Μπελιές Ερρίκος Γ. 1950-2016
Beliés Erríkos G.
Ο φιλόλογος, ποιητής και μεταφραστής Eρρίκος Μπελιές (1950-2016) γεννήθηκε στην Αθήνα από γονείς γαλλικής καταγωγής. Σπούδασε αγγλική φιλολογία και αρχαιολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Διακρίθηκε κυρίως ως εργώδης μεταφραστής θεατρικών έργων, βάζοντας την υπογραφή του στη μετάφραση και των τριάντα επτά θεατρικών έργων του Σαίξπηρ από τις εκδόσεις Κέδρος, έργο το οποίο ξεκίνησε τη δεκαετία του ΄80 και ολοκλήρωσε το 2004. Εκτός των έργων του Σαίξπηρ, μετέφρασε επίσης Γκολντόνι, Γκόγκολ, Τσέχωφ, Ίμπσεν, Στρίντμπεργκ, Ο. Γουάιλντ, Λ. Πιραντέλο, Μαγιακόφσκι, Ιονέσκο, Τέννεσι Ουίλλιαμς, Ευγένιο Ο' Νηλ, Χάρολντ Πίντερ, Έντουαρντ Άλμπυ, κ.ά. Ως ποιητής εξέδωσε τις συλλογές "Πόλεως" (1989), "Φαινόμενον ως να έπλεε και μένον ακίνητον" (1996), "Το διακεκριμένο σώμα" (1996) και "Τα εισόδια του φόβου" (1997). Έφυγε από τη ζωή στις 19 Απριλίου 2016 στο νοσοκομείο Ερρίκος Ντυνάν, μετά από πολύμηνη ασθένεια.
Ο βασιλιάς πεθαίνει
Ionesco Eugène 1909-1994
Κέδρος (2009)
Ο Μπερανζέ, ένας βασιλιάς μ' εξασθενημένη δύναμη του οποίου το βασίλειό καταρρέει, μαθαίνει πως θα πεθάνει μέσα σε μιάμιση ώρα. Ολόκληρο το έργο γίνεται ένα προκαθορισμένο τελετουργικό της πτώσης και του τέλους, μέσα από το οποίο ο Ιονέσκο επιχειρεί μια αλληγορική καταγραφή της εμμονής και του φόβου του θανάτου, απ’ τον οποίο μάταια πασχίζει να απαλλαγεί ο άνθρωπος. "Όταν ο Ριχάρδος ο Β’ πεθαίνει" λέει ο Ιονέσκο - "νιώθεις ότι είσαι παρών στο θάνατο ενός πολυαγαπημένου σου προσώπου". Αλλά και αντίθετα, όταν ένας δικός μας άνθρωπος πεθαίνει μήπως δεν νιώθουμε ότι γίνεται...
Ο άνθρωπος, το κτήνος και η αρετή
Pirandello Luigi 1867-1936
Ηριδανός (2007)
Η μοναδική φάρσα του βραβευμένου με Νόμπελ (1934) Ιταλού δραματουργού, που επηρεάστηκε από τον Ίψεν, τον Στρίντμπεργκ και το γερμανικό Εξπρεσσιονισμό, όμως παρέμεινε ως το τέλος Ιταλός, με χαρακτηριστικό στιλ γραφής συγγενικό με εκείνο των Ισπανών, των Ελλήνων και άλλων συγγραφέων της Μεσογείου. Τα ιλαροτραγικά γεγονότα διαδέχονται το ένα το άλλο δημιουργώντας φαινομενικά αδιέξοδα, ενώ ταυτόχρονα τα έντονα ηθογραφικά στοιχεία δημιουργούν κλίμα ψυχικής ευφορίας. Σε δεύτερο επίπεδο, βέβαια, διαφαίνονται και εδώ τα βασικά θέματα του πιραντελλικού έργου και κυρίως το ερώτημ...
Ξαφνικά πέρσι το καλοκαίρι
Williams Tennessee
Ηριδανός (2012)
Το έργο είναι ένα μεγάλο μονόπρακτο, χωρίς ιδιαίτερη σκηνική δράση, και στην ουσία αποτελεί μια ελεγεία πάνω στην έννοια του χρόνου και στην ουτοπία της ποιητικής ευαισθησίας. Το θέμα που κυριαρχεί σ' αυτό είναι η ωμοφαγία. Η γηραιά κυρία Βέναμπλ συντηρεί στον κήπο της σαρκοβόρα φυτά που τρέφονται με έντομα. Η κυρία Βέναμπλ και ο γιος της, Σεμπάστιαν, κάνουν ειδικό ταξίδι στα νησιά Ενκαντάδας για να δουν όρνεα να επιτίθενται και να καταβροχθίζουν νεογέννητες θαλάσσιες χελώνες. Στο τέλος η Κάθρην Χόλλυ γίνεται αυτόπτης μάρτυρας του βίαιου θανάτου του Σεμπάστιαν από πεινασμέν...
Ντον Ζουάν
Molière Jean Baptiste de 1622-1673
Ηριδανός (2007)
Ο Ντον Ζουάν υπήρξε πρόσωπο πραγματικό, που έγινε ήρωας της ισπανικής μυθολογίας και σύμβολο του άκαρδου εραστή με τις χιλιάδες ερωμένες και τους αμέτρητους εχθρούς. Πρώτος θεατρικός δημιουργός του υπήρξε ο Ισπανός Τίρσο ντε Μολίνα (1630), αλλά παγκόσμια γνωστός έγινε ο Ντον Ζουάν από το ομώνυμο έργο του Μολιέρου (1665), που θεωρείται το πιο ποιητικό του, μια θλιβερή φάρσα ζωής και θανάτου.
Ντα
Leonard Hugh
Ηριδανός (2009)
Η διασημότερη κωμωδία - σάτιρα του Χίου Λέοναρντ, για την οποία ο συγγραφέας απέσπασε πολλά βραβεία και πολλές θεατρικές διακρίσεις. Στην Ελλάδα το έργο γνώρισε μεγάλη επιτυχία χάρη στις ερμηνείες σπουδαίων πρωταγωνιστών, όπως ο Μάνος Κατράκης στη δεκαετία του '80 και ο Γιώργος Μιχαλακόπουλος πρόσφατα. Αναφέρεται στη γλυκόπικρη ιστορία ενός γιου, που επιστρέφει στη γενέτειρά του για την κηδεία του πατέρα του και αναθυμάται όλη την προηγούμενη ζωή του. Έργο γραμμένο με λεπτό χιούμορ και πανέξυπνους διάλογους, που δείχνει καθαρά πώς κρίνουν τα παιδιά τις πράξεις των γονιών το...
Να ντύσουμε τους γυμνούς
Pirandello Luigi 1867-1936
Ηριδανός (2007)
Έργο γραμμένο το 1922, είναι ένα από τα πιο συγκροτημένα "παιχνίδια γύρω από την υποκειμενικότητα της μνήμης" που θεατροποιεί ο Λουίτζι Πιραντέλλο. Η Ερσίλια Ντρέι βρίσκεται σε ηθικό αδιέξοδο και, μετά από μια αποτυχημένη απόπειρα αυτοκτονίας, καταλήγει στο σπίτι του συγγραφέα Λουντοβίκο Νότα. Στην εξέλιξη του έργου θα αποδειχτεί πως όλοι οι ήρωες, δίμορφοι σαν τον Ιανό, υποστηρίζουν με επιμονή τη δική τους υποκειμενική αλήθεια θέτοντας στο κοινό μεταφυσικά και αναπάντητα ερωτήματα για την υπόσταση του ανθρώπου.
Να γλεντήσω, να χαρώ στο δεινοσαυροχορό
Mitton Tony
Άμμος (2002)
Ντονκ και Χντουπ και Ταπ Εεεεκ και Κλοπ και Κρακ Ζζβμμ και Γκκρρ στροβιλιστείτε, Μπλοφ! Ώσπου να ζαλιστείτε! Κοντά στο βάλτο όλα ταράζονται, όταν με κέφι για χορό ετοιμάζονται οι δεινόσαυροι που έρχονται απ' την προϊστορία και κάνουνε μεγάαλη φασαρία. Δεν ήρθαν να μας βλάψουν, δεν ήρθαν να μας χάψουν! Κοίτα πώς τραγουδάνε πώς παίζουν και γελάνε οι δεινόσαυροι στο Δεινοσαυροχορό!
Μονόπρακτα
Chekhov Anton Pavlovich 1860-1904
Κέδρος (2004)
Οι βλαβερές συνέπειες του καπνού. Η αρκούδα. Κύκνειο άσμα. Πρόταση γάμου. Η επέτειος. Ο γάμος
Μονόπρακτα
Pirandello Luigi 1867-1936
Ηριδανός (2007)
Τα δεκατρία μονόπρακτα του νομπελίστα Λουίτζι Πιραντέλλο είναι πλήρη έργα με τα νοήματά τους πιο συμπυκνωμένα, τους διάλογους πιο καίριους και την πλοκή πιο γρήγορη. Με τη γνωστή του οξυδέρκεια, ο ιταλός δραματουργός αναπλάθει καθημερινές καταστάσεις που έχουν αποβάλει το ρεαλιστικό τους χαρακτήρα και έχουν αναχθεί σε φιλοσοφικό καταστάλαγμα ζωής. Τα μονόπρακτα που περιέχονται σ' αυτό το βιβλίο είναι: "Η μέγγενη", "Νεράντζια από τη Σικελία", "Το καθήκον του γιατρού", "Το πιθάρι", "Αναγνωρισμένος από το κράτος", "Ο Τσετσέ", "Στην έξοδο", "Ο ηλίθιος", "Ο άνθρωπος με το λο...
