Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Είναι το δεύτερο έργο στην "Τριλογία του Λήνεην" του νεαρού και πολυβραβευμένου Μάρτιν ΜακΝτόνα. Γράφτηκε μετά από τη "Βασίλισσα της ομορφιάς" και πριν από τη "Μοναξιά στην άγρια Δύση" και εκτυλίσσεται κι αυτό σε μια απομονωμένη περιοχή της Ιρλανδίας, όπου οι ανθρώπινες σχέσεις, οικογενειακές και κοινωνικές διέπονται από πρωτοφανή αγριότητα. Κύριο πρόσωπο του έργου ο Μικ, που εργάζεται στο κοιμητήριο του Λήνεην κάνοντας εκταφές, και μια νύχτα πρέπει να ξεθάψει τα οστά της γυναίκας του Ούνα, που οι κακές γλώσσες λένε ότι ο ίδιος δολοφόνησε. Με βοηθό του τον νεαρό Μάρτιν, ο Μ...

Υπάρχει κοινός άξονας στα δύο έργα που περιλαμβάνονται στο βιβλίο αυτό: ένα περίπου ρεαλιστικό πλαίσιο, που γρήγορα μετατρέπεται σε σχόλιο της κοινωνίας στα τέλη του 19ου αιώνα. Είναι μια συνομιλία του ονείρου με τον εφιάλτη, που σαρκάζει την ίδια την πλοκή των έργων, απογυμνώνει τους χαρακτήρες τους και με την ηθελημένη μελοδραματική έξαρσή τους μας οδηγεί σ' ένα δυσδιάκριτο μεν, αληθινό δε όριο: το σύνορο μεταξύ τραγωδίας και παρωδίας. Στον χώρο όπου διαδραματίζονται αυτά τα δύο έργα λιγοστεύει το φως και αρχίζει να κυριαρχεί το σκοτάδι, όμως κάθε τόσο οι ήρωές τους φωτίζ...

Η "Δωδέκατη νύχτα" γράφτηκε το 1599-1600 ακριβώς μετά τη μελαγχολική κωμωδία του "Με το ίδιο μέτρο" και πριν από τη μεγάλη τραγωδία του "Άμλετ". Γι' αυτό παρατηρούμε ότι, παρ' όλη τη λάμψη και τη χαρούμενη διάθεση του έργου, υπάρχει κατά βάθος ένας τόνος πικρίας.

Στον παρόντα τόμο περιλαμβάνονται δώδεκα μονόπρακτα που ο Τεννεσσή Ουίλλιαμς είχε ολοκληρώσει αλλά δεν είχε εκδώσει ούτε δώσει άδεια να παιχτούν όσο ζούσε. Τα έντεκα παρουσιάζονται για πρώτη φορά, ενώ το "Να πούμε θλιβερές ιστορίες για θανάτους βασιλισσών" παρουσιάζεται σε αναθεωρημένη και διορθωμένη έκδοση. Περιλαμβάνονται τα μονόπρακτα: Αυτή τη σκάλα πρέπει να προσέχεις Ο κύριος Πάρανταϊς Ο Παλούκα Γιατί καπνίζεις τόσο πολύ, Λίλυ; Καλοκαίρι στη λίμνη Το μεγάλο παιχνίδι Το ροζ δωμάτιο Η γυναίκα του χοντρού Σ' ευχαριστώ, καλό πνεύμα Το Δημοτικό Σφαγείο Ο...

