Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Σ' αυτή την πολύπλευρη ανθολογία ο Ρίτσαρντ Στόουνμαν συγκεντρώνει τις αντιδράσεις ενός ολόκληρου πλήθους ταξιδιωτών που επισκέφτηκαν την Ελλάδα από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα. Ταξινομώντας τοπογραφικά τις εντυπώσεις του, οδηγεί τον αναγνώστη σ' ένα ταξίδι από το Ιόνιο στην Σπάρτη κι από κει στην Αττική, τη Στερεά και τη Βόρεια Ελλάδα: η γεωγραφία συναντιέται με την ιστορία, τους θρύλους, τα ήθη, τα έθιμα - η Ελλάδα ξεδιπλώνεται μέσ' από τα μάτια ξένων και Ελλήνων περιηγητών που εκστασιάζονται, απορούν, δυσφορούν ή αγανακτούν μπροστά της. Η αγριότητα του τοπίου, το κλίμα...

Το "Όραμα της κρίσεως" είναι η κορυφαία σάτιρα του Λόρδου Βύρωνα, θέμα της οποίας είναι η διαμάχη που έχει ξεσπάσει μπροστά στην πύλη του Ουρανού για την τύχη της ψυχής του βασιλιά Γεωργίου Γ΄. Γράφτηκε ως απάντηση σε ομότιτλο έργοτου "δαφνοστεφούς ποιητή" Ρόμπερτ Σάουδυ, στο οποίο εκείνος οραματίζεται την τελική δικαίωση του Βρετανού μονάρχη και την θριαμβευτική είσοδό του στον Παράδεισο. Ο Βύρων αντιδρά διακωμωδώντας τόσο τον "δαφνοστεφή", όσο και ασκώντας, με έναν ιδιαίτερα ευφυή και καυστικό τρόπο, δριμεία κριτική κατά της ακολουθούμενης πολιτικής της Μεγάλης Βρετανίας...

[...] Όσα λοιπόν θ' ακουστούν στη συνέχεια είναι τραγούδια ενός κόσμου που αλλάζει. Που με τον τρόπο του το καθένα, τραγουδά την αλλαγή τούτη και τα επακόλουθά της. Έτσι όπως τα νιώθει ο άνθρωπος, καθώς αναζητά απελπισμένα την αιώνια ευτυχία, εκεί που τίποτε αιώνιο δεν μπορεί να υπάρχει. Τραγούδια της αέναης αλλαγής και της ματαιότητας. Τραγούδια του χρόνου, που φέρνει την αλλαγή, και που ο ίδιος είναι η αλλαγή. Τραγούδια του σήμερα, του χθες και του αύριο, της μέρας, της νύχτας, των εποχών. Τραγούδια για τη ζωή και το θάνατο, τα νιάτα και τα γηρατειά. Τραγούδια για τη δημ...

Transtated: in English: Lord Byron A. Symonds H.T. Wharton M. Edmonds auf Deutsch: J.M.Stowasser E.Peterich Preisendanz Emil Staiger en Francais: Bonnard Fr. Lasserre In Italiano: Ugo Foscolo Salvatore Quasimodo Achille Giulio Danesi Gennaro Tedeschi

Εκατόν ενενήντα χρόνια μετά τον θάνατό του, ο Μπάιρον παραμένει ένας γνωστός-άγνωστος. Ο Μπάιρον δεν ήταν απλώς φιλέλληνας· είχε πάθος με την Ελλάδα, ένα πάθος που πηγάζει από την κλασική του παιδεία. Δεν ήταν απλώς ένας ποιητής· υπήρξε ένας από τους πυλώνες του ρομαντισμού, ευφυής κληρονόμος της gothic λογοτεχνίας, μεγάλος διανοητής με αντισυμβατικές και ρηξικέλευθες απόψεις για τη ζωή. Και πλήρωσε ακριβά γι' αυτό. Επιλέξαμε να παρουσιάσουμε 10 ποιήματά του, στην αγγλική και ελληνική γλώσσα, που φέρνουν στο φως τις αρετές και τις αγωνίες του, αποκαλύπτοντας όψεις της προσ...

[...] Σκοπός της ανθολογίας είναι να συγκεντρώσει και ν' αναδείξει ποιήματα που, ενώ "χάνονται" μέσα στα άπαντα των ποιητών και στις πολυάριθμες σελίδες των περιοδικών, συγκεντρωμένα αποκτούν διαφορετική δύναμη και σημασία. Κρυσταλλωμένα γύρω από το θέμα "Παρθενώνας", μιλούν για το μνημείο με τρόπο πρωτόγνωρο ως προς την ποικιλία και το βάθος του. Πράγματι, ενώ τα αισθητικά, αρχαιολογικά, ιδεολογικά και περιηγητικά κείμενα για τον Παρθενώνα ομόφωνα, σχεδόν, εξαίρουν την ιδανική ομορφιά του και τη βαθιά επίδραση που άσκησε σε πολλά επίπεδα της ζωής μας, οι ποιητές τολμού...

