Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Μια αποθήκη. Ένας εσωστρεφής και κάπως νευρωτικός έφηβος. Ένα αθώο ψέμα. Η ψευδαίσθηση ότι μπορεί κανείς να ζήσει μόνος, μακριά από τον κόσμο, μακριά από κάθε ενοχλητικό στοιχείο. Και η αναπάντεχη άφιξη μιας άγνωστης που θα ανατρέψει τα πάντα. Με αυτά τα ελάχιστα στοιχεία, ο Νικολό Αμανίτι, ο σημαντικότερος και δημοφιλέστερος Ιταλός συγγραφέας της γενιάς του, διηγείται μια αξέχαστη ιστορία για το πιο απλό αλλά και το πιο αξεδιάλυτο από τα μυστήρια της ζωής: το πώς κανείς γίνεται από παιδί άντρας. Ένα μικρό αριστούργημα. "Το βιβλίο μιλάει για έναν έφηβο που καλείται να α...

Το ΚΚΕ Εσωτερικού έζησε μονάχα δεκαεννιά χρόνια (1968-1987). Γεννήθηκε από τη μεγαλύτερη διάσπαση που έζησε ποτέ κομμουνιστικό κόμμα στη μεταπολεμική Ευρώπη, και αυτοδιαλύθηκε προαισθανόμενο τις μεγάλες αλλαγές που θα ζούσε ο κόσμος με την κατάρρευση του "υπαρκτού" σοσιαλισμού. Όσο όμως βραχεία υπήρξε η ζωή του, άλλο τόσο αντιστρόφως ανάλογη υπήρξε η επιρροή που είχε στα ελληνικά πολιτικά πράγματα και στον τρόπο σκέψης όσων αγωνίστηκαν μέσα από τις τάξεις του. Δεκαεφτά χρόνια μετά το τέλος του ΚΚΕ εσ., ο Λεωνίδας Κύρκος αποφασίζει να εκφράσει συγκροτημένα τις απόψεις του...

Το ΚΚΕ Εσωτερικού έζησε μονάχα δεκαεννιά χρόνια (1968-1987). Γεννήθηκε από τη μεγαλύτερη διάσπαση που έζησε ποτέ κομμουνιστικό κόμμα στη μεταπολεμική Ευρώπη, και αυτοδιαλύθηκε προαισθανόμενο τις μεγάλες αλλαγές που θα ζούσε ο κόσμος με την κατάρρευση του "υπαρκτού" σοσιαλισμού. Όσο όμως βραχεία υπήρξε η ζωή του, άλλο τόσο αντιστρόφως ανάλογη υπήρξε η επιρροή που είχε στα ελληνικά πολιτικά πράγματα και στον τρόπο σκέψης όσων αγωνίστηκαν μέσα από τις τάξεις του. Δεκαεφτά χρόνια μετά το τέλος του ΚΚΕ εσ., ο Λεωνίδας Κύρκος αποφασίζει να εκφράσει συγκροτημένα τις απόψεις του...

Το ΚΚΕ Εσωτερικού έζησε μονάχα δεκαεννιά χρόνια (1968-1987). Γεννήθηκε από τη μεγαλύτερη διάσπαση που έζησε ποτέ κομμουνιστικό κόμμα στη μεταπολεμική Ευρώπη, και αυτοδιαλύθηκε προαισθανόμενο τις μεγάλες αλλαγές που θα ζούσε ο κόσμος με την κατάρρευση του "υπαρκτού" σοσιαλισμού. Όσο όμως βραχεία υπήρξε η ζωή του, άλλο τόσο αντιστρόφως ανάλογη υπήρξε η επιρροή που είχε στα ελληνικά πολιτικά πράγματα και στον τρόπο σκέψης όσων αγωνίστηκαν μέσα από τις τάξεις του. Δεκαεφτά χρόνια μετά το τέλος του ΚΚΕ εσ., ο Λεωνίδας Κύρκος αποφασίζει να εκφράσει συγκροτημένα τις απόψεις του...

