Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

«Υπάρχουν δημοσιογράφοι που η κουλτούρα τους και το μυαλό τους θεωρεί δεδομένο ότι οι αναγνώστες είναι πάντα καλοί, πανέξυπνοι και διαβάζουν ή ξεχωρίζουν πάντα το καλό, το σημαντικό, το ουσιώδες. Κατά τη γνώμη μου, δεν πρέπει κανείς δημοσιογράφος να είναι τόσο υπερήφανος για το αναγνωστικό κοινό!...»

«Υπάρχουν δημοσιογράφοι που η κουλτούρα τους και το μυαλό τους θεωρεί δεδομένο ότι οι αναγνώστες είναι πάντα καλοί, πανέξυπνοι και διαβάζουν ή ξεχωρίζουν πάντα το καλό, το σημαντικό, το ουσιώδες. Κατά τη γνώμη μου, δεν πρέπει κανείς δημοσιογράφος να είναι τόσο υπερήφανος για το αναγνωστικό κοινό!...»

«Έμαθα λατινικά για να διαβάσω τα πάντα περί δέντρων. Τα δέντρα για μένα ήταν η μνήμη μας... Είχαν δει και ακούσει ό,τι όλοι εμείς δεν είχαμε ζήσει και δει. Και θα βλέπουν και θα συνεχίσουν να ακούν ό,τι εμείς δεν θα προλάβουμε! Τα δέντρα τα αγαπώ γιατί είναι πιο όμορφα από τους ανθρώπους!...»

«Έμαθα λατινικά για να διαβάσω τα πάντα περί δέντρων. Τα δέντρα για μένα ήταν η μνήμη μας... Είχαν δει και ακούσει ό,τι όλοι εμείς δεν είχαμε ζήσει και δει. Και θα βλέπουν και θα συνεχίσουν να ακούν ό,τι εμείς δεν θα προλάβουμε! Τα δέντρα τα αγαπώ γιατί είναι πιο όμορφα από τους ανθρώπους!...»

«Έμαθα λατινικά για να διαβάσω τα πάντα περί δέντρων. Τα δέντρα για μένα ήταν η μνήμη μας... Είχαν δει και ακούσει ό,τι όλοι εμείς δεν είχαμε ζήσει και δει. Και θα βλέπουν και θα συνεχίσουν να ακούν ό,τι εμείς δεν θα προλάβουμε! Τα δέντρα τα αγαπώ γιατί είναι πιο όμορφα από τους ανθρώπους!...»

«Το φως αποκαλύπτει μια μεριά και καλύπτει πάντα την άλλη. Γι' αυτό, το σημαντικό είναι από πού πέφτει το φως στα πράγματα. Η ζωή όταν φωτίζεται από τη μια μεριά, απ' την άλλη της μεριά απλώνεται σκοτάδι...»

«Το φως αποκαλύπτει μια μεριά και καλύπτει πάντα την άλλη. Γι' αυτό, το σημαντικό είναι από πού πέφτει το φως στα πράγματα. Η ζωή όταν φωτίζεται από τη μια μεριά, απ' την άλλη της μεριά απλώνεται σκοτάδι...»

«Ένα άλλο πράγμα που μπορεί να σε κάνει να χάσεις το ταλέντο σου είναι να πιστέψεις ότι το παν για να ξεχωρίσεις είναι να καταργήσεις τους κανόνες... Το ταλέντο αναπτύσσεται πρώτα πάνω σε κανόνες... Μόνο όταν γίνουν συνείδηση οι κανόνες, μπορείς να τους παραβιάσεις...»

«Ένα άλλο πράγμα που μπορεί να σε κάνει να χάσεις το ταλέντο σου είναι να πιστέψεις ότι το παν για να ξεχωρίσεις είναι να καταργήσεις τους κανόνες... Το ταλέντο αναπτύσσεται πρώτα πάνω σε κανόνες... Μόνο όταν γίνουν συνείδηση οι κανόνες, μπορείς να τους παραβιάσεις...»

«Ένα άλλο πράγμα που μπορεί να σε κάνει να χάσεις το ταλέντο σου είναι να πιστέψεις ότι το παν για να ξεχωρίσεις είναι να καταργήσεις τους κανόνες... Το ταλέντο αναπτύσσεται πρώτα πάνω σε κανόνες... Μόνο όταν γίνουν συνείδηση οι κανόνες, μπορείς να τους παραβιάσεις...»

