Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ο Όσκαρ Ουάιλντ ασχολήθηκε με τα παραμύθια όταν άρχισε να τα διηγείται στα δύο παιδιά του. Αργότερα κατέγραψε ορισμένα, που τα εξέδωσε σ' ένα τομίδιο. Σ' αυτά βλέπουμε την άλλη πλευρά του ταλέντου του, που τον κατέστησε κορυφαίο θεατρικό συγγραφέα: Το δηλητηριώδες χιούμορ γίνεται ευαισθησία και η κοινωνική κριτική γίνεται τρυφερότητα. Ο Όσκαρ Ουάιλντ ως πεζογράφος του ανεπανάληπτου "Ντόριαν Γκρέυ" και του πικρού αυτοβιογραφικού "De Profundis" συγκλόνισε τη συντηρητική βικτοριανή εποχή. Ως παραμυθάς συνεχίζει να μιλάει στις καρδιές όχι μόνο των παιδιών αλλά και των ενηλίκ...

Ο θάνατος του εμποράκου θεωρείται το κορυφαίο έργο του συγγραφέα, και χάρισε στον Άρθουρ Μίλλερ το βραβείο Πούλιτζερ. Πραγματεύεται τη ζωή ενός ασήμαντου πλασιέ και την άρνησή του να αντιμετωπίσει την αποτυχία της καριέρας του και της σχέσης με την οικογένειά του.

Έργο γραμμένο το 1979, Ο θαυματοποιός πραγματεύεται την αλληλεπίδραση ανάμεσα στην ατομική αποτυχία και την παρακμή διαφόρων θεσμών - κυβέρνησης, εκκλησίας, οικογένειας κτλ.

Ο Αντόν Τσέχωφ έγραψε το 1880 ένα έργο με τίτλο "Οι δαίμονες του δάσους". Δέκα χρόνια αργότερα, το ξαναδούλεψε και το έδωσε στον Στανισλάβσκι με τον τίτλο "Ο θείος Βάνιας". Είναι μια περίπλοκη ιλαροτραγωδία ανεκπλήρωτων ερώτων, αφοσίωσης στην αγροτική ζωή και επαρχιακής ανίας, όπου οι εξαίρετα πλασμένοι από τον Τσέχωφ χαρακτήρες δημιουργούν από μόνοι τους την έντονη εσωτερική δράση.

Ο Μακντόνα αρύεται τα θέματά του από τα προσωπικά του βιώματα, κυρίως από το άθλιο οικογενειακό του περιβάλλον, που τραυμάτισε ανεπανόρθωτα την παιδική ψυχή του. Στα περισσότερα έργα του η γονική αναλγησία ζωγραφίζεται με τα μελανότερα χρώματα, ενώ ταυτόχρονα καταδεικνύεται η αδιαφορία του κοινωνικού περίγυρου να συνδράμει κάποιον που αδικείται κατάφωρα. Στον "Ιρλανδό υπολοχαγό" καταπιάνεται και πάλι με το θέμα της κοινωνικής και οικογενειακής βίας και οδηγεί τους ήρωές του στην πλέον ακανθώδη ατραπό: στην επαναστατική βία, που είναι η άλλη όψη του νομίσματος της κρατικής -...

Επηρεασμένος από τον Πλαύτο και τον Τερέντιο, αλλά και χρησιμοποιώντας τη φαρσική εφευρειτικότητα της Κομμέντια Ντελλ' Άρτε, ο Μολιέρος αναδείχτηκε ο κατ' εξοχήν συγγραφέας που εστιάζει την προσοχή του σε έναν τύπο ανθρώπου και, μεγεθύνοντας το ελάττωμά του, τον μετατρέπει σε σύμβολο και παράδειγμα προς αποφυγήν. "Ο κατά φαντασίαν ασθενής" είναι το κύκνειο άσμα του κορυφαίου κωμωδιογράφου και εκπροσώπου του γαλλικού κλασικισμού. Το έγραψε όντας ο ίδιος άρρωστος και ταλαιπωρημένος από τους γιατρούς της εποχής. Στο πρώτο ανέβασμά του στο Παρίσι, ο Μολιέρος έπαιξε τον πρωταγων...

Ο "Κοριός" είναι μια σατιρική βιτριολική κριτική στην εφαρμογή της μαρξιστικής θεωρίας. Σε περιβάλλον που θυμίζει έργα του Κάφκα, οι ήρωες του έργου κινούνται σαν μαριονέτες ενός συστήματος που καταπιέζει το άτομο, μη δίνοντάς του ταυτόχρονα το δικαίωμα να αυτοπροσδιοριστεί. Μέσα σε ατμόσφαιρα που δεν επιτρέπει στον πολίτη να ανασάνει, οι ήρωες του Μαγιακόφσκυ αναζητούν απεγνωσμένα συγκινήσεις σε συναισθήματα όπως ο έρωτας και η φιλία, δεν τα βρίσκουν, και λυγίζουν κάτω από τον κρατικό ζυγό. Ο ήρωας του έργου, Πρισύπκιν, γίνεται στο τέλος έκθεμα σε ζωολογικό κήπο, μαζί με έ...

Ο "Μαξιλαρένιος" είναι, ίσως, το πιο άγριο έργο του ΜακΝτόνα. Εκτυλίσσεται σε ένα φανταστικό απολυταρχικό καθεστώς και θέμα του είναι η ωμότερη μορφή βίας: οι βασανιμοί και οι δολοφονίες παιδιών. Ο Κατούριαν, συγγραφέας μικρών ιστοριών με θέμα τη βία σε παιδιά, συλλαμβάνεται από δύο αστυνομικούς, τον Άριελ και τον Τουπόλσκι, γιατί μερικές από τις ιστορίες του έμοιαζαν με τους πρόσφατος φόνους παιδιών στην πόλη. Όταν ακούει πως ο αδελφός του Μίσαλ ομολόγησε τους φόνους, λέγοντας ότι διάβαζε τις ιστορίες και δολοφονούσε, ο Κατούριαν δέχεται να εκτελεστεί, υπό τον όρο να διασω...

Ο "Μικρός Έγιολφ" είναι ένα πλήρες αριστούργημα και μορφικά αντιπροσωπεύει την ώριμη στιγμή του Ίψεν. Είναι ένα δοκίμιο στις έννοιες της ενοχής και του ελέους, του κοινωνικού προορισμού και του καθήκοντος. Κάτω από τις συγκρατημένες πράξεις των ηρώων του κυλούν αδυσσαλέα πάθη: όπως σ' ένα παγωμένο ποτάμι, κάτω από την επισφαλή κρούστα του κρύβονται χειμαρρώδεις υδάτινοι όγκοι. Μέσα από την ιστορία του Άλφρεντ και της Ρίτα συνειδητοποιούμε πως η επιδίωξη ενός απόλυτου σκοπού είναι η μεγαλύτερη πλάνη. Ο Ίψεν μας διδάσκει πως μόνη σωτηρία του ανθρώπου είναι η απεμπόληση των σκ...

Έργο γραμμένο το 1666, όπου ο Μολιέρος σκιαγραφεί έναν από τους γνωστότερους ήρωες του, τον Αλσέστ, έναν ακοινώνητο μισάνθρωπο που σε όλους και σε όλα βρίσκει ελαττώματα. Το παγκόσμιο θέατρο έχει κατά καιρούς ασχοληθεί μ' αυτό τον τύπο ανθρώπου. Ο Αριστοφάνης αναφέρει ως μισάνθρωπο τον Τίμωνα τον Αθηναίο ("Λυσιστράτη"), τον οποίο ο Λουκιανός περιγράφει σε αφήγημα του. Επίσης, ο Μένανδρος αναφέρει ως μισάνθρωπο τον Κνήμωνα ("Ο Δύσκολος"). Ο μολιερικός Αλσέστ φτάνει με τη συμπεριφορά του στα άκρα, αρνούμενος όχι μόνο τους φίλους του αλλά και την Σελιμέ, με την οποία είναι ερω...

"Έχω ύψος εξήντα έξι εκατοστά, σώμα συμμετρικό, τα μαλλιά μου είναι κόκκινα και σκληρά, τα φρύδια μου σμίγουν· το πρόσωπό μου είναι αγένειο αλλά κατά τ' άλλα σαν των άλλων ανθρώπων. Δεν είμαι γελωτοποιός. Εγώ είμαι νάνος και μόνο νάνος· αλλά έχω και φαρμακερή γλώσσα που μπορεί πότε πότε να προσφέρει τέρψη στους γύρω. Αυτό δε σημαίνει ότι είμαι και γελωτοποιός τους. Τ' αφεντικά μου, ιδίως ο Πρίγκιπας, μου φέρονται πολύ καλά. Κι εγώ τους υπηρετώ όσο μπορώ καλύτερα. Άλλωστε, μόνο εγώ ξέρω όλα τα μυστικά τους. Έχω πάει και στον πόλεμο. Έχω κι εγώ μπήξει το σπαθί μου στη σάρκα τ...

Ο Στρίντμπεργκ καταγράφει μια αναντίρρητη αλήθεια της ζωής, ότι δύο ισχυρές προσωπικότητες είναι αδύνατον να συμβιώσουν στον ίδιο χώρο. Κάποια στιγμή θα ξεσπάσει ο πόλεμος, που θα κρατήσει μέχρι ν' αποδειχτεί ποιος είναι ο πιο δυνατός, και τότε ο ηττημένος θα πρέπει να παραδεχτεί την υπεροχή του αντιπάλου του. Η σύγκρουση μεταξύ των δύο φύλων δεν είναι άλλη από την πανάρχαιη αντιπαλότητα ανάμεσα στη λογική του άντρα και το δυσμάχητο ένστικτο της γυναίκας. Σκοπός και των δύο είναι η εξουσία, που τη διεκδικούν οχυρωμένος ο καθένας στον δικό του κόσμο.

Στο κυρίαρχο θέμα είναι η τρυφερή αντιμετώπιση ενός παιδιού με κινητικά προβλήματα από τις γηραλέες κυρίες που το μεγάλωσαν μετά το θάνατο των φυσικών γονέων του και, σε αντίθεση, η επαίσχυντη συμπεριφορά της υπόλοιπης κοινωνίας του νησιού προς αυτό το παιδί. Από μια σχεδόν εύνοια της τύχης, ο νεαρός θα επιλεγεί να παίξει σε μια αμερικάνικη ταινία και στη συνέχεια να ταξιδέψει στο μυθικό Χόλλυγουντ. Η φαρισαϊκή στάση της μικρής κοινωνίας προς το νεαρό είναι κατάπτυστη, ιδιαίτερα μιας κοπέλας με την οποία ο νεαρός ήταν ερωτευμένος. Η κοπέλα γοητεύεται από την κινηματογραφική...