Το ΚΚΕ Εσωτερικού έζησε μονάχα δεκαεννιά χρόνια (1968-1987). Γεννήθηκε από τη μεγαλύτερη διάσπαση που έζησε ποτέ κομμουνιστικό κόμμα στη μεταπολεμική Ευρώπη, και αυτοδιαλύθηκε προαισθανόμενο τις μεγάλες αλλαγές που θα ζούσε ο κόσμος με την κατάρρευση του "υπαρκτού" σοσιαλισμού. Όσο όμως βραχεία υπήρξε η ζωή του, άλλο τόσο αντιστρόφως ανάλογη υπήρξε η επιρροή που είχε στα ελληνικά πολιτικά πράγματα και στον τρόπο σκέψης όσων αγωνίστηκαν μέσα από τις τάξεις του. Δεκαεφτά χρόνια μετά το τέλος του ΚΚΕ εσ., ο Λεωνίδας Κύρκος αποφασίζει να εκφράσει συγκροτημένα τις απόψεις του...

Ο Αμπντουλάχ Μοχάμεντ μπεν Ολμάν, πρεσβευτής του Μαρόκου, βρίσκεται αναγκαστικά στο Παλέρμο τον Δεκέμβριο του 1782, αφού μια θύελλα ρίχνει το καράβι του στις σικελικές ακτές. Αυτός που αναλαμβάνει να δείξει στον ξένο πρέσβη τις ομορφιές της πόλης είναι ο αβάς Τζουζέπε Βέλα, ο οποίος με την ευκαιρία επινοεί ένα εξαιρετικά τολμηρό όσο και μεγαλεπήβολο σχέδιο: να παρουσιάσει ένα συνηθισμένο αραβικό χειρόγραφο ως ένα σπάνιο πολιτικό ντοκουμέντο, "Tο Πρωτόκολλο της Αιγύπτου", το οποίο θα επιτρέψει την ακύρωση όλων των φεουδαρχικών προνομίων στη Σικελία και θα δώσει το έναυσμα γι...

"Αλλά, σε τελευταία ανάλυση, έχω ταξιδέψει πολύ, το παραδέχομαι· πήγα και έζησα σε πολλά μέρη. Κι αυτό το νιώθω ως μεγάλο προνόμιο, διότι να ακουμπάμε τα πόδια στο ίδιο έδαφος για όλη μας τη ζωή, μπορεί να μας οδηγήσει σε μια επικίνδυνη παρεξήγηση, να μας κάνει να πιστέψουμε ότι αυτή η γη μας ανήκει, σαν να μην έχουμε δανειστεί, όπως έχουμε δανειστεί τα πάντα σε αυτή τη ζωή. Ο Κωνσταντίνος Καβάφης το είπε σε ένα εξαιρετικό ποίημα, την Ιθάκη: το ταξίδι έχει έννοια μόνον όσον αφορά τον εαυτό του, το ότι είναι ταξίδι. Κι αυτό αποτελεί ένα μεγάλο δίδαγμα, αν φανούμε ικανοί να τ...

Ο Πάλομαρ είναι ένας άνθρωπος για τον οποίο δεν ξέρουμε τίποτα. Το μόνο που μαθαίνουμε γι' αυτόν είναι οι σκέψεις του - σκέψεις άλλοτε γεμάτες έκπληξη με όσα συμβαίνουν στη ζωή, άλλοτε συγκαταβατικές κι άλλοτε αντιφατικές και αλληλοσυγκρουόμενες. Διότι ο κύριος Πάλομαρ είναι σαν το συνονόματο του παρατηρητήριο. Μόνο που ο Πάλομαρ δεν παρατηρεί μονάχα τον ουρανό· παρατηρεί και το γυμνό στήθος μιας γυναίκας, κι ένα σαμιαμίδι που καταβροχθίζει τα θύματά του, κι ένα κύμα που σκάει στην ακρογιαλιά, και μια βιτρίνα με τα καλύτερα γαλλικά τυριά: κοιτάζει όλα όσα συμβαίνουν γύρω το...

