στιγμή αποφασίζει να πάρει στα δικά της χέρια τις ζωές τους... Τι θα καταφέρει, άραγε;

Ο Ορφέας είναι ένα άτακτο και τρυφερό κουτάβι που θα σας κλέψει την καρδιά. Η ζωή δεν του δίνει πάντα αυτό που θέλει, μα είναι αισιόδοξος και ξέρει να περιμένει. Και, στο μεταξύ, χαίρεται τη ζωή όπως είναι και την αγάπη που δίνει και που του δίνουν.

"Και τότε είδε - α! τι είδε να καθρεφτίζεται στο καθαρό νερό; Δεν ήταν πια το άχαρο, αδέξιο, άτσαλο, γκρίζο, πανάσχημο πουλί. Είχε μεγαλώσει και είχε γίνει, κι αυτός, κύκνος. Φαίνεται πως σ' όποια φωλιά κι αν γεννηθείς, αν βγεις από αυγό κύκνου, κύκνος γίνεσαι!"

Ο Χάρης πάντα ήθελε ένα δικό του ζώο: έναν ελέφαντα, ας πούμε - ή, έστω, ένα χρυσόψαρο. Όμως, πώς να πείσει τους γονείς του; Το διαμέρισμά τους είναι τόσο μικρό... Η λύση έρχεται... ουρανοκατέβατη, όταν ο Χάρης βρίσκει ένα ψάρι κυριολεκτικά στο δρόμο. Τι θα γίνει; Θα το κρατήσει; Πόσον καιρό μπορεί το ψάρι να ζήσει μακριά από το ποτάμι του;

ΓΑΤΟΣ ΣΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ Στη βιβλιοθήκη, στο γραφείο, στα βιβλία μου, πάνω στη σκέψη μου κάθεται ένας γάτος με τη στιλπνή βελούδινη σιωπηλή κλειστή βουβή αυστηρή μορφή του. Δεν ξέρω αν είναι απρόσιτος ή ανέκφραστος- δεν ξέρω αν είναι απόλυτα γαλήνιος ή θλιμμένος. Ειν' ένας γάτος-βούδας κι ονειρεύεται.