Η Ροζίτα, μια νέα ορφανή κοπέλα ζει στη Γρανάδα με τους θείους της και την παραμάνα της. Ο θείος της καλλιεργεί στο θερμοκήπιό του σπάνια λουλούδια. Το πιο αγαπημένο του και το πιο σπάνιο, είναι το τριαντάφυλλο "Rosa mutabile" που σημαίνει "μεταβαλλόμενο τριαντάφυλλο". Το τριαντάφυλλο αυτό, το πρωί είναι κόκκινο, το απόγευμα γίνεται άσπρο και το βράδυ φυλλορροεί. Η Ροζίτα, ερωτευμένη και αρραβωνιασμένη με τον ξάδελφό της, αναγκάζεται να τον αποχωριστεί όταν αυτός φεύγει για την Αμερική, δίνοντας της την υπόσχεση ότι θα ξαναγυρίσει και θα την πάρει μαζί του. Το έργο...

Το "Δολοφόνος χωρίς ανταμοιβή" (1959) είναι ένα από τα πρώτα έργα του Ιονέσκο, όπου για πρώτη φορά εμφανίζεται ο ήρωάς του Μπερανζέ, τον οποίο θα συναντήσουμε και σε άλλα έργα ("Ρινόκερος", "Ο βασιλιάς πεθαίνει", "Πεζός στον αέρα"). Ο Μπερανζέ αποτελεί μια σχεδόν αυτοβιογραφική φιγούρα, και εκφράζει τον προβληματισμό του Ιονέσκο για την πραγματικότητα, την οποία θεωρεί παράδοξη. Ο Μπερανζέ είναι φαινομενικά κωμικός και αφελής, κερδίζοντας έτσι τη συμπάθεια του κοινού. Είναι στην ουσία ένας χαρακτήρας σαν τους γελωτοποιούς της Αναγέννησης, που μόνος αυτός λέει πράγματα πι...

Στα περισσότερα έργα του Στρίντμπεργκ οι γυναίκες είναι οι δήμιοι, όμως η Δεσποινίς Ζυλί, η νεαρή κόρη του κόμη, γίνεται το θύμα του γοητευτικού υπηρέτη της Ζαν και το αντρικό φύλο δείχνει να παίρνει την εκδίκησή του. Η μαεστρία του σουηδού δραματουργού να εκθέτει την ανθρωποφαγική σύγκρουση των δύο φύλων βρίσκεται στο απόγειο της. Ως συμπλήρωμα, το σύντομο μονόπρακτο "Η πιο δυνατή", είναι ένας μονόλογος μιας παντρεμένης προς την αντίζηλό της κι ερωμένη του άντρα της, όπου περιγράφεται με οξυδέρκεια αυτή η αέναη πάλη του ανθρώπου, η ερωταπόκριση ανάμεσα στον εαυτό του "δικα...

Το έργο παρουσιάστηκε πρώτη φορά στη Φλόριντα (1956) αλλά γνώρισε τεράστια επιτυχία στη Νέα Υόρκη (1959) σε σκηνοθεσία Ελία Καζάν και με πρωταγωνιστές τη Τζέραλντιν Πέητζ (Αλεξάνδρα Ντελ Λάγκο) και τον Πωλ Νιούμαν (Τσανς Γουέην). Είναι η εξιστόρηση της αδιέξοδης ερωτικής σχέσης μεταξύ μιας ώριμης σταρ του θεάτρου και ενός νεαρού που ξεκίνησε με όνειρα και κατέληξε συνοδός πλουσίων κυριών. Οι δύο καταλήγουν σε ένα πολυτελές ξενοδοχείο στη γενέτειρα του Τσανς. Μετά από έντονους διαλόγους, που καταδεικνύουν την ψυχική παρακμή των ηρώων, οι δύο χωρίζουν και η μεν Αλεξάνδρ...

Το έργο ξεκινάει ως απλό αστικό δράμα για να εξελιχθεί σε τραγωδία. Το αδιέξοδο που βιώνουν η κυρία Άβδινγκ και ο γιος της Όσβαλντ κάνει να ξυπνήσουν μέσα τους τύψεις για το παρελθόν που ζουν ανάμεσα τους σαν "βρικόλακες". Ο Ίψεν καταγγέλλει την υποκρισία του κλήρου, τη χαλάρωση του οικογενειακού ιστού και την οικοδόμηση μιας κοινωνίας θεμελιωμένης στο ψεύδος και τη συμβατικότητα.