Για πρώτη φορά συγκεντρώνονται σε έναν τόμο τα τρία περίφημα μυθιστορήματα του μεγάλου Ιταλού συγγραφέα που αποτελούν την "παραμυθένια" τριλογία του: ο "Διχοτομημένος υποκόμης", ο "Αναρριχώμενος βαρόνος" και ο "Ανύπαρκτος ιππότης". Όπως σε όλο τον κόσμο, τώρα και οι Έλληνες αναγνώστες θα μπορούν να διαβάσουν ως ένα ενιαίο έργο τα τρία αυτά μυθιστορήματα που άνοιξαν νέους δρόμους στη συγγραφική πορεία του Καλβίνο και της ιταλικής λογοτεχνίας γενικότερα. "... Θέλησα να είναι τρεις ιστορίες, όπως λέμε, "ανοιχτές", ικανές πρώτα απ' όλα να στέκονται στα πόδια τους ως ιστορίες...

Μια Ινδία που γνωρίζουμε μόνο μέσα από δωμάτια ξενοδοχείων, νοσοκομεία και σκοτεινούς νυχτερινούς δρόμους· ένα ταξίδι που περιγράφεται μόνο μέσα από φευγαλέες εικόνες συναντήσεων και αποσπάσματα συνομιλιών με ανθρώπους που δεν θα ξανασυναντηθούν ποτέ· μια πινακοθήκη προσώπων που περιλαμβάνει πόρνες, Πορτογάλους ιησουίτες και Ινδούς αγίους· κυρίως όμως μια αναζήτηση, η αναζήτηση ενός ανθρώπου που μπορεί να υπάρχει ή να είναι απλώς μια σκιά, η αναζήτηση μιας ταυτότητας που ίσως να έχει ξεχαστεί σε ένα μακρινό παρελθόν. Ένα από τα γνωστότερα βιβλία του Αντόνιο Ταμπούκι, σε νέα...

Στην Ιλιάδα παρατηρούμε δύο τρόπους αφήγησης. Ο πρώτος εμφανίζεται όταν ο Όμηρος περιγράφει την ασπίδα του Αχιλλέα: πρόκειται για μια ολοκληρωμένη φόρμα στην οποία ο Ήφαιστος έχει απεικονίσει όλα όσα γνώριζε για μια πόλη, τις γύρω αγροτικές περιοχές, τους πολέμους, τις ειρηνικές της τελετουργίες. Ο άλλος τρόπος εκδηλώνεται όταν ο ποιητής δεν κατορθώνει να πει πόσοι και ποιοι ήταν οι Αχαιοί πολεμιστές: τότε ζητά βοήθεια από τις μούσες αλλά αναγκάζεται να περιοριστεί στον λεγόμενο κατάλογο των πλοίων, ο οποίος ολοκληρώνεται με ένα «και τα λοιπά». Αυτός ο δεύτερος τρόπος παρ...

"Όταν τον ρώτησα "τι να σου μεταφράσω ελληνικά", δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι ο Νερούδα μου ζήτησε να μεταφέρω ελληνικά το "Εστραβαγάριό" του - αφού κοιτάχτηκε με παράξενη χαρά με τη Ματίλντε, με την οποία ξεφώνισαν σχεδόν μαζί: "Ελ Εστραβαγάριο, νατουραλμέντε!" Ούτε είναι τυχαίο το γεγονός ότι το αφιερώνω στον μεγάλο της ποίησής μας, τον Γιάννη Ρίτσο. Το "Εστραβαγάριο" είναι λεπταίσθητα λυρικο-χιουμοριστικό, σαν να 'ρχεται από κλίματα σαν το δικό μας και, όταν το 'γραφε, σαν να ένιωθε πολύ Έλληνας, όλων των εποχών. Είναι βιβλίο δύσπεπτο για ανθρώπους λιγότερο θρεμμένου...

