Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Γιατί δε βουλιάζουν τα πλοία στο νερό; Το ξέρετε πολύ καλά κι εσείς κι εγώ κι όλοι όσοι διαβάζουν θαλασοϊστορίες. Που να το ξέρει, όμως, ο προϊστορικός Πλειν ότι, κόβοντας ξύλα στο δάσος, θα ανακάλυπτε πως το νερό είναι μαγικό; Αντίθετα, ο φίλος του ο Οδυσσέας είναι πιο τυχερός, γιατί, όταν γνωρίσει την Προϊστορία από τον Πλειν, θα μεταμορφωθεί στον πιο επιμελή μαθητή του, για να μας οδηγήσει στη συνέχεια όλους εμάς στα πιο απίθανα ταξίδια του ανθρώπου στο νερό...

Ο νιογέννητος Ερμής όμως, μόλις η μάνα του ξεμάκρυνε, γλίστρησε έξω από τις φασκιές του, πήδησε από την κούνια του και βγήκε κι αυτός από το βραχόσπιτο. Καθώς δρασκέλιζε την αυλόπορτα, σκόνταψε πάνω σε μια χελώνα που έβοσκε στο γρασίδι. Γεια σου, ομορφούλα μου! της είπε γελώντας. Μπα, δε μιλάς; Τότε εγώ θα σε κάνω να τραγουδάς! Χωρίς να χάσει καιρό, την κουβάλησε μέσα στο βραχόσπιτο και σε λίγο την είχε μεταμορφώσει σε λύρα την πρώτη λύρα στον κόσμο!

Kαι μεγάλωνε γρήγορα ο Δίας. Όπως όλοι οι θεοί. Και περπάτησε αμέσως, χωρίς να μπουσουλήσει σαν παιδόπουλο. Και τότε η Αδράστεια του χάρισε ένα θαυμαστό παιχνίδι: μια σφαίρα από χρυσές στεφάνες, όπου ήταν πλεγμένος φιδωτά ένας κισσός. Όταν την πετούσες ψηλά αυτή τη σφαίρα, χάραζε πέφτοντας ένα φωτεινό αυλάκι όμοιο μ' εκείνο που αφήνει πίσω του ένα πεφταστέρι. Και την πετούσε ο Δίας μέσα στη σπηλιά και έτρεχε για να την πιάσει...

Όλες οι θεές έτρεξαν στον Απόλλωνα ποια να τον πρωτοπάρει στην αγκαλιά της. Και η Λητώ δε χρειάστηκε να του δώσει το στήθος της για να θηλάσει σαν μωρό. Η Θέμιδα του έβαλε στο στόμα νέκταρ και αμβροσία κι αμέσως έγινε το θαύμα: Φασκιές και σπάργανα λύθηκαν από μόνα τους και ο θεός πετάχτηκε όρθιος, μεγάλο παλικάρι πια, με λαμπερό χιτώνα κι αρματωμένος με δική του φαρέτρα και τόξο.

Δεκατρείς εικονογράφοι, μέλη του Κύκλου του Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου, μια κεφάτη παρέα γίναμε. Το 29ο Δημοτικό Σχολείο Κυψέλης, δύο Σαββατοκύριακα, με ζεστασιά μάς φιλοξένησε. "Το Δάσος" διαλέξαμε για θέμα μας, ιστορίες γράψαμε και τις ζωγραφίσαμε για σας, παιδιά. (οι Δεκατρείς)

Τα παιδιά περιμένουν με ανυπομονησία τα Χριστούγγενα, για να κρεμάσουν τις κάλτσες τους και να 'ρθει ο Άγιος Βασίλης να τις γεμίσει με δώρα. Ένα έθιμο που ξεκινά από τα παλιά τα χρόνια και στηρίζεται σε πραγματικά γεγονότα. Ο Μάνος Κοντολέων αφηγείται μια ιστορία για τον άγιο της αγάπης και των παιδιών, που συνδέει το χτες με το σήμερα.

Τι έχει πάθει το μικρούλικο ασημένιο φεγγαράκι; Γιατί κλαίει; Γιατί το πονάει η κοιλίτσα του; Γιατί βουτάει μέσα στη γυάλα με τα χρυσόψαρα της Μυρσίνης; Και η Μυρσίνη; Τι θα κάνει; Θα μπορέσει να το βοηθήσει; Φεγγαρόσκονη και ποτήρια με γάλα, γέλιο, αγκαλίτσες και μπαμπάκια στ' αφτιά, σε μια τρυφερή φεγγαρο-ιστορία που γλυκαίνει την καρδιά!