«Η ζωή των ανθρώπων του κινηματογράφου μοιάζει πολύ με αυτών του τσίρκου. Κάθε στιγμή μέσα σ' αυτό τον χώρο πρέπει να είσαι θηριοδαμαστής ή κλόουν ή ισορροπιστής. Γι' αυτό, αν έπρεπε να χαρακτηρίσω τον κινηματογράφο, θα έλεγα ότι είναι ένα μεγάλο τσίρκο...»

«Η ζωή των ανθρώπων του κινηματογράφου μοιάζει πολύ με αυτών του τσίρκου. Κάθε στιγμή μέσα σ' αυτό τον χώρο πρέπει να είσαι θηριοδαμαστής ή κλόουν ή ισορροπιστής. Γι' αυτό, αν έπρεπε να χαρακτηρίσω τον κινηματογράφο, θα έλεγα ότι είναι ένα μεγάλο τσίρκο...»

«Η ζωή των ανθρώπων του κινηματογράφου μοιάζει πολύ με αυτών του τσίρκου. Κάθε στιγμή μέσα σ' αυτό τον χώρο πρέπει να είσαι θηριοδαμαστής ή κλόουν ή ισορροπιστής. Γι' αυτό, αν έπρεπε να χαρακτηρίσω τον κινηματογράφο, θα έλεγα ότι είναι ένα μεγάλο τσίρκο...»

"Μα η θέση των ποιητών στον κόσμο αυτόν ήταν πάντα εκτός, νομίζω. Σκεφτείτε τον Σεφέρη και τον Καβάφη... Αν τους σκεφτείτε, δεν τους φαντάζεστε ποτέ στο μέσον της δημόσιας ζωής! Τους φαντάζεστε ως ανθρώπους που βρίσκονται μέσα στη γλώσσα... Οι ποιητές ανήκουν στη γλώσσα και όχι στον κόσμο... Αυτή είναι η ενδοχώρα των ποιητών, η γλώσσα..."

"Μα η θέση των ποιητών στον κόσμο αυτόν ήταν πάντα εκτός, νομίζω. Σκεφτείτε τον Σεφέρη και τον Καβάφη... Αν τους σκεφτείτε, δεν τους φαντάζεστε ποτέ στο μέσον της δημόσιας ζωής! Τους φαντάζεστε ως ανθρώπους που βρίσκονται μέσα στη γλώσσα... Οι ποιητές ανήκουν στη γλώσσα και όχι στον κόσμο... Αυτή είναι η ενδοχώρα των ποιητών, η γλώσσα..."

"Μα η θέση των ποιητών στον κόσμο αυτόν ήταν πάντα εκτός, νομίζω. Σκεφτείτε τον Σεφέρη και τον Καβάφη... Αν τους σκεφτείτε, δεν τους φαντάζεστε ποτέ στο μέσον της δημόσιας ζωής! Τους φαντάζεστε ως ανθρώπους που βρίσκονται μέσα στη γλώσσα... Οι ποιητές ανήκουν στη γλώσσα και όχι στον κόσμο... Αυτή είναι η ενδοχώρα των ποιητών, η γλώσσα..."

Ωραία είναι το να τυπώνεις ιδέες, ατάκες και φαντασιώσεις καταγραμμένες από 'δώ κι από 'κεί, με τον Θανάση Λάλα και τον Βασίλη Βασιλικό, που δεν χρησιμοποιήθηκαν πουθενά αλλού και που συγκεντρώνουν με φρεσκάδα τις προοπτικές και το παραλήρημα για την τέχνη, σ' ένα περιβάλλον ιστορικό και πολιτικό τελείως διαφορετικό από το σημερινό. Αυτές οι φωνο-ερωτήσεις του Βασιλικού, ένα μείγμα αποριών προς την τέχνη, από τη μεριά ενός λόγιου, με μια άποψη όμως για την πολιτική που την έχει βιώσει, εκμαιεύουν φωνο-απαντήσεις βουτηγμένες στο μαύρο της τέχνης και στο μπλε του παραληρή...