Τα "Τέλματα" και "Ο Προμηθέας ελεύθερος δεσμώτης" είναι δύο από τις τρεις αλληγορικές φάρσες που έγραψε ο Ζιντ. Το 1893, θέλοντας να ξεφύγει από την πνιγηρή ατμόσφαιρα των λογοτεχνικών σαλονιών και να απελευθερωθεί από την πουριτανική διαπαιδαγώγησή του, ο νεαρός Αντρέ Ζιντ φεύγει για ένα ταξίδι στη Βόρεια Αφρική, όπου ανακαλύπτει την απόλαυση και την ηδονή. Επιστρέφοντας μεταμορφωμένος και αναζητώντας μια διέξοδο στην αποξένωση που ένιωθε, αποφασίζει να γράψει τα "Τέλματα", όπου η γραφή του, απελευθερωμένη πια όπως κι εκείνος, τον οδηγεί στη σύλληψη της ιδέας της ελεύθερης...

Ένα δύσκολο, πολύπλοκο, πάνω από ηπείρους και εποχές, πρόβλημα: πώς αντιμετωπίζει κανείς και πώς αντιδρά στη γέννηση ενός αφύσικου μωρού; Ο Μπερντ, ο ήρωας του Όε στο "Μια προσωπική υπόθεση", είναι ένας εικοσιεφτάχρονος νέος με αντικοινωνικές τάσεις, που συχνά, όταν βρέθηκε αντιμέτωπος μ' ένα κρίσιμο πρόβλημα, "αφέθηκε να παρασυρθεί σε μια θάλασσα από ουίσκι σαν αποχαυνωμένος Ροβινσώνας Κρούσος". Ποτέ άλλοτε όμως δε βρέθηκε αντιμέτωπος μ' ένα δίλημμα τόσο προσωπικό και τόσο σοβαρό, όσο η προοπτική μιας ισόβιας φυλάκισης στο κελί του νεογέννητου τερατώδους μωρού του. Θα τ...

O Εφίξ είναι ένας υπηρέτης, ένα γερο-αγρότης δεμένος με το τελευταίο κομμάτι γης που έχει απομείνει στην ξεπεσμένη "αρχοντική" οικογένεια των αδελφών Πιντόρ: της Ρουθ, της Έστερ και της όμορφης Νοεμί. Βασανισμένος από τις ενοχές λόγω ενός παλιού εγκλήματος, ο Εφίξ ζει μια ζωή "αγίου", που ανατρέπεται από την εμφάνιση του όμορφου Τζατσίντο, γιου μιας τέταρτης αδελφής που είχε φύγει χρόνια πριν, κυνηγώντας τα όνειρα μιας καλύτερης ζωής, ο οποίος θα γεννήσει τον έρωτα όχι μόνο μιας θείας του αλλά και άλλων γυναικών του χωριού, ανατρέποντας έτσι ένα σκηνικό αιώνων. Σαν ομηρικός...

Ο Πασκουάλ Ντουάρτε και η οικογένειά του είναι τα τραγικά θύματα μιας κοινωνικοπολιτικής δομής που αγνοεί τον ίδιο τον άνθρωπο, που τον αφήνει στην τύχη του και στην τύχη ενός ανύπαρκτου Θεού ο οποίος, παρ' όλα αυτά, δεσπόζει μες στο μυαλό του και κατατρέχει την κάθε του πράξη. Ο Θεός συγχέεται με τη μοίρα: ό,τι είναι γραφτό να γίνει θα συμβεί, και γι' αυτό δεν είναι κανένας υπεύθυνος. Μόνο που τελικά αυτός που θα πληρώσει είναι ο ίδιος ο Πασκάλ Ντουάρτε και η οικογένειά του. Όταν, στα 1942, εκδόθηκε "Η οικογένεια του Πασκουάλ Ντουάρτε", μια νέα ώθηση δόθηκε στην ισπα...

