Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Η Βεντάλια της λαίδης Γουίντερμηρ είναι χαρακτηριστική περίπτωση αισθηματικής κωμωδίας που, αν της έλειπε το βιτριολικό χιούμορ, θα μπορούσε άνετα να χαρακτηριστεί ως μπουλβάρ, δηλαδή ένα είδος θεάτρου που μέσα από πνευματώδη επίκαιρη σάτιρα σχολιάζει ανάλαφρα τα ερωτικά και σεξουαλικά ήθη. Το μέγα προσόν του είναι ότι, με αφορμή τη συζυγική πίστη και την πουριτανική ηθική του δέκατου ένατου αιώνα, ο Ουάιλντ τεχνουργεί ένα καμβά της καλής κοινωνίας, όπου διάφοροι τιτλούχοι κυκλοφορούν σε σαλόνια ανταλλάσοντας αφειδώς ευφυολογήματα.

Σε μια μικρή πόλη της Ιρλανδίας ζουν μόνες τους η ηλικιωμένη Μαγκ Φόλαν και η ώριμη κόρη της Μωρήν. Οι δύο γυναίκες έχουν αναπτύξει μεταξύ τους μια περίεργη σχέση μίσους και αγάπης, που κάνει τη συμβίωσή τους σχεδόν αφόρητη. Στην ακύμαντη καθημερινότητά τους θα εισβάλει ο Πάτο Ντούλαν, ένας στιβαρός άντρας που κάποιο βράδυ ξαπλώνει με τη Μωρήν. Από την άλλη μέρα η ζωή των γυναικών αλλάζει, όταν αρχίζουν απροκάλυπτα η μία να πολεμάει την άλλη. Το τέλος του έργου, πικρό όσο και διδακτικό, δείχνει καθαρά το θλιβερό τέλος στο οποίο οδηγούνται πολλές μοναχικές ψυχές στην επαρχία...

Σ' έναν παλιό εγκαταλειμμένο φάρο, στις ερημικές ακτές του Έσσεξ, ένας μοναχικός άνθρωπος, με σώμα σακατεμένο και ψυχή γεμάτη τρυφερότητα, ζούσε αφοσιωμένος στη ζωγραφική του και στα άγρια και κυνηγημένα πλάσματα της φύσης. Μαζί του, μια πληγωμένη αγριόχηνα, που της έσωσε τη ζωή κι έγινε ο πιστότερος σύντροφός του, κι ένα κοριτσάκι, που μπόρεσε να δει την κρυφή ομορφιά πίσω από την αποκρουστική μορφή του, είναι οι βασικοί ήρωες μιας συγκλονιστικής ιστορίας, μέσα στις φλόγες του πολέμου, ιστορίας άδολης αγάπης, αφοσίωσης και αυτοθυσίας.

Η "Αγριόπαπια" είναι η τραγωδία και η απόδειξη του μικροαστικού ψεύδους. Οι ήρωες του Ίψεν εδώ συντρίβονται λόγω της ωμής ειλικρίνειας τους, που οφείλεται στην έλλειψη ηθικών αρχών και στην αντικατάσταση των αρχών αυτών από κίβδηλες ψευδαισθήσεις. Θέμα του έργου είναι η φαινομενικά απλή ζωή μιας οικογένειας που εθελοτυφλεί για να μην παραδεχτεί τις ανήθικες κατά τα προτεσταντικά δεδομένα συμβάσεις που τη διέπουν. Το τραυματισμένο πουλί που φιλοξενούν, η αγριόπαπια, είναι το τραγικότερο σύμβολο της εξέλιξης των ιψενικών ηρώων που, βυθισμένοι στις ιδεοληψίες τους, οδηγούνται...

Δύο άνθρωποι που υπήρξαν ερωτευμένοι ως νέοι, αν και πια είναι δυο ξένοι αναγκάζονται να ζουν μαζί εξαιτίας της ανασφάλειας που αισθάνονται λόγω της προχωρημένης ηλικίας τους. Ο Σάμουελ Μπέκετ θεωρείται ο σημαντικότερος σύγχρονος συγγραφέας τραγωδίας μετά την αρχαία τραγωδία.

Το μεγαλύτερο σε έκταση έργο του Ουίλλιαμ Σαίξπηρ γράφτηκε σε τρία μέρη, και μάλιστα ο ποιητής έγραψε πρώτα το δεύτερο μέρος (1590), στη συνέχεια το τρίτο μέρος (1591) και τέλος το πρώτο μέρος (1592). Το ιστορικό υλικό αντλεί ο Σαίξπηρ από τα χρονικά του "Χόλινσεντ" (1587). Η ιστορία του βασιλιά Ερρίκου του ΣΤ΄ εκτυλίσσεται παράλληλα με ένα ιστορικό γεγονός τεράστιας σημασίας για την Αγγλία: τη διαμάχη ανάμεσα σε δύο από τους παλιότερους οίκους, τους Λανκάστερ και τους Γιορκ. Ένας απλός καυγάς στην αυλή της νομικής σχολής του Λονδίνου ανάμεσα σε εκπροσώπους των δύο οίκων...

Το μεγαλύτερο σε έκταση έργο του Ουίλλιαμ Σαίξπηρ γράφτηκε σε τρία μέρη, και μάλιστα ο ποιητής έγραψε πρώτα το δεύτερο μέρος (1590), στη συνέχεια το τρίτο μέρος (1591) και τέλος το πρώτο μέρος (1592). Το ιστορικό υλικό αντλεί ο Σαίξπηρ από τα χρονικά του "Χόλινσεντ" (1587). Η ιστορία του βασιλιά Ερρίκου του ΣΤ΄ εκτυλίσσεται παράλληλα με ένα ιστορικό γεγονός τεράστιας σημασίας για την Αγγλία: τη διαμάχη ανάμεσα σε δύο από τους παλιότερους οίκους, τους Λανκάστερ και τους Γιορκ. Ένας απλός καυγάς στην αυλή της νομικής σχολής του Λονδίνου ανάμεσα σε εκπροσώπους των δύο οίκων...

Το μεγαλύτερο σε έκταση έργο του Ουίλλιαμ Σαίξπηρ γράφτηκε σε τρία μέρη, και μάλιστα ο ποιητής έγραψε πρώτα το δεύτερο μέρος (1590), στη συνέχεια το τρίτο μέρος (1591) και τέλος το πρώτο μέρος (1592). Το ιστορικό υλικό αντλεί ο Σαίξπηρ από τα χρονικά του "Χόλινσεντ" (1587). Η ιστορία του βασιλιά Ερρίκου του ΣΤ΄ εκτυλίσσεται παράλληλα με ένα ιστορικό γεγονός τεράστιας σημασίας για την Αγγλία: τη διαμάχη ανάμεσα σε δύο από τους παλιότερους οίκους, τους Λανκάστερ και τους Γιορκ. Ένας απλός καυγάς στην αυλή της νομικής σχολής του Λονδίνου ανάμεσα σε εκπροσώπους των δύο οίκων...

Ένας πλούσιος των αρχών του εικοστού αιώνα έχει ταυτιστεί με τον αυτοκράτορα Ερρίκο τον Δ΄ της Γερμανίας, ηγεμόνα του ενδέκατου αιώνα. Ο περίγυρος του επιμένει να του συντηρεί την αυταπάτη μέχρι να έρθει το απροσδόκητο φινάλε του έργου. Ο Πιραντέλλο επιτυγχάνει να διασπάσει το ανθρώπινο άτομο πριν οι επιστήμονες καταφέρουν να διασπάσουν το άτομο της ύλης. Με οξυδέρκεια και διορατικότητα εξετάζει αυτό που ο Σοπενάουερ ονομάζει "αληθινό ψέμα", το οποίο δεν είναι παρά ένα πλάσμα της φαντασίας μας, που διαψεύδεται συνεχώς από το πολυσχιδές του ανθρώπινου χαρακτήρα.

Η ιστορία μεταξύ ενός straight ζευγαριού και ενός gay, όπουν υπάρχουν υπόνοιες πως η γυναίκα του πρώτου ζευγαριού είχε μια εφήμερη ερωτική περιπέτεια με τον νεώτερο του δεύτερου ζευγαριού.

Το "Έξω από τον κόσμο αυτό" -που η κριτική το χαρακτήρισε, όταν εκδόθηκε, ως "το πιο φιλόδοξο μυθιστόρημα του Σουίφτ" (D. Profumo, "The Sunday Times"), ή "έντονο σαν θρίλερ, δυνατό και συναρπαστικό" (Ph. Howard, "The Times")- αγκαλιάζει την ιστορία ολόκληρου του 20ού αιώνα. Μέσα από τις πρωτοπρόσωπες αφηγήσεις των μελών της οικογένειας Mπητς, αποκαλύπτονται σταδιακά το παρελθόν του καθενός τους και οι οδυνηρές τους προσπάθειες να ξεφύγουν από τη βαριά κληρονομιά του. Ο Γκράχαμ Σουίφτ, που θεωρείται ο σημαντικότερος Βρετανός συγγραφέας της νεότερης γενιάς, κατορθώνει να μετα...

Το πιο διάσημο και ριζοσπαστικό έργο του Ιταλού συγγραφέα, γράφτηκε το 1921 και άνοιξε νέους δρόμους στο σύγχρονο ευρωπαϊκό δραματολόγιο. Σε ένα θέατρο ο θίασος ετοιμάζει παράσταση και ξαφνικά εμφανίζονται τα έξι μέλη μιας οικογένειας, δημιουργήματα κάποιου συγγραφέα που ξεκίνησε να γράφει ένα θεατρικό έργο αλλά δεν το τελείωσε ποτέ. Αυτά τα έξι πρόσωπα ζητάνε από τον θιασάρχη να ανεβάσει έργο με θέμα τη δική τους ζωή, οπότε να αποκτήσουν και πλήρη θεατρική υπόσταση. Ο Πιραντέλλο πραγματεύεται τις έννοιες "μάσκα" και "πρόσωπο", "σύμβαση" και "αλήθεια", "ύπαρξη" και "οντότη...

Η πιο προφανής εκδοχή του "ιψενικού τριγώνου". Σε μια κοινωνία που ζει μέσα στο συμβατικό ψεύδος, ο θεσμός της οικογένειας κλονίζεται κυρίως, χάρη στην ασυνεννοησία των ανθρώπων. Η Έντα, κόρη στρατηγού, που διάγει έναν ασφυκτικό έγγαμο βίο, συναντάει και πάλι τον παλιό και μόνο γνήσιο έρωτά της. Η αναμέτρησή της με τις αναμνήσεις αλλά και τις προοπτικές για το μέλλον, οδηγούν την Έντα σε πλήρες αδιέξοδο, από το οποίο βγαίνει με τον οδυνηρό τρόπο που επιλέγουν οι απελπισμένοι.