Κινδύνη Άννα
Η Άννα Κινδύνη γεννήθηκε το 1914 στη Φώκαια της Μικράς Ασίας. Με την έναρξη του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου η οικογένεια της κατέφυγε στη Μυτιλήνη. Επέστρεψαν το 1919, αλλά η ολοκληρωτική καταστροφή του 1922 ανάγκασε την οικογένεια Κινδύνη να προσφύγει για δεύτερη φορά στην Μυτιλήνη, πριν εγκατασταθεί οριστικά στην Αθήνα, το 1930. Εκεί εργάστηκε αρχικά ως σχεδιάστρια στην Εθνική Τράπεζα. Το 1940 παντρεύτηκε τον αρχιτέκτονα Μανόλη Κινδύνη. Κατά τη διάρκεια της Κατοχής μπήκε στην Αντίσταση, στον τομέα της Εθνικής Αλληλεγγύης και δούλεψε στην στατιστική υπηρεσία του Δήμου Αθηναίων, επιφορτισμένη με την καταμέτρηση των καθημερινών θανάτων στους δρόμους της πρωτεύουσας, καθήκον που σε μεγάλο βαθμό καθόρισε την μετέπειτα καλλιτεχνική της πορεία. Αμέσως μετά την απελευθέρωση, με τον άνδρα της υπότροφο της Γαλλικής Κυβέρνησης, φεύγει για το Παρίσι, μέσω Ιταλίας, με το ιστορικό πλοίο Ματαρόα. Το 1947 εγγράφεται στο εργαστήριο χαρακτικής της Σχολής Καλών Τεχνών του Παρισιού, ενώ ταυτόχρονα παρακολουθεί μαθήματα σχεδίου στις Ακαδημίες Julian και Grande Chaumiere, με καθηγητές τους Δημήτρη Γαλάνη και Albert Cami. Από τότε, και ως το 1965 περίπου, δουλεύει αποκλειστικά με κάρβουνο. Το 1960 κάνει την πρώτη της ατομική έκθεση στην γκαλερί Saint-Placide στο Παρίσι και δύο χρόνια αργότερα στην γκαλερί Reid στο Λονδίνο. Το 1963 της απονέμεται το βραβείο Eugene Carrierre. Τα θέματα και η τεχνοτροπία της σιγά-σιγά διαφοροποιούνται. Η Κινδύνη πειραματίζεται με μία δική της τεχνική, χαράσσοντας πάνω σε πλαστική ύλη. Αποτέλεσμα της διαδικασίας αυτής είναι η μεγάλη σειρά Έρωτες, με έργα που ξεκινούν από το 1975. Το 1984 οργανώνεται μεγάλη αναδρομική έκθεση στην Ε.Π.Μ.Α.Σ., το 1987 στο Καλλιτεχνικό Πνευματικό Κέντρο Ώρα και το 2001 στην Πινακοθήκη του Δήμου Αθηναίων. Πέθανε στην Αθήνα το 2003. Το μεγαλύτερο μέρος του έργου της δωρήθηκε στο Μουσείο Μπενάκη από την ανιψιά της, Μαργαρίτα Παπαδημητρίου-Boulenger, το 2006. Έργα της βρίσκονται επίσης στην Δημοτική Πινακοθήκη της Αθήνας, στην Τράπεζα της Ελλάδος και σε πολλές δημόσιες και ιδιωτικές συλλογές της Ελλάδος και του εξωτερικού.
Tribute to the Greek Mother
Ίδρυμα της Βουλής των Ελλήνων (2010)
The mother was worshipped as a symbol of fertility even in the earliest human communities and has been a favourite subject for all art genres from antiquity to date. The multiplicity and diversity of images reflect the complex symbolical character of the mother figure. Above all, the motif of the mother holding her baby in her arms stands out as the most enduring in time and most emotionally charged motif. For the Greek society in particular, the figure of the mother enjoys a central position, as it epitomizes the notions of continuity, security, sacrifice, giving, unc...
Αφιέρωμα στην Ελληνίδα μάνα
Ίδρυμα της Βουλής των Ελλήνων (2009)
Η έκδοση αυτή είναι αφιερωμένη στους τρόπους με τους οποίους απεικονίζεται η Ελληνίδα μητέρα στη νεοελληνική τέχνη. Κατέχοντας κεντρική θέση στην ελληνική κοινωνία, η μητέρα έχει αναπτύξει ποικίλες δεξιότητες και δραστηριότητες, και έχει αναδειχθεί σε πρότυπο αφοσίωσης και αυταπάρνησης. Οι Έλληνες καλλιτέχνες, μέσα από τις καλλιτεχνικές τάσεις του 19ου και του 2ού αιώνα, έχουν δώσει έργα όπου αποτυπώνεται η σχέση μητέρας και παιδιού, αλλά και αναδεικνύεται η μητρότητα, όχι μόνο ως φυσικό γεγονός, αλλά και ως κατεξοχήν έννοια που εγγυάται τη συνέχιση της ζωής και δημιουργεί...
Πανόραμα ελληνικής χαρακτικής
Κρατικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης (2009)
Η έκθεση αυτή έχει ως απώτερο σκοπό τη γνωριμία μας με το κοινό της Θεσσαλονίκης και την "ξενάγησή του", μέσα από τα έργα του συνόλου των συγχρόνων ελλήνων χαρακτών, σε όλα τα είδη και της τεχνικές της πλούσιας χαρακτικής δημιουργίας, η οποία, "μετά από πολλούς αιώνες τους οποίους "μονοπωλούσε" η ζωγραφική με πινέλο, έχοντας ως αφετηρία την νικηφόρα παράδοση του 15ου αιώνα, παρουσιάζει και πάλι στις μέρες μας νέα έξαρση", όπως προφητικά σημείωνε ήδη από το 1928 το Βασίλι Καντίσκυ, στο βιβλίο του "Σημείο και γραμμή επάνω στην επιφάνεια". Πράγματι, η χαρακτική, στις βασικές...
Άννα Κινδύνη 1914-2003
Μουσείο Μπενάκη (2009)
[...] Η Άννα Κινδύνη χαράσσει πάνω στο λευκό χαρτί γραμμές άδολες, αφτιασίδωτες και "άκομψες", γι' αυτό αδρές γραμμές με ηθικές δεσμεύσεις, έτοιμες να ορκιστούν για την αλήθεια και μόνο τπν αλήθεια. Το σχέδιό της είναι στέρεο γιατί πατά στέρεα σε γνώριμα χώματα· όπως οι ρίζες του δέντρου, έτσι κι αυτή στηρίζεται στη γη του τόπου όπου γεννήθηκε και έζησε, μια γη σπαρμένη με κουράγιο και ανθρώπινη αξιοπρέπεια. Η Άννα Κινδύνη ζωγραφίζει τις ιστορίες των μορφών της πατρίδας της, αλλά και την ιστορία της κοινής πατρίδας όλων των γυναικών, των μανάδων, των οικογενειών, των χαμέ...