Ο Μάνφρεντ δραματικό ποίημα σε τρεις πράξεις, γράφτηκε το 1817, την εποχή που, αυτοεξόριστος ο Μπάυρον, ταξιδεύοντας στην ηπειρωτική Ευρώπη, επισκέπτεται τις Ελβετικές Άλπεις. Από τη Γενεύη στέλνει τα πρώτα χειρόγραφά του στον εκδότη του με τον Σέλλεϋ, ενώ στη Βενετία το έργο θα ολοκληρωθεί. Το μεταφυσικό αυτό δράμα είναι εμπνευσμένο από τον "Φάουστ" του Γκαίτε, που ο Μπάυρον υπήρξε θαυμαστής του. Το σκηνικό του είναι η άγρια και μεγαλειώδης ομορφιά των Άλπεων. Ο μύθος του αναφέρεται στις αγωνίες και εξομολογήσεις ενός σοφού και πλούσιου φεουδάρχη, που καλλιεργώντας τις...

[...] Το έργο που παρουσιάζεται εδώ, περιστρέφεται γύρω από τον κεντρικό ήρωα, το Μάνφρεντ, έναν κόμη των ελβετικών Άλπεων. Ευθύς εξαρχής, ερχόμαστε αντιμέτωποι με έναν άνθρωπο εκπεσόντα, κατεστραμμένο, παραιτημένο στο αναπόφευκτο της οριστικής του απώλειας. Στην εξέλιξη του δράματος, ο Μάνφρεντ αποκαλύπτεται αμαρτωλός και άγιος, ενίοτε απολύτως ανήθικος μέσα στον υστερικό του παραλογισμό, τις γεμάτες οργή εκρήξεις του, τέκνα της αδυναμίας του ν' αντέξει τον εαυτό του. Ωρύεται, σφαδάζει, γρυλίζει σαν ένα μανιασμένο ζώο, που δηλητηρίασε το ίδιο τον εαυτό του, και πρέπει τώρα...

Άφθονους καρπούς που η φύση έδινε χωρίς δουλειά Δάσος δίχως μονοπάτι, μα με κάθε ανεμελιά Κτήμα όπου η Αφθονία άδειαζε χωρίς ντροπή Κέρας της - χωρίς αφέντη, όλοι ίσοι τους εκεί Πόθο - που πολλοί αιώνες δεν υπόταξαν ακόμη Άνθρωποι για τη ζωή τους να αποφασίζουν μόνοι Γη αδούλωτη, με πλούσια ορυχεία στα ρηχά της, Ήλιος χρυσαφιού και φρούτα ήταν τα γεννήματα της. Να 'χουν την ελευθερία σπίτι τη σπηλιά να πούνε Κήπο γενικά που όλοι μέσα ξένοιαστοι γυρνούνε Όπου η Φύση ένα έθνος τέκνων της αναγνωρίζει... Byron

Ο Φάμπρ ντ' Ολιβέ και ο Τεκτονικός Τύπος της Ουρανίου Γεωργίας. Η Πυθαγόρειος Μύησή του και η φιλοσοφική ανάπτυξη του Πυθαγορείου θεωρήματος. Ιστορικές αναφορές που επεξηγούν γιατί το κλειδί της εσωτερικής ερμηνείας της Γενέσεως της Παλαιάς Διαθήκης είχε χαθεί. Η απόκρυψη του εσωτερικού νοήματος της Γενέσεως από τους Εσσαίους και η σκόπιμη παράφρασή της. Ο ντ' Ολιβέ ερμηνεύει την Γένεση με βάση το τριπλό νόημα των ιερογλυφικών που κληροδότησε ο Μωυσής ως ιερεύς του Οσίριδος. Τα ονόματα Αδάμ, Εύας, Κάϊν, `Αβελ, Σηθ κ.λ.π. δεν αποτελούν ιστορικά πρόσωπα αλλά συμπαντικές Αρχές...

Ο Μπάϋρον έγραψε το "Κάιν, ένα μυστήριο", μέσα σε έξι πυρετώδεις εβδομάδες στη Ραβένα, το καλοκαίρι του 1821, ενώ περίμενε τα νέα της ελληνικής επανάστασης από την άλλη μεριά της Αδριατικής. Ήταν μόλις τριάντα ετών, πολλά χρόνια αυτοεξόριστος από την πατρίδα του και ήδη ο διασημότερος ποιητής στην Ευρώπη.

Οι σκηνές που ακολουθούν τιτλοφορούνται "Μυστήριο" σύμφωνα με τον παλαιό τίτλο που προσδιδόταν σε δράματα αντιστοίχων θεμάτων, τα οποία χαρακτηρίζονταν ως "Μυστήρια ή θρησκευτικά Δράματα". Ο συγγραφέας σε καμία περίπτωση δεν τόλμησε να προσεγγίσει το θέμα του με την συνήθη προγενέστερη αναίδεια, όπως μπορεί να διακρίνει οποιοσδήποτε αναγνώστης αρκετά περίεργος για να προστρέξει σε αυτά τα βέβηλα έργα, Αγγλικά, Γαλλικά, Ιταλικά ή Ισπανικά. Ο συγγραφέας έχει κοπιάσει να διατηρήσει τη γλώσσα η οποία είναι κατάλληλη για τους χαρακτήρες του έργου του, και όπου παρατίθεται (αν κα...