Έχουν πει ότι οι μεγαλύτεροι πεζογράφοι είναι οι ποιητές. Στην περίπτωση του Μπρόντσκι αυτό αληθεύει πέρα για πέρα. Η οικονομία του λόγου και το ανάλαφρο ύφος του αφήνουν ένα άρωμα ιδιοφυίας, που διασώζεται στη μεταφορά του κειμένου από γλώσσα σε γλώσσα. Το δοκιμιακό πεντάγωνο που σας παραδίδουμε εδώ μεταφρασμένο αναφέρεται σε θέματα που αφορούν στην Ελλάδα με τον έναν ή τον άλλο τρόπο. Την Ελλάδα του Καβάφη, την Ελλάδα του Βυζαντίου, τη μούσα Κλειώ, την ελληνική γλώσσα του Μάρκου Αυρήλιου, αλλά και την ελληνική ποιητική παράδοση που διαπνέει τα έργα των κορυφαίων Λατίνων π...

"Έχω ύψος εξήντα έξι εκατοστά, σώμα συμμετρικό, τα μαλλιά μου είναι κόκκινα και σκληρά, τα φρύδια μου σμίγουν· το πρόσωπό μου είναι αγένειο αλλά κατά τ' άλλα σαν των άλλων ανθρώπων. Δεν είμαι γελωτοποιός. Εγώ είμαι νάνος και μόνο νάνος· αλλά έχω και φαρμακερή γλώσσα που μπορεί πότε πότε να προσφέρει τέρψη στους γύρω. Αυτό δε σημαίνει ότι είμαι και γελωτοποιός τους. Τ' αφεντικά μου, ιδίως ο Πρίγκιπας, μου φέρονται πολύ καλά. Κι εγώ τους υπηρετώ όσο μπορώ καλύτερα. Άλλωστε, μόνο εγώ ξέρω όλα τα μυστικά τους. Έχω πάει και στον πόλεμο. Έχω κι εγώ μπήξει το σπαθί μου στη σάρκα τ...

Το σπίτι του τίτλου είναι ένας περίεργος οίκος ανοχής που απευθύνεται σε ηλικιωμένους άντρες -άντρες που έχουν χάσει προ πολλού τον ανδρισμό τους. Πληρώνουν για να περάσουν νύχτες ξαπλωμένοι δίπλα σε πανέμορφες γυμνές παρθένες, κοπέλες που έχουν ναρκωθεί και κοιμούνται έναν "ύπνο που θυμίζει θάνατο". Ο ήρωας, ο εξηνταεφτάχρονος γέρο - Εγκούτσι, θα βρεθεί μπλεγμένος σε ένα νοσηρό παιχνίδι μεταξύ μοναξιάς, έρωτα και θανάτου, βιώνοντας την εμπειρία των γηρατειών σαν μια αληθινή τραγωδία. Τρεις ιστορίες από τον μεγάλο νομπελίστα συγγραφέα, τρεις παραβολές για την ανικανότητα...

Ο ζωγράφος Γιόχαν Φέραγκουθ, ένας λεπταίσθητος άνθρωπος, βιώνει μέσα σε οδυνηρή μοναξιά την καλλιτεχνική του αναγνώριση και, ταυτόχρονα, τη συντριβή της συζυγικής του ζωής. Χωρισμένος με τη γυναίκα του από κοίτης και κλίνης, κάτω απ’ τον ίδιο ουρανό του αγροκτήματος που λέγεται Ροσάλντε, στρέφει την προσοχή του στο μοναδικό πλάσμα που του απόμεινε για να υπάρξει: στον μικρό, ανήλικο γιο του, που μεγαλώνει διχασμένος ανάμεσα στην αγάπη του γι' αυτόν και για τη μητέρα του που εξίσου τον αγαπά. Κάποιος φίλος επιστρέφει για λίγο από μια χώρα μακρινή και αναστατώνει τη φαντασία...