Τι μπελάς να έχεις αδερφό τον Τριγωνοψαρούλη, να του μοιάζεις και όλοι να σου το λένε! Κι επιπλέον, να περιμένουν να είσαι σαν κι αυτόν, έξυπνος και καλός! Κι όμως, ο Τριγωνομικρούλης διεκδίκησε να είναι ο εαυτός του κι όλοι να τον αναγνωρίζουν και να τον αγαπούν γι' αυτό που είναι, και το πέτυχε, με τη βοήθεια του Τριγωνοψαρούλη βέβαια!

Η Λίζα βιάζεται να μεγαλώσει. Φοράει τα τακούνια της μαμάς της, ζητάει τη βοήθεια της νεράιδας γουρουνίτσας και μπλέκεται σε περιπέτειες με ποντικάκια, ένα σκανταλιάρικο μωρό και ξόρκια μαγικά που μόνο γέλια φέρνουν. Στο τέλος όμως καταλαβαίνει πως πρέπει να ζούμε και να χαιρόμαστε κάθε στιγμή της ζωής.

Η κουζίνα είναι το καμάρι της κυρίας Τσέρι. Όλα λειτουργούν στην εντέλεια και έτσι αυτή και ο σύζυγός της ζουν μια ευτυχισμένη ζωή. Όμως οι συσκευές τους έχουν διαφορετική γνώμη. Θέλουν αλλαγή! Θέλουν να αποδείξουν το ταλέντο τους. Το Μίξερ θέλει να σιδερώσει, το Πλυντήριο θέλει να ψήσει αφράτα κέικ και η Καφετιέρα να παγώσει το παγωτό. Τι θα συμβεί όμως όταν τους δοθεί η ευκαιρία να αποδείξουν τις ικανότητές τους; Ένα βιβλίο με άφθονο χιούμορ και πλούσια, έγχρωμη εικονογράφηση, που θα ενθουσιάσει τους μικρούς αναγνώστες.

Κάποτε σε μία φάρμα την περνούσαν όλοι χάρμα... Τα γουρούνια ειδικά μες στη λάσπη τους χωμένα στεκόντουσαν ακίνητα, σαν να ήταν κοιμισμένα! Ένα όμως απ' αυτά συνεχώς στριφογυρίζει και ποτέ δεν σταματά. Δεν μπορεί αυτή η λάσπη να 'ναι μόνο για φαΐ... Κάποιο νόημα θα έχει για να βρίσκεται εκεί!

Κάποτε σε μία φάρμα την περνούσαν όλοι χάρμα... Τα γουρούνια ειδικά μες στη λάσπη τους χωμένα στεκόντουσαν ακίνητα, σαν να ήταν κοιμισμένα! Ένα όμως απ' αυτά συνεχώς στριφογυρίζει και ποτέ δεν σταματά. Δεν μπορεί αυτή η λάσπη να 'ναι μόνο για φαΐ... Κάποιο νόημα θα έχει για να βρίσκεται εκεί!

Μου αρέσει να περνάω από τα μαγαζιά. Διαβάζω τις ταμπέλες. Μοσχoβολάνε τα γράμματα! Τραγουδάνε τα γράμματα! Παίζουνε τα γράμματα! Εγώ πατάω το μαγικό τους το κουμπί και χαίρομαι μαζί τους. Τι; Πού είναι; Βρείτε το!

Τι κοινό μπορεί να έχουν μεταξύ τους ένας Ιάπωνας που λατρεύει τα χρυσάνθεμα και ένας γάιδαρος με... κινητό; Μια γοργόνα και ένα φοινικόδεντρο; Ένα τρελό σαραβαλάκι και ψάρια που παίζουν μουσικά όργανα και προσπαθούν να κάνουν αλφαβήτες; Κανονικά καμία, εκτός αν βρεθούν όλα μαζί σ' ένα σάντουιτς με ιστορίες. Όπως μπλέκονται στα σάντουιτς το σαλάμι, το τυρί, το ζαμπόν και οι ντομάτες, έτσι ακριβώς βρίσκονται δίπλα δίπλα, οι γοργόνες, οι χαρταετοί, οι γιαγιάδες, τα φοινικόδεντρα. Σε δέκα σάντουιτς με πολύ χιούμορ, και κείμενα σκέτη απόλαυση.

"Άγγιξα το σπαθί του Αγαμέμνονα, ήπια κρασί από χρυσό κύπελλο, φόρεσα περικεφαλαία από κόκαλα αγριογούρουνων... Με κυνήγησε ένας ληστής μ' ένα μαχαίρι, μακρύ σαν το χέρι μου. Πώς γλίτωσα; Μόνο εγώ το ξέρω! Ε, καλά, το ξέρουν κι η Δάφνη, η Ελένη και ο Ερμόλαος! Αμ το άλλο; Μίλησα με τον Οδυσσέα! Το φαντάζεστε; Με τον Οδυσσέα τον ίδιο! Δε με πιστεύετε, ε; Ρωτήστε και το Ζαφείρη. Αν δεν έμπαινε σ' εκείνη την τρύπα, τίποτα απ' όλα αυτά δε θα είχε συμβεί..." Οι αναγνώστες μέσα από τα απορημένα μάτια των ηρώων που μπλέκονται σε απρόοπτες καταστάσεις και την πλούσια εικονογράφη...

Δύσκολο να μάθεις να δίνεις πραγματικά φιλιά γεμάτα αγάπη, και όχι αφηρημένα φιλάκια απλώς για να πεις καλημέρα, όταν είσαι μικρό αγόρι ευαίσθητο... αλλά δειλό!

Ο Πάκι είναι ένα μικρό αρκουδάκι, που μαθαίνει παρέα με το παιδί τα ζώα της θάλασσας! Το παιδί διασκεδάζει κολλώντας αυτοκόλλητα με ζώα στη σωστή τους θέση, κάνει τα πρώτα του βήματα στην ανάγνωση, συνδέοντας κάθε εικόνα με τη γραμμένη λέξη, αναπτύσσει το λεξιλόγιό του, τη λεπτή κινητικότητα, την παρατηρητικότητα, ενθουσιάζεται, μαθαίνει παίζοντας. Μοιραστείτε τον ενθουσιασμό του παιδιού για τα ζώα της θάλασσας, επισκεφθείτε ένα ενυδρείο, χαρείτε μαζί του το παιχνίδι της μάθησης!

Ο Πάκι είναι ένα μικρό αρκουδάκι, που μαθαίνει παρέα με το παιδί τα ζώα του αγροκτήματος! Το παιδί διασκεδάζει κολλώντας αυτοκόλλητα με ζώα στη σωστή τους θέση, κάνει τα πρώτα του βήματα στην ανάγνωση, συνδέοντας κάθε εικόνα με τη γραμμένη λέξη, αναπτύσσει το λεξιλόγιό του, τη λεπτή κινητικότητα, την παρατηρητικότητα, ενθουσιάζεται, μαθαίνει παίζοντας. Μοιραστείτε τον ενθουσιασμό του παιδιού για τα ζώα, επισκεφθείτε κάποιο αγρόκτημα ή ζωολογικό κήπο, χαρείτε μαζί του το παιχνίδι της μάθησης!

Ο Πάκι, το μικρό αρκουδάκι, δε θέλει να πάει σχολείο. Τι κι αν η μαμά τού λέει πως θα κάνει πολλούς φίλους, θα μάθει να γράφει και να διαβάζει. Τι κι αν η Τόνια η σκιουρίνα, η φίλη του, του φωνάζει πως το σχολείο είναι πολύ διασκεδαστικό... Ο Πάκι νιώθει πως οι γονείς του θέλουν να τον διώξουν από το σπίτι, νομίζει πωε δε θα ξαναδεί ποτέ τη μαμά και τον μπαμπά του, στενοχωριέται πολύ. Μέχρι που έρχεται η μέρα που φοβάται τόσο: η πρώτη μέρα στο σχολείο! Μαζί της έρχεται και το σχολικό...

Σ' όλο τον κόσμο τα παιδιά ονειρεύονται να γίνουν διάσημοι ποδοσφαιριστές. Αυτή είναι η ιστορία ενός αγοριού που έκανε το όνειρό του πραγματικότητα. Ο Michael Foreman, αν και ενήλικος, έχει ακόμη το ίδιο όνειρο. Φυλάει στην ντουλάπα του ένα ζευγάρι ποδοσφαιρικά παπούτσια και περιμένει να τον καλέσουν στην Εθνική Αγγλίας. Στο μεταξύ, μπορεί να πραγματοποιεί τα όνειρά του μέσα από τις υπέροχες ζωγραφιές του, που αποτυπώνουν την αγωνία και τη μαγεία αυτού του "υπέροχου παιχνιδιού".