Ο Γκέοργκ Μπύχνερ πρόλαβε να γράψει τρία μόνο θεατρικά (Ο Θάνατος του Νταντόν - 1835, Λεόντιος και Λένα - 1836 και Βόυστεκ - 1836) και πέθανε από τύφο στα 24 χρόνια του. Ενώ το Λεόντιος και Λένα είναι μία σε πρώτο επίπεδο κλασική ιστορία, που θα μπορούσε να έχει γραφτεί στην αρχή του Ρομαντισμού, τα άλλα δύο θεατρικά του, και ειδικά ο ημιτελής Βόυτσεκ, τονίζουν τις κοινωνικές αδικίες που αποθηριώνουν την ψυχή του ανθρώπου σε εποχές γεμάτες πολέμους και άδικα χυμένο αίμα. Σε τέτοιους χαλεπούς καιρούς, το ανυπεράσπιστο άτομο αποκτά τη βεβαιότητα ότι έχει χάσει τα πάντα - και...

Το ιστορικό δράμα "Βασιλιάς Ιωάννης" γράφτηκε το 1596 ή το 1597 και το θέμα του αντλεί ο ποιητής από χρονικά της εποχής εκείνης. Είναι η ιστορία της αλλοπρόσαλλης όσο και δραστήριας βασιλείας του Ιωάννη, που καταχράστηκε τα κληρονομικά δικαιώματα του ανιψιού του Αρθούρου, πολέμησε με τη Γαλλία, μάλωσε με τον Πάπα, άρπαξε τις μοναστικές περιουσίες και πέθανε δηλητηριασμένος από έναν καλόγερο. Με στίχους και διάλογους που θυμίζουν "Κομμέντια ντελ άρτε", επιτηδευμένες ομοιοκαταληξίες και σωρεία παρομοιώσεων, το έργο αυτό θεωρείται χαρακτηριστικό δείγμα γραφής των συγγραφέω...

Στο συγκεκριμένο έργο η λογική αλυσίδα των συλλογισμών διακόπτεται κάθε τόσο, αφού οι ήρωες βγάζουν το ένδυμα του όλου και ντύνονται αυτό του ηθοποιού που υποδύεται τον ρόλο. Έτσι, η φαινομενικά δραματική εξέλιξη του έργου διακόπτεται και το κοινό ταξιδεύει τη μια στη δραματουργία και την άλλη στην πραγματικότητα. Όμως ποια πραγματικότητα, όταν και αυτή είναι προκατασκευασμένη και προορισμένη να διακόψει τη δράση, για να τη συνεχίσει φυσικότατα λίγο αργότερα; Οι θεατές δεν ταυτίζονται με τους ήρωες του έργου, διότι διαμεσολαβούν ο σκηνοθέτης και οι ηθοποιοί ως θεατρικές Οντ...

Ο Ουίλλιαμ Σαίξπηρ υπήρξε ο κορυφαίος θεατρικός συγγραφέας της Αναγέννησης. Απαράμιλλος ποιητής και αξεπέραστος δραματουργός, το έργο του παραμένει διαχρονικό και ανατέμνει όλα τα μεγάλα ζητήματα της ανθρώπινης ύπαρξης. Το "Ανθολόγιο" περικλείει όλη τη μαγεία της τέχνης του μεγάλου ελισαβετιανού. Όλος ο Σαίξπηρ σε έναν και μόνο τόμο. Απόσταγμα των σημαντικότερων στιγμών του, αποθησαυρίζει στις σελίδες του το σαιξπηρικό έργο και καταδεικνύει ότι παραμένει πιο επίκαιρο από ποτέ. Ένα έργο που πάντα θα μας μαγεύει και που πάντα διαβάζεται με τον ίδιο ενθουσιασμό και την ίδια...