Μονόπρακτα
Williams Tennessee
Ηριδανός (2012)
Τα μονόπρακτα του Τεννεσσή Ουίλλιαμς αποτελούν αντικείμενο μελέτης σε θεατρικές σχολές, όπου παρουσιάζονται ως σπουδή στον συμπυκνωμένο θεατρικό λόγο. Ο Ουίλλιαμς, όπως ο Πιραντέλλο, ο Μίλλερ και άλλοι, πλάθουν χαρακτήρες και μέσω αυτών μεταδίδουν τα μηνύματά τους με έμμεσο τρόπο. Ειδικότερα ο Ουίλλιαμς προσφέρεται για μελέτη και ανάλυση, αφού στα μονόπρακτά του οι ήρωες ξεκινούν από μια αφετηρία του παρελθόντος γνωρίζοντας πως η πορεία τους δεν έχει τέρμα, ή, αν έχει, το τέρμα αυτό είναι αδιέξοδο. Οι περισσότεροι ήρωές του προσπαθούν να βρουν μια άκρη -όποια-, όμως δεν το...
Μοναξιά στην άγρια Δύση
McDonagh Martin 1970-
Ηριδανός (2009)
Είναι το τρίτο έργο στην "Τριλογία του Λήνεην" του νεαρού και πολυδραδευμένου Μάρτιν ΜακΝτόνα. Γράφτηκε ως επωδός της τριλογίας, μετά τη "Βασίλισσα της ομορφιάς" και το "Ένα ιρλανδέζικο κρανίο" και αποτελεί την κορωνίδα της αγριότητας που διέπει τις οικογενειακές και κοινωνικές σχέσεις σε μια απομονωμένη περιοχή της Ιρλανδίας. Δύο αδελφοί, ο Κόλμαν και ο Βαλέν, ζουν μαζί στο πατρικό τους σπίτι και έχουν μοναδικό σκοπό τους να πληγώνουν με κάθε τρόπο ο ένας τον άλλο. Οι προσπάθειες του ιερέα Γουέλς και της μικρής Γκερλήν να συμφιλιώσουν τους δύο αδελφούς δεν καρποφορούν. Έτσ...
Μόλλυ Σουήνυ
Friel Brian 1929-2015
Εκδόσεις Πατάκη (2002)
Έργο γραμμένο το 1985, η Μόλλυ Σουήνυ πραγματεύεται την άχαρη ζωή μιας τυφλής κοπέλας που κάποτε εγχειρίζεται και ξαναβρίσκει το φως της, όμως η ίδια οδηγεί τον εαυτό της πάλι στην τυφλότητα και στην απομόνωση από τον κόσμο.
Μνημονάριον του Φώτη Κόντογλου
Συλλογικό έργο
Ευθύνη (1985)
Με την απόσταση που τραγικά ανοίγει ο χρόνος όταν η ύπαρξη κρυσταλώνεται με την τελευτή της, ατενίζουμε σήμερα τον Φώτη Κόντογλου - είκοσι χρόνια μετά την κοίμησή του και ενενήντα από την γέννησή του. Τον ατενίζουμε με βαθύ σέβας και πιστή αγάπη να ψηλώνει από χρόνο και χρόνο και μέσα στην δεινή εμπλοκή του Ελληνισμού με την εποχή μας, να κερδίζει η μορφή και το έργο του ακέρια την σημασία τους. Με καθαρότερη σήμερα ματιά και με καρδιά που βρίσκει την δύναμη να τιθασεύει την αγάπη της στον ζυγό της δίκαιης κρίσης, θωρούμε τον Φώτη Κόντογλου να υψώνεται εις κεφαλήν γωνίας τ...
Μια γυναίκα χωρίς σημασία
Wilde Oscar 1854-1900
Ηριδανός (2010)
Μία από τις τέσσερις κλασικές κωμωδίες του Ουάιλντ, γραμμένη το 1893, όπου ο Ιρλανδός συγγραφέας σατιρίζει τα δακρύδρεκτα κοινωνικά δράματα του 19ου αιώνα, ενώ παράλληλα καταγγέλλει τον δικτοριανό πουριτανισμό. Οι ήρωες του έργου, με όπλα τους το επιγραμματικό χιούμορ και την παραδοξολογία, αποτελούν ένα μωσαϊκό που διακωμωδεί την κοσμική κοινωνία του Λονδίνου με όλες τις